👁🗨 نگاه تحلیلگران: مگر دست ماست؟
👈 مجید یونسیان، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:
✍ آقای #احمد_زیدآبادی از قول خودش و گاه فک‌وفامیل وگاه هم به نقل از مردم کوچه‌وبازار از رئیس‌جمهور ودولتش می‌پرسد که این رفع تحریم‌ها چه شد و کی مذاکره با آمریکا شروع می‌شود و کی توافق می‌کنیم؟ (آخرین مورد)
✍ این پرسش‌ها و دغدغه‌ها البته حرف و سخن بسیاری از مردم و کارشناسان و دلسوزان ایران است؛ اما یک موضوعی که پرسش نمی‌شود، این است که مگر تحقق مذاکره و توافق فقط خواست و نظر رئیس‌جمهور و دولت ماست؟
✍ به فرض، همین حالا کل نظام یکصدا خواهان مذاکره و توافق با آمریکا شوند و آقایان #سعید_جلیلی و #حسین_شریعتمداری و دیگران هم شمشیر مبارزه با آمریکا را غلاف کنند؛ آیا اصلا آمریکا پاسخی به این خواسته و مطالبه ما می‌دهد؟
✍ کاملا روشن است و عقل سلیم هم به ما می‌گوید که مشکل اکنون این طرف نیست. اصلا آمریکاست که تمایلی به مذاکره با ایران ندارد؛ مگر مطمئن شود که نفعی کلان و قابل‌محاسبه خواهد داشت.
✍ کارشناسان و تحلیلگران سیاسی ما مدت‌هاست استدلال می‌کنند که #ترامپ تاجر است نه سیاستمدار؛ و لذا به این امید دلخوش هستند که دولت ترامپ با محاسبات تجاری و اقتصادی چند مانع در راه عادی‌سازی روابط با ایران را نادیده بگیرد:
اول، معضل تقابل ما با #اسرائیل است.
دوم، تکنولوژی هسته‌ای است.
سوم، برد موشک‌های ماست.
چهارم، سطح کمی و کیفی روابط با #روسیه است.
✍ اگر همه اینها درست باشد که نیست؛ سال‌ها طول خواهد کشید که ما به سطحی از تفاهم با آمریکا برسیم که این چهار چالش مهم از پیش پا برداشته شود. قطعا یک‌شبه و یک‌روزه حل این معضلات ممکن نیست؛ درحالیکه #تحریم اکنون اقتصاد و امنیت ما را تهدید می‌کند.
✍ البته، این تنها تحریم آمریکا نیست که همه‌چیز ما را فلج کرده است؛ بلکه آنچه تحریم را به ابزار موثر تبدیل کرده است، دو چیز است:
اول، مدیریت بسیار ناکارآمد ماست. این ناکارآمدی هم ناشی از بی‌اعتمادی به مردم و سرمایه انسانی است.
دومین عامل، فساد است؛ فسادی که از همان ناکارآمدی نشات گرفته است. وقتی تحریم را جدی تلقی نکردیم و آن را کاغذپاره دانستیم، سیاست اصلی ما از رفع تحریم به مدیریت تحریم و دور زدن ان تغییر کرد و این شیوه، باعث پیوند مدیریت ناکارآمد با جریان‌های فرصت‌طلب شد و فسادی به‌وجود آمد که تا مغز استخوان حکومت رسوخ کرده و همه نیرو و توان ما را بر باد داده است.
✍ آمریکا به‌خوبی به ضعف‌های ما اگاه است؛ ولذا مذاکره سیاسی برای رفع تحریم را خلاف منافع خود می‌داند و هیچ منفعتی برای خود متصور نیست و اساسا نباید منتظر چنین رخدادی بود.
✍ آمریکا تنها در یک صورت است که ممکن است برای مذاکره و تغییر روابط با ایران روی خوش نشان دهد و آنهم اطمینان یافتن از مشوق‌های عملی اقتصادی است.
✍ ایران سرزمین بکری است. این را #ترامپ چندبار یادآور شده است. بکر است؛ چون تنوع آب‌وهوایی دارد. بکر است؛ چون منابع انرژی دست‌نخورده دارد. بکر است؛ چون پهناور و توسعه‌نیافته است و نیاز مبرمی به سرمایه‌گذاری دارد، همچون یک لیوان بزرگ خالی. بکر است؛ چون نیروی انسانی تحصیل‌کرده دارد. و ده‌ها دلیل دیگر.
✍ آمریکا وقتی موانع و چالش‌های چهارگانه سیاسی را قابل‌حل می‌داند که امیدوار و مطمئن باشد به شریک اقتصادی و سرمایه گذاری در ایران تبدیل می‌شود. مهمترین علت کناره‌گیری ترامپ از #برجام همین بود.
✍ وقتی آمریکا دریافت که با برجام هیچ روزنه مطمئن حضور اقتصادی در ایران ندارد، از آن خارج شد. اکنون هم، شرایط هیچ تغییری نکرده است. اگر رویکرد ما همچنان دور نگه داشتن آمریکا از مشارکت اقتصادی فعال در ایران باشد، آمریکا هرگز روی خوش نشان نخواهد داد؛ مگر اینکه به تعبیر آقای شریعتمداری ما در برابر خواسته‌های سیاسی امریکا تسلیم شویم.
✍ لذا کاملا روشن است که موضوع مذاکره و گفت‌وگو با #آمریکا که یک مطالبه فراگیر است؛ بازخوردی در میان دولتمردان آمریکا ندارد و در ایران هم جز مشتی حرف و شعار، طرح دقیق و روشنی برای این کار وجود ندارد.
✍ حتی ارشدترین مقامات ایران نمی‌دانند که برای چه‌چیز می‌خواهند مذاکره کنند. البته، تنها نقطه امید باز شدن درهای گفت‌وگو برای مطلع شدن از شروط و مطالبات دوسویه و طرح نقادانه آن در میان رسانه‌ها و کارشناسان است...
@javadrooh
👈 مجید یونسیان، روزنامه‌نگار و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:
✍ آقای #احمد_زیدآبادی از قول خودش و گاه فک‌وفامیل وگاه هم به نقل از مردم کوچه‌وبازار از رئیس‌جمهور ودولتش می‌پرسد که این رفع تحریم‌ها چه شد و کی مذاکره با آمریکا شروع می‌شود و کی توافق می‌کنیم؟ (آخرین مورد)
✍ این پرسش‌ها و دغدغه‌ها البته حرف و سخن بسیاری از مردم و کارشناسان و دلسوزان ایران است؛ اما یک موضوعی که پرسش نمی‌شود، این است که مگر تحقق مذاکره و توافق فقط خواست و نظر رئیس‌جمهور و دولت ماست؟
✍ به فرض، همین حالا کل نظام یکصدا خواهان مذاکره و توافق با آمریکا شوند و آقایان #سعید_جلیلی و #حسین_شریعتمداری و دیگران هم شمشیر مبارزه با آمریکا را غلاف کنند؛ آیا اصلا آمریکا پاسخی به این خواسته و مطالبه ما می‌دهد؟
✍ کاملا روشن است و عقل سلیم هم به ما می‌گوید که مشکل اکنون این طرف نیست. اصلا آمریکاست که تمایلی به مذاکره با ایران ندارد؛ مگر مطمئن شود که نفعی کلان و قابل‌محاسبه خواهد داشت.
✍ کارشناسان و تحلیلگران سیاسی ما مدت‌هاست استدلال می‌کنند که #ترامپ تاجر است نه سیاستمدار؛ و لذا به این امید دلخوش هستند که دولت ترامپ با محاسبات تجاری و اقتصادی چند مانع در راه عادی‌سازی روابط با ایران را نادیده بگیرد:
اول، معضل تقابل ما با #اسرائیل است.
دوم، تکنولوژی هسته‌ای است.
سوم، برد موشک‌های ماست.
چهارم، سطح کمی و کیفی روابط با #روسیه است.
✍ اگر همه اینها درست باشد که نیست؛ سال‌ها طول خواهد کشید که ما به سطحی از تفاهم با آمریکا برسیم که این چهار چالش مهم از پیش پا برداشته شود. قطعا یک‌شبه و یک‌روزه حل این معضلات ممکن نیست؛ درحالیکه #تحریم اکنون اقتصاد و امنیت ما را تهدید می‌کند.
✍ البته، این تنها تحریم آمریکا نیست که همه‌چیز ما را فلج کرده است؛ بلکه آنچه تحریم را به ابزار موثر تبدیل کرده است، دو چیز است:
اول، مدیریت بسیار ناکارآمد ماست. این ناکارآمدی هم ناشی از بی‌اعتمادی به مردم و سرمایه انسانی است.
دومین عامل، فساد است؛ فسادی که از همان ناکارآمدی نشات گرفته است. وقتی تحریم را جدی تلقی نکردیم و آن را کاغذپاره دانستیم، سیاست اصلی ما از رفع تحریم به مدیریت تحریم و دور زدن ان تغییر کرد و این شیوه، باعث پیوند مدیریت ناکارآمد با جریان‌های فرصت‌طلب شد و فسادی به‌وجود آمد که تا مغز استخوان حکومت رسوخ کرده و همه نیرو و توان ما را بر باد داده است.
✍ آمریکا به‌خوبی به ضعف‌های ما اگاه است؛ ولذا مذاکره سیاسی برای رفع تحریم را خلاف منافع خود می‌داند و هیچ منفعتی برای خود متصور نیست و اساسا نباید منتظر چنین رخدادی بود.
✍ آمریکا تنها در یک صورت است که ممکن است برای مذاکره و تغییر روابط با ایران روی خوش نشان دهد و آنهم اطمینان یافتن از مشوق‌های عملی اقتصادی است.
✍ ایران سرزمین بکری است. این را #ترامپ چندبار یادآور شده است. بکر است؛ چون تنوع آب‌وهوایی دارد. بکر است؛ چون منابع انرژی دست‌نخورده دارد. بکر است؛ چون پهناور و توسعه‌نیافته است و نیاز مبرمی به سرمایه‌گذاری دارد، همچون یک لیوان بزرگ خالی. بکر است؛ چون نیروی انسانی تحصیل‌کرده دارد. و ده‌ها دلیل دیگر.
✍ آمریکا وقتی موانع و چالش‌های چهارگانه سیاسی را قابل‌حل می‌داند که امیدوار و مطمئن باشد به شریک اقتصادی و سرمایه گذاری در ایران تبدیل می‌شود. مهمترین علت کناره‌گیری ترامپ از #برجام همین بود.
✍ وقتی آمریکا دریافت که با برجام هیچ روزنه مطمئن حضور اقتصادی در ایران ندارد، از آن خارج شد. اکنون هم، شرایط هیچ تغییری نکرده است. اگر رویکرد ما همچنان دور نگه داشتن آمریکا از مشارکت اقتصادی فعال در ایران باشد، آمریکا هرگز روی خوش نشان نخواهد داد؛ مگر اینکه به تعبیر آقای شریعتمداری ما در برابر خواسته‌های سیاسی امریکا تسلیم شویم.
✍ لذا کاملا روشن است که موضوع مذاکره و گفت‌وگو با #آمریکا که یک مطالبه فراگیر است؛ بازخوردی در میان دولتمردان آمریکا ندارد و در ایران هم جز مشتی حرف و شعار، طرح دقیق و روشنی برای این کار وجود ندارد.
✍ حتی ارشدترین مقامات ایران نمی‌دانند که برای چه‌چیز می‌خواهند مذاکره کنند. البته، تنها نقطه امید باز شدن درهای گفت‌وگو برای مطلع شدن از شروط و مطالبات دوسویه و طرح نقادانه آن در میان رسانه‌ها و کارشناسان است...
@javadrooh