کاشف‌السلطنه و مشهور به چایکار (زاده ۱ فروردین ۱۲۴۴ – درگذشته ۳۱ فروردین ۱۳۰۸)، دیپلمات، اصلاحگر، نویسنده، مشروطه خواه دوره قاجار و پهلوی بود. او نخستین کسی است که کشت چای را در ایران رواج داد و به همین دلیل «پدر چای ایران» خوانده می‌شود
نخستین پله ترقی او توسط نصراله، پدر بزرگ داوود پیرنیا استوار گشت زیرا در شانزده سالگی، وی به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و دو سال به منشیگری میرزا نصرالله مشیرالدوله، وزیر خارجه، مشغول بود
سپس به عنوان سرکنسول در هند منصوب شد.
در سال ۱۲۷۴ خورشیدی به دستور میرزا محسن مشیرالدوله، ژنرال کنسولی ایران در هند
شد
او، تخم چای را به همراه چهار هزار گلدان چای، قهوه، تخم کنف، دارچین، فلفل، میخک، هل، انبه، گنه گنه، کافور، ریشه زردچوبه، زنجبیل و غیره تهیه کرد و در سال ۱۲۸۵ شمسی با
مشکلات بسیار آن‌ها را به ایران آورد
خدمات او در شهرداری، نامگذاری خیابان‌ها و کوچه‌های تهران، شماره‌گذاری منازل، روشنایی
خیابان‌ها با چراغ برق، ترتیب رسانیدن آب آشامیدنی به خانه‌ها با گاری بشکه دار، اداره پلیس، سرویس درشکه اسبی کرایه، رفتگری و نظافت معابر، آب‌پاشی خیابان‌ها است.
نخستین پله ترقی او توسط نصراله، پدر بزرگ داوود پیرنیا استوار گشت زیرا در شانزده سالگی، وی به استخدام وزارت امور خارجه درآمد و دو سال به منشیگری میرزا نصرالله مشیرالدوله، وزیر خارجه، مشغول بود
سپس به عنوان سرکنسول در هند منصوب شد.
در سال ۱۲۷۴ خورشیدی به دستور میرزا محسن مشیرالدوله، ژنرال کنسولی ایران در هند
شد
او، تخم چای را به همراه چهار هزار گلدان چای، قهوه، تخم کنف، دارچین، فلفل، میخک، هل، انبه، گنه گنه، کافور، ریشه زردچوبه، زنجبیل و غیره تهیه کرد و در سال ۱۲۸۵ شمسی با
مشکلات بسیار آن‌ها را به ایران آورد
خدمات او در شهرداری، نامگذاری خیابان‌ها و کوچه‌های تهران، شماره‌گذاری منازل، روشنایی
خیابان‌ها با چراغ برق، ترتیب رسانیدن آب آشامیدنی به خانه‌ها با گاری بشکه دار، اداره پلیس، سرویس درشکه اسبی کرایه، رفتگری و نظافت معابر، آب‌پاشی خیابان‌ها است.