‏زبان مردم ‎#تبریز هفتصدسال پیش ‎#پهلوی بوده است.

در ۱۵ کیلومتری جنوب تبریز روستایی با نام «کُجَجان» وجود دارد که مدفن عارف نامداری به نام «محمد کُجَجانی» است.

وى در دوره سلطنت آباقاخان بن هلاکو از پادشاهان مغول در تبریز می‌زیسته و در ذىحجّه سال ۶۷۷ هجرى در سن ۶۶ سالگى درگذشته است. مزارش در روستاى کججان نزدیک روستاى لاله از دهات تبریز که مدفن گروهى از مشایخ کججان است. وی در میان عرفاى معاصر خود به دقّت اشارت و لطف معانى و قوّت سخن معروف بوده است.

یکی از شاگردان اون کتابی یک جلدی در شرح حال و سخنان این عارف به زبان عربی می‌نویسد
که بعداً در سال ۸۱۱ هجری شخصی با نام نجم‌الدین طارمی آن را به زبان فارسی ترجمه کرده است.

در کتاب، زبان شیخ را به تبع زبان مردم آذربایجان، ‎#پهلوی می‌خواند:
«خواجه گاهی به الفاظ پهلوی نافه‌های حکمت می‌گشود و گاهی به عبارات فارسی»