قراردادهای فیلم هنری عبارت‌اند از یک مشت روش‌ها و عادات صوری نظیر غیبت ستارگان (یا دستمزدهای ویژه ستارگان)، تولید در بیرون از نظام هالیوود، عموماً به زبانی غیرانگلیسی - که پخش‌کنندگان از آن‌ها به‌عنوان مشخصات کالای خود استفاده می‌کنند تا منتقدین را به تحسین آن به‌عنوان یک «قربانی» ترغیب کنند. اما از میان قراردادهای غیر صوری و درونیِ فیلم هنری باید به علاقه و دلبستگی این نوع فیلم به امور ذهنی و روشنفکرانه اشاره کرد. فیلم هنری با خفه‌کردن عواطف نیرومند در زیر بارِ فضایی سنگین و گرفته، به اندیشه بال و پر می‌دهد و با استفاده از ابهام، نمادگرایی یا تنش‌های برطرف‌نشده، به نقد و تحلیل‌هایِ بعد از نمایش فیلم دامن می‌زند.