@drbehrouzmeghdadi2


تشخیص در هم روی روده
اغلب تشخیص بر اساس سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی از جمله مشاهده Dance's sign انجام می شود. در Dance's sign، ربع پایینی سمت راست شکم بررسی می شود تا انقباض یا جمع شدگی که نشان دهنده در هم روی روده است در آن تشخیص داده شود. معاینه مقعد با انگشت در کودکان مفید است چون بخشی از در هم فرو رفتگی روده ممکن است با انگشت احساس شود. تشخیص قطعی نیاز به عکس برداری دارد. سونوگرافی معمولا برای تشخیص انجام می شود چون دقت بالایی دارد و در آن تشعشع وجود ندارد.
پدیدار شدن علامت سیبل (علامت دوناتی نیز به آن میگویند) در سونوگرافی معمولا با 3 سانتی متر قطر، تشخیص را تایید می کند. این عکس در سی تی اسکن یا سونوگرافی عرضی دیده می شود. در عکسهای طولی، در هم روی روده مثل یک ساندویچ دیده می شود.
عکس اشعه ایکس از شکم برای بررسی انسداد روده یا گاز آزاد داخل صفاق، ممکن است انجام شود. وجود گاز آزاد داخل صفاق دلالت بر سوراخ شدن روده دارد. برخی نیز از تنقیه هوا برای تشخیص استفاده می کنند.
بیماری های مشابه در هم روی روده
درهم روی روده دو تشخیص افتراقی اصلی دارد: گاستروانتریت حاد (التهاب معده روده) و پرولاپس رکتال یا افتادگی راست روده. درد شکم، استفراغ و مدفوع حاوی خون و مخاط در گاستروانتریت حاد وجود دارد اما اسهال یک علامت اولیه است. افتادگی راست روده را با بیرون زدن مخاط که آن را میتوان در پوست اطراف مقعد احساس کرد، تمییز داده می شود.
روش های درمان در هم روی روده
معمولا این وضعیت در ابتدا خطرناک و مرگبار نیست. در هم روی روده را می توان با تنقیه ماده حاجب محلول در آب یا باریوم یا هوا درمان کرد که هر دو به تشخیص این بیماری کمک می کنند و در بیشتر موارد با موفقیت مشکل را بهبود می بخشند. میزان موفقیت این درمان بالای 80% است. با این حال تقریبا 5 تا 10% از این موارد ظرف 24 ساعت دوباره عود می کنند.
مواردی را که با انما نمی توان بهبود داد یا روده آسیب دیده است باید با عمل جراحی درمان کرد. در عمل جراحی کاهشی، جراح شکم را باز کرده و بخشی از روده را که در هم فرو رفته، فشار میدهد (نه این که بکشد). اگر جراح نتواند با موفقیت کار را انجام دهد یا روده صدمه دیده باشد باید بخش پیچ خورده بریده شود. در بیشتر موارد در هم روی روده را میتوان با لاپاراسکوپی جراحی کرد و بخشهایی از روده را که سالم هستند کشیده و به هم مرتبط کرد.
دقت داشته باشید اگر این بیماری را زود درمان نکنید، به وضعیتی اورژانسی تبدیل میشود و حتی ممکن است منجر به فوت شود. در کشورهای در حال توسعه که بستری شدن در بیمارستانها به سهولت انجام نمیشود به خصوص در موارد مشکلات پیچیده ای مثل در هم روی روده، در صورت عدم درمان به موقع مرگ بیمار اجتناب ناپذیر است.


دوستدار شما دکتر بهروز مقدادی

منبع : سایت دکتر بهروز مقدادی

در هم روی روده
در هم روی روده (Intussusception) یک مشکل پزشکی است که در آن بخشی از روده در بخش جلویی آن چین میخورد. معمولا روده کوچک و در موارد کمتر روده بزرگ درگیر این مشکل میشود. علائم شامل درد شکم که ممکن است هر از گاهی اتفاق بیفتد، استفراغ، نفخ و مدفوع خونی است. اغلب در هم روی روده منجر به سوراخ شدن روده یا پریتونیت (التهاب صفاق) میشود.
علت در هم روی روده در کودکان معمولا مشخص نمیشود اما در بزرگسالن گاهی نقطه آغاز گر (لید پوینت lead point) دیده میشود. عوامل زمینه ساز این بیماری در کودکان شامل برخی عفونتها، بیماریهایی مثل فیبروز کیستیک و پولیپ روده هستند. عوامل زمینه ساز در هم روی روده در بزرگسالان اندومتریوز، چسبندگی روده و تومور روده است. تشخیص بیماری اغلب با عکس برداری انجام میشود. در کودکان سونوگرافی ترجیح داده میشود اما در بزرگسالان سی تی اسکن ارجحیت دارد.
در هم روی روده نیاز به درمان اورژانسی دارد. درمان در کودکان معمولا با انما (تنقیه) صورت میگیرد و اگر موفقیت آمیز نباشد، جراحی انجام میشود. دگزامتازون خطر دوره های بعدی بیماری را ممکن است کاهش دهد. در افراد بزرگسال، طی عمل جراحی بخشی از روده برداشته میشود. در هم روی روده بیشتر در کودکان اتفاق می افتد. در کودکان نیز در پسران بیشتر از دختران دیده میشود. سن معمول این بیماری شش تا هشت ماهگی است.

علائم و نشانه های در هم روی روده
علائم اولیه شامل درد دوره ای شکم، حالت تهوع، استفراغ (گاهی اوقات به رنگ سبز صفرا) ، کشیدن پاها به سمت سینه و دل درد متوسط تا شدید متناوب می باشد. درد پیوسته نیست بلکه متناوب است چون درهم روی روده موقتا برطرف می شود چون بخش چین خورده روده موقتا حرکت و انقباضش متوقف می شود.
علائم بعدی در هم روی روده عبارتند از: خونریزی مقعدی (اغلب با مدفوع ژله ای قرمز که در واقع ترکیب خون و مخاط است) و خستگی. معاینه فیزیکی ممکن است توده سوسیس شکلی را در ناحیه شکم مشخص کند و ضربان شکم احساس شود. کودکان یا افرادی که نمی توانند علائم را بیان کنند ممکن است گریه کنند، زانوهای خود را به داخل شکم بکشند یا تنگی نفس با حمله درد را تجربه کنند.
تب از علائم در هم روی روده محسوب نمی شود اما این وضعیت ممکن است حلقه ای از روده به وجود بیاورد که به علت تحت فشار قرار گرفتن رگ هایی که خون رسانی میکنند، نکروتیک شود. این منجر به سوراخ شدن روده و عفونت خون میشود که تب ایجاد م یکند.
در موارد نادر در هم روی روده ممکن است عارضه پورپورای هنوخ شون‌لاین باشد که یک بیماری واسکولیت (vasculitis) وابسته به ایمنی در کودکان است. این بیماران که دچار در همر وی روده می شوند غالبا دل درد شدید را علاوه بر علائم کلاسیک و علائم پورپورای هنوخ شون‌لاین، تجربه می کنند.
چه عواملی منجر به در هم روی روده می شود؟
عوامل در هم روی روده مشخص نشده است. حدود 90% از موارد آن در کودکان، بدون علت باقی می ماند. به طور کلی عفونت، عوامل زمینه ساز آناتومی و تغییر حرکت میتوانند منجر به در هم روی روده شوند.
دایورتیکولوم مکل
پولیپ
دوپلیکاسیون
آپاندیس
هایپرپلازی پلاک پیر (Hyperplasia of Peyer's patches)
ایدیوپاتیک
اگر چه نسخه های قدیمی تر واکسن روتاویروس با در هم روی روده ارتباط داشته است اما نسخه های کنونی آن چنین نیست.
آسیب شناسی در هم روی روده
در بیشتر انواع در هم روی روده، ایلئوم یا دراز روده وارد سکوم (روده کور) میشود. انواع دیگری هم ممکن است اتفاق بیفتد مثلا بخشی از دراز روده یا تهی روده (ژژونوم) به داخل خود افتادگی (پرولاپس) پیدا کند.
بخشی از روده که در بخش دیگر می رود قطعه به تله افتاده یا اینتوسسِپتوم intussusceptum نام دارد و بخشی از روده را که بخش دیگر در آن فرو رفته است، در بر گیرنده یا اینتوسسیپینس intussuscipiens می نامند. تقریبا در همه موارد در هم روی روده، قطعه به تله افتاده روده پشت قطعه در بر گیرنده قرار داشته است. علت این است که حرکت کرمی شکل روده باعث میشود قطعه پشتی به سمت قطعه جلویی رانده شود. با این حال در موارد نادر خلاف این حالت روی میدهد.
یک ضایعه زمینه ساز آناتومیک (قطعه ای از بافت روده که به داخل لومن روده بیرون زدگی دارد) تقریبا در 10% موارد در هم روی روده، دیده می شود.
خون رسانی بخش به تله افتاده روده ممکن است قطع شود و منجر به ایسکمی (نرسیدن اکسیژن به بافتها) شود. مخاط (آستر داخلی دستگاه گوارش) به ایسکمی بسیار حساس است و با مردن و پوسته ریزی، پاسخ می دهد. این باعث میشود مدفوع ژله ای قرمز که ترکیبی از مخاط پوسته ریزی شده، خون و مخاط است دفع شود. در یک پژوهش گزارش شد که در واقع تنها درصد کمی از کودکانی که در هم روی روده دارند، مدفوع ژله ای قرمز را تجربه میکنند از این رو باید برای در هم روی روده، دفع هر گونه مدفوع خونی در نظر گرفته شود.

عدم تحمل غذا با آلرژی به غذا تفاوت دارد. آلرژی مستقیماً سیستم ایمنی را درگیر میکند و ماده وارد شده را به عنوان مهاجم در نظر می گیرد. واکنش آلرژی می تواند خطرناک و مرگبار باشد. علائم آن ممکن است چند دقیقه تا یکی دو روز طول بکشد تا بروز کند. اما عدم تحمل غذا ارتباطی با سیستم ایمنی ندارد اگر چه ممکن است به علت شباهت هایی در علائم، با آلرژی تاخیری اشتباه گرفته شود. علائم عدم تحمل غذا اغلب با تاخیر همراه است به این معنی که چند ساعت یا چند روز پس از مصرف غذا ممکن است طول بکشد. 

عدم تحمل غذا در نوزادان
مقدار غذایی که بدن نمی تواند به علت عدم وجود آنزیم کافی برای هضم و جذب یا عوامل دیگر، تحمل نماید ممکن است کم یا زیاد باشد. عواملی که باعث عدم تحمل غذا می شوند عبارتند از:
کمبود آنزیم: شایع ترین نوع عدم تحمل غذا، عدم تحمل لاکتوز است که در آن آنزیم کافی برای تجزیه لاکتوز شیر وجود ندارد.
مواد طبیعی: در مواد غذایی مانند فروکتوز، منوسدیم گلوتامات (که به صورت طبیعی ممکن است باشد یا به غذا افزودن شده باشد)، سالیسیلات و آمین های وازو اکتیو.
افزودنی های مصنوعی غذا: مانند رنگهای مصنوعی، طعم دهنده های مصنوعی و شیرین کننده های مصنوعی
برخی موارد عدم تحمل غذا عامل شناخته شده ای ندارند و ایدیوپاتیک هستند.
لازم به ذکر است در نوزادان و کودکان کم سن، عدم تحمل غذا ممکن است در اثر عفونتهای گوارشی ایجاد شده باشد و پس از آن ممکن است علائم عفونت شروع شوند. شناسایی علائم عدم تحمل غذا در نوزادان ممکن است گیج کننده باشد چون برخی علائم مشابه آلرژی های غذایی هستند.
هیچ علامت واضحی برای عدم تحمل غذا وجود ندارد و بسیاری از علائم آن با آلرژی و مشکلات گوارشی دیگر مشترک است.
برخی از علائم عدم تحمل غذا در شیرخواران به صورت زیر است:
تحریک پذیری و بیداری
قولنج، نفخ و باد شکم
رفلاکس
اسهال
بیدار شدن های مکرر همراه با درد
مخاط در مدفوع
رنگ مایل به سبز مدفوع همراه با مخاط
مدفوع کف دار
خستگی
اگزما
امتناع از خوردن برخی غذاها
امتناع از شیر خوردن اگر کودک از شیر مادر تغذیه می شود
عدم تحمل غذا با حذف غذای مشکوک از برنامه غذایی به مدت چند هفته و سپس مصرف مجدد آن برای بررسی علائم احتمالی، تشخیص داده می شود. این روش باید تحت نظارت یک پزشک انجام شود تا مطمئن شوید کودک مواد غذایی مورد نیاز را دریافت میک ند.

دوستدار شما دکتر بهروز مقدادی
منبع : سایت دکتر بهروز مقدادی

قطره ساب سیمپلکس

شربت ضدویروس استالموویر

شربت موتیس

شربت زیرتک

شربت زادتین

شارژ شد✅✅✅

علایم طبقه بندی نشده ی رفلاکس معده در شیرخواران
صفحه اصلی
وبلاگ
علایم طبقه بندی نشده ی رفلاکس معده در شیرخواران
رفلاکس معده در نوزادان و شیرخواران علامت های طبقه بندی نشده ای دارد که هر چند کمتر به این علامت ها پرداخته می شود ولی اغلب مورد سوال والدین هنگام مراجعه به پزشک می باشد.

علایم طبقه بندی نشده رفلاکس معده
درادامه بحث رفلاکس معده ی نوزادان و شیرخواران لازم دیدم به علایمی در شیرخوار اشاره نمایم که هرچند در منابع داخلی و خارجی کمتر به آنها پرداخته شده است و معمولاً در طبقه بندی های اکادمیک این علایم نادیده گرفته میشوند اما با توجه به مورد سوال بودن آنها نزد والدین و شیوع بالای این علایم در نوزادان و شیرخوارانی که توسط نگارنده تحت بررسی قرار گرفته اند بهتر است به این علایم توجه داشت هرچند برخی از این علامت ها در سایر بیماریها و اختلالات نیز قابل مشاهده است. از مهمترین و شایع ترین آنها می توان به نکات زیر اشاره نمود.
1. نوزادان مبتلا به رفلاکس معده اغلب از نظر والدین نوزادانی هستند بی قرار ناآرام و پر جنب و جوش که نگهداری از آنان سخت و گاهی طاقت فرسا می باشد. این نوزادان بسیار کم خواب و عادت به بغل شدن داشته و در جای خود احساس آرامش ندارند لذا والدین اغلب مجبورند ساعتها نوزاد را در بغل نشسته یا ایستاده نگهدارند و به اصطلاح این نوزادان به شدت بغلی هستند.
2. نوزادان مبتلا اغلب تحمل محیط های گرم را ندارند و در صورت گرم بودن محیط و پوشانده شدن با پتو بی قرار می شوند.
3. نوزادان و شیرخواران مبتلا از اواخر 3 ماهگی در طول روز و هنگام هوشیاری از گرفتن سینه مادر خودداری می کنند و تنها در هنگام خواب سینه مادر را می گیرند. این نوزادان هنگام شیرخوردن بسیار بازیگوش یا بی قرار به نظر می رسند و به طور مکرر سینه را رها می کنند.
4. شیرخواران مبتلا به شدت انگشت، دست و هر چه را که می توانند به دهان برده و به نظر می رسد هیچگاه کامل سیر نمی شوند.
5. شیرخواران مبتلا اغلب پرجنب و جوش بوده بسیار تکان می خورند و از نظر والدین کودکانی هستند بیش فعال.
 6. شیرخواران مبتلا تمایل زیادی به خوردن غذا به خصوص غذاهای سفره از چهارماهگی ازخود نشان می دهند و به شدت دچار آبریزش از دهان و بیرون آوردن زبان از دهان و حرکاتی شبیه به جویدن و بلعیدن می شوند.
7. شیرخواران و کودکان مبتلا اغلب اوقات گوش های خود را کشیده و یا موهای خود را می کنند و مالیدن چشمها در این شیرخواران شایع و گاه باعث نگرانی والدین می گردد.
8. این شیرخواران تمایل به پرت کردن خود از بغل مادر و یا زدن سر خود به چانه مادر هنگام در آغوش بودن دارند و بعداً در دوران کودکی نیز بیش از سایرین سر خود را به هرجایی می کوبند.
9. کودکان بزرگتر مبتلا گاه با فرو بردن انگشت در دهان باعث تحریک استفراغ در خود می شوند.
10. شیرخوار مبتلا به رفلاکس معده اغلب تمایلی به راه رفتن به صورت چهار دست و پا نداشته و زودتر از سایر شیرخواران راه میافتد.
11. اکثر شیرخواران و کودکان مبتلا خواب ناآرامی دارند و علاوه بر اینکه زود از خواب می پرند در طول مدت خواب نیز بسیار تغییر جا می دهند و گاه با شدت پاهای خود را روی تشک می کوبند.
12. کودکان مبتلا اغلب تمایل دارند با بالا زدن پیراهن خود شکم خود را به جاهای سرد و سفت فشار دهند.
13. شیرخواران مبتلا معمولاً دیرتر از سایرشیرخواران هم سن خود دندان در می آورند و درآمدن دندان در آنها مشکل تر و با بی قراری بیشتری همراه است و نکته آخر این که این شیرخواران و کودکان اغلب به علت گرفتگی بینی و سرفه های طولانی بیمار یا سرماخورده به نظر می رسند.
در ادامه ی مقالات دکتر بهروز مقدادی به بررسی بیشتر بیماری های کودکان می پردازیم.

دوستدار شما دکتر بهروز مقدادی

منبع : سایت دکتر بهروز مقدادی

‌ ‌ 🔰گلودرد چرکی در کودکان
#بهداشت_کودکان #مراقبت_کودک

♦️علایم و نشانه‌ها
نشانه‌های این گلودرد شامل قرمزی و تورم لوزه‌ها، تورم غدد لنفاوی در جلوی گردن، تب، سردرد، درد عضلانی، شکم درد و گلودرد است.

♦️تشخیص
از آنجایی که نشانه‌هایی گلودرد چرکی شبیه چند بیماری دیگر از جمله سرماخوردگی است، پزشک می‌تواند برای تشخیص عفونت استرپتوکوکی دست به آزمون کشت ترشحات حلق بزند. برای این آزمون، ابزاری شبیه گوش پاک‌کن به ته حلق مالیده می‌شود. ترشحات چسبیده به آن برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می‌شود.

♦️عوارض
اگر چه گلودرد چرکی معمولا خطرناک نیست اما در صورت عدم درمان می‌تواند عوارضی را در پی داشته باشد. این عوارض ممکن است شامل تب مخملک، عفونت سینوسی، عفونت گوش و همچنین عوارض تاخیری شدیدتر از جمله بیماری‌های کلیوی و تب روماتیسمی باشد.

✅درمان
از آنجا که گلودرد چرکی، نوعی عفونت باکتریایی است معمولا با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.با شروع درمان، نشانه‌های بیماری اغلب در عرض یکی دو روز برطرف می‌شوند. هر چند حالتان بهتر می‌شود اما تکمیل دوره درمان، بسیار حایز اهمیت است. قطع زودهنگام دارو می‌تواند به ظهور گونه‌های جدید از باکتری منجر شود که به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم هستند. همین‌طور ممکن است باعث ابتلای مکرر به گلودرد چرکی و عوارض دیگری مثل تب روماتیسمی شود.
❌کپی✅فوروارد
http://telegram.me/joinchat/AAAAAEB71SXMCmVuAziOtg