هر دوشنبه در کلاس نقاشی تلاش میکنیم از چارچوبهای ذهنی خود خارج شویم و بدون سانسور یا محدودیت خلق کنیم.
این هفته به سراغ جعبههای دور ریختنی رفتیم. آنها را باز کردیم و با استفاده از مقواهای جعبهها صورتکهایی ساختیم. هدف این بود که تا حد امکان خلاق باشیم و آدمکهای متفاوت و خاصی خلق کنیم.
پس از ساخت صورتکها، بچهها شروع به فکر کردن به یک نمایشنامه کردند.
یکی از صورتکها که ترکیب رنگ غالب آن مشکی بود، به همراه صورتکی با رنگهای شاد و روشن، مانند نارنجی و قرمز، اجرا را آغاز کردند.
صورتک رنگارنگ به صورتک مشکی گفت: «چقدر زشتی!» و صورتک مشکی کمکم باور میکرد که زیبا نیست و باید خودش را تغییر دهد.
اما بعد، سایر صورتکها وارد صحنه شدند. آنها به صورتک مشکی گفتند: «تو خیلی زیبایی! هرکدام از ما به شیوه خودمان زیبا هستیم. چیزی که ما را خاص میکند، همین تفاوتهاست.»
این نمایش ساده، با یک پیام قوی به پایان رسید: زیبایی در پذیرش خود و تفاوتهای ما نهفته است.
🎨کارگاه نقاشی؛ خانه کودک ناصرخسرو
تسهیلگر: باران رضایی، داوطلب گرامی انجمن حمایت از حقوق کودکان
@irsprcorg