از نگاهِ منِ مسلمان، سنوار قهرمانِ شهیدیست که از دینم و سرزمینی که مقدس می‌پندارم جانانه دفاع کرد و لحظه‌ای در مقابل ظلم غاصبان سر خم نکرد!
اما از نگاه ملی‌گرایان فارس و کورد و ترک و عرب چه؟
او را وطن‌دوست (یا به قول خودشان وطن‌پرست) نمی‌دانند که در راه آزادی وطنش از دست اشغالگران هرکاری کرد؟
مگر همیشه شعارتان این نیست که به کسانی که در راه آزادی وطن می‌کوشند، احترام می‌گذارید؟
او که با تمام جسم و جانش، برای آزادی وطن و سرزمینش تا آخرین قطره‌ی خون جانانه ایستاد... چه شده که از مرگ او، به رقص و سرور افتاده‌اید؟
آیا به سرزمین شما هجوم آورده یا حقی را از شما دریغ کرده است؟
آیا در مقابل شما ایستاده و با شما می‌جنگد‌ که با او دشمنی می‌کنید؟
آیا فرزندان شما را کشته که کینه‌ی او را به دل دارید؟

یا شاید هم چون کینه‌ی اسلام و مسلمانان را در دل دارید، از او و دوستان و فرزندان و ملتش بیزارید!

﴿وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ ﴾
«و چون تنها می‌شوند از شدت خشم بر شما، سرانگشتان خود را به دندان می‌گزند. (ای پیامبر)، به آنان بگو: به خشمِ خود بمیرید! بی‌گمان، الله از راز درون سینه‌ها آگاه است». (آل عمران/ ۱۱۹)