"جمهوری" و ظرفیت حل مشکل دیرینه غارت‌سالاری در ساخت دولت ایران ویژگی سیاسی اصلی ایران از سپیده شکل‌گیری تا امروز را می‌توان استمرار غارت‌سالاری واقتصاد مبتنی بر چپاول اموال عمومی دانست! شکاف بین دارا و ندار، برخورداران و محرومان همیشه در سایه مناسبات تیول‌داری و ساخت مطلقه قدرت خیلی زیاد بوده است. مشاغل دولتی از بالا به پایین چون مدخلی برای پر سیر کردن ولع بالای حاکمان و ثروتمندان از اموال عمومی توزیع شده و این قصه پرغصه علی‌رغم جابجایی نظام‌های سیاسی و تحول در شکل‌بندی‌های اقتصادی - اجتماعی ادامه یافته است. در واقع به جز استثناهایی، دولت همیشه سفره توزیع رانت بوده است! سنت‌های سیاسی کهن ایرانی چون سلطنت و ولایت سیاسی هر دو با ایجاد انحصارات و انتفاع از فساد، حافظ غارت‌سالاری و توزیع نابرابر و نامتوازن منابع و درآمدها در جامعه است. به نظرم نظام جمهوری سکولاردمکرات باید هم و غم اصلی خود را در پایان دادن به این ویژگی تباه‌کننده جامعه، مروج آفتاب‌پرستی و چرخش‌های پایان‌ناپذیر در کنش سیاسی و عامل اصلی مدار بسته تغییرات مثبت ماندگار قرار دهد. جمهوری به دلیل گسست کامل از سنت‌ها و آداب سیاسی کهن ایران ظرفیت حل این مشکل دیرینه و عادلانه کردن نظام توزیع منابع مالی و کاهش اختلافات درآمدی را دارد. البته به شرطی که ساختار اقتصادی کشور از انتقال ثروت و اتکا به فروش نفت و خام فروشی به سمت تولید ثروت و اقتصاد مولد تغییر ریل دهد. تحقق بسترهای اجرائی و نهادی این تغییر ریل در نظام جمهوری راحت‌تر است.