مسمومیت با بتابلاکرها و کلسیم کانال بلاکر ها باعث تغییرات قابل توجهی در سطح قند خون می‌شوند. در اینجا تفاوت‌های فیزیولوژیک هر یک از این مسمومیت‌ها را توضیح می‌دهیم:


📌 مسمومیت با بتابلاکر (هیپوگلیسمی)

بتابلاکرها با مسدود کردن گیرنده‌های بتا-آدرنرژیک، مسیرهای طبیعی بدن برای افزایش سطح قند خون را مهار می‌کنند. در شرایط طبیعی، تحریک این گیرنده‌ها باعث فعال‌سازی فرایندهای گلیکونئوژنز و گلیکوژنولیز در کبد شده و گلوکز آزاد می‌شود. اما در مسمومیت با بتابلاکر، این مسیرها مسدود شده و توانایی کبد برای آزادسازی گلوکز کاهش می‌یابد که به کاهش سطح قند خون یا هیپوگلیسمی منجر می‌شود.
در بیماران دیابتی یا کودکان، این وضعیت می‌تواند بیشتر مشکل‌ساز باشد، زیرا بتابلاکرها همچنین ممکن است با افزایش ترشح انسولین، سطح قند خون را بیشتر کاهش دهند.


📌 مسمومیت با مسدودکننده‌های کانال کلسیم (هیپرگلیسمی)

مسدودکننده‌های کانال کلسیم (به ویژه غیردی‌هیدروپیریدین‌ها مانند وراپامیل) با مهار ورود کلسیم به داخل سلول‌های پانکراس، ترشح انسولین را کاهش می‌دهند. انسولین هورمونی است که به کاهش قند خون کمک می‌کند؛ بنابراین در مسمومیت با مسدودکننده‌های کانال کلسیم، کاهش ترشح انسولین رخ می‌دهد و در نتیجه، سطح قند خون افزایش یافته و هیپرگلیسمی رخ می‌دهد.



🔄 اوردرهای شایع مسمومیت 👇
t.me/Medical_Searchbot