دوربین همیشه باید در خدمت داستان و شخصیت‌ها باشد. فیلمبرداری هرگز نباید جلب توجه کند. اگر بپرسند " دربارهٔ فیلمبرداری‌اش نظرت چیست؟" و جواب این باشد که " نمی‌دانم_متوجه آن نبودم"_احساس می‌کنم که موفق بوده‌ام. آگاه بودن از حرکات دوربینی که بی‌تابانه چون دیوانه‌ای که بخواهد جلب توجه کند به این سو و آن سو می‌رود، ناراحتم می‌کند. من حرکت دادن دوربین را از تماشای فیلم‌های نقاشی متحرک آموختم، جایی که حرکت قاب نسبت به موضوع همیشه بی‌نقص است. چون موضوع نقاشی شده است حرکت بریده بریده یا ناگهانی نمی‌شود. دوست دارم دوربینم بدون هرگونه حرکت خشن یا تمرکززدا (مگر از نظر دراماتیک مناسب داشته باشد) از موقعیتی به موقعیت دیگر شناور باشد.

جک کاردیف