غزل: سید انور انځور
مات مې راوړ د یزید لۀ زمانې زړۀ
بار د عِشق وړم پۀ ذرې ذرې ذرې زړۀ
د پښتو خاطر یې پرېښود د مزاج غم
زۀ ولاړ یم خو روان دی درپسې زړۀ
هغه ځای سوزي چې اؤر ورباندې بل ؤي
ترس د باد څۀ دی؟ خوږيږي د ډېؤې زړۀ
د امېد لمن تړلې ده پۀ صبر
زۀ به څۀ کؤم پۀ دا بې حوصلې زړۀ؟
ورکؤم د یؤې ورکې تمنا درد
پۀ لاسو کې مې نیؤلی ؤي د شپې زړۀ
چې لږ رنګ ستا د هنر واخلي انځوره
درته ږدم به ستا د شعر پۀ منارې زړۀ
د ګلبڼ زمزمې. (242)
مات مې راوړ د یزید لۀ زمانې زړۀ
بار د عِشق وړم پۀ ذرې ذرې ذرې زړۀ
د پښتو خاطر یې پرېښود د مزاج غم
زۀ ولاړ یم خو روان دی درپسې زړۀ
هغه ځای سوزي چې اؤر ورباندې بل ؤي
ترس د باد څۀ دی؟ خوږيږي د ډېؤې زړۀ
د امېد لمن تړلې ده پۀ صبر
زۀ به څۀ کؤم پۀ دا بې حوصلې زړۀ؟
ورکؤم د یؤې ورکې تمنا درد
پۀ لاسو کې مې نیؤلی ؤي د شپې زړۀ
چې لږ رنګ ستا د هنر واخلي انځوره
درته ږدم به ستا د شعر پۀ منارې زړۀ
د ګلبڼ زمزمې. (242)