در دنیای DeFi، یکی از جذاب‌ترین روش‌های کسب درآمد غیرفعال، دریافت سهمی از کارمزدهای یک پروتکل است. برخی از پروتکل‌های نام‌گذاری غیرمتمرکز (Name Services) این امکان را فراهم کرده‌اند که هولدرهای توکن اصلی آن‌ها بتوانند از طریق استیکینگ، بخشی از درآمدهای سیستم را دریافت کنند. در این مطلب، نگاهی به پتانسیل درآمدی این مدل خواهیم داشت.
۱. مدل درآمدی پروتکل‌های نام‌گذاری
پروتکل‌های نام‌گذاری غیرمتمرکز معمولاً چندین منبع درآمد دارند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
• کارمزد ثبت دامنه: هر کاربری که دامنه‌ای را ثبت کند، باید هزینه‌ای پرداخت کند.
• کارمزد تمدید دامنه: دامنه‌ها نیاز به تمدید سالانه دارند که هزینه آن به پروتکل می‌رسد.
• کارمزد نقل‌وانتقال دامنه: در صورت خریدوفروش دامنه‌ها در بازار ثانویه، درصدی از تراکنش به عنوان کارمزد اخذ می‌شود.
• کارمزد سرویس‌های جانبی: برخی پروتکل‌ها قابلیت‌های اضافی مانند زیر‌دامنه‌ها، حریم خصوصی پیشرفته، یا اتصال به قراردادهای هوشمند را ارائه می‌دهند که استفاده از آن‌ها مستلزم پرداخت هزینه است.
این درآمدها در یک مدل اقتصادی هوشمند می‌توانند به استیک‌کنندگان توکن اصلی پروتکل تخصیص داده شوند.
فرض کنیم یک پروتکل نام‌گذاری بتواند سالانه ۵۰ میلیون دلار از ثبت، تمدید و نقل‌وانتقال دامنه‌ها درآمد کسب کند. حال اگر این درآمد میان هولدرهایی که توکن‌هایشان را استیک کرده‌اند، توزیع شود، یعنی سالانه ۵۰ میلیون دلار بین استیک‌کنندگان تقسیم خواهد شد.
اگر مجموع توکن‌های استیک‌شده ۱۰۰ میلیون واحد باشد، و شما ۱۰۰,۰۰۰ توکن استیک کرده باشید، سهم سالانه شما برابر با ۵۰ هزار دلار خواهد بود.
یعنی با فرض تحقق اهداف با داشتن ۰.۱٪ از توکن‌های استیک‌شده، سالانه ۵۰,۰۰۰ دلار درآمد غیرفعال خواهید داشت. این رقم بسته به میزان توکن‌های استیک‌شده و میزان درآمد کل پروتکل متغیر است.
۲. مقایسه با روش‌های دیگر Passive Income
برخلاف ییلد فارمینگ که معمولاً با تورم توکن‌ها تأمین می‌شود، در این مدل درآمد از کارمزدهای واقعی پروتکل پرداخت می‌شود، بنابراین پایداری بیشتری دارد.
۳. آینده و رشد احتمالی درآمدها
با رشد پذیرش Web3 و افزایش استفاده از دامنه‌های غیرمتمرکز، احتمالاً درآمد این پروتکل‌ها در آینده افزایش پیدا خواهد کرد.
برخی تحلیل‌های بازار نشان می‌دهند که ارزش کل بازار دامنه‌های غیرمتمرکز می‌تواند طی ۵ سال آینده به بیش از ۵ میلیارد دلار برسد. اگر یک پروتکل بتواند فقط ۱٪ از این بازار را در اختیار بگیرد، درآمد سالانه آن به ۵۰ میلیون دلار خواهد رسید که سهم بزرگی از آن می‌تواند به استیک‌کنندگان اختصاص یابد.
نتیجه‌گیری
پروتکل‌های نام‌گذاری غیرمتمرکز، به دلیل داشتن مدل درآمدی پایدار، می‌توانند یکی از بهترین گزینه‌ها برای کسب درآمد غیرفعال در DeFi باشند. اگر این مدل اقتصادی به درستی پیاده‌سازی شود، استیک‌کنندگان توکن‌های این پروتکل‌ها می‌توانند بدون نیاز به انجام معاملات پیچیده، از یک جریان درآمدی پایدار و رو‌به‌رشد بهره‌مند شوند.
@cryptobyalireza
۱. مدل درآمدی پروتکل‌های نام‌گذاری
پروتکل‌های نام‌گذاری غیرمتمرکز معمولاً چندین منبع درآمد دارند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
• کارمزد ثبت دامنه: هر کاربری که دامنه‌ای را ثبت کند، باید هزینه‌ای پرداخت کند.
• کارمزد تمدید دامنه: دامنه‌ها نیاز به تمدید سالانه دارند که هزینه آن به پروتکل می‌رسد.
• کارمزد نقل‌وانتقال دامنه: در صورت خریدوفروش دامنه‌ها در بازار ثانویه، درصدی از تراکنش به عنوان کارمزد اخذ می‌شود.
• کارمزد سرویس‌های جانبی: برخی پروتکل‌ها قابلیت‌های اضافی مانند زیر‌دامنه‌ها، حریم خصوصی پیشرفته، یا اتصال به قراردادهای هوشمند را ارائه می‌دهند که استفاده از آن‌ها مستلزم پرداخت هزینه است.
این درآمدها در یک مدل اقتصادی هوشمند می‌توانند به استیک‌کنندگان توکن اصلی پروتکل تخصیص داده شوند.
فرض کنیم یک پروتکل نام‌گذاری بتواند سالانه ۵۰ میلیون دلار از ثبت، تمدید و نقل‌وانتقال دامنه‌ها درآمد کسب کند. حال اگر این درآمد میان هولدرهایی که توکن‌هایشان را استیک کرده‌اند، توزیع شود، یعنی سالانه ۵۰ میلیون دلار بین استیک‌کنندگان تقسیم خواهد شد.
اگر مجموع توکن‌های استیک‌شده ۱۰۰ میلیون واحد باشد، و شما ۱۰۰,۰۰۰ توکن استیک کرده باشید، سهم سالانه شما برابر با ۵۰ هزار دلار خواهد بود.
یعنی با فرض تحقق اهداف با داشتن ۰.۱٪ از توکن‌های استیک‌شده، سالانه ۵۰,۰۰۰ دلار درآمد غیرفعال خواهید داشت. این رقم بسته به میزان توکن‌های استیک‌شده و میزان درآمد کل پروتکل متغیر است.
۲. مقایسه با روش‌های دیگر Passive Income
برخلاف ییلد فارمینگ که معمولاً با تورم توکن‌ها تأمین می‌شود، در این مدل درآمد از کارمزدهای واقعی پروتکل پرداخت می‌شود، بنابراین پایداری بیشتری دارد.
۳. آینده و رشد احتمالی درآمدها
با رشد پذیرش Web3 و افزایش استفاده از دامنه‌های غیرمتمرکز، احتمالاً درآمد این پروتکل‌ها در آینده افزایش پیدا خواهد کرد.
برخی تحلیل‌های بازار نشان می‌دهند که ارزش کل بازار دامنه‌های غیرمتمرکز می‌تواند طی ۵ سال آینده به بیش از ۵ میلیارد دلار برسد. اگر یک پروتکل بتواند فقط ۱٪ از این بازار را در اختیار بگیرد، درآمد سالانه آن به ۵۰ میلیون دلار خواهد رسید که سهم بزرگی از آن می‌تواند به استیک‌کنندگان اختصاص یابد.
نتیجه‌گیری
پروتکل‌های نام‌گذاری غیرمتمرکز، به دلیل داشتن مدل درآمدی پایدار، می‌توانند یکی از بهترین گزینه‌ها برای کسب درآمد غیرفعال در DeFi باشند. اگر این مدل اقتصادی به درستی پیاده‌سازی شود، استیک‌کنندگان توکن‌های این پروتکل‌ها می‌توانند بدون نیاز به انجام معاملات پیچیده، از یک جریان درآمدی پایدار و رو‌به‌رشد بهره‌مند شوند.
@cryptobyalireza