🔖راز زندگی تا ۱۰۰ سالگی چیست؟
آزمایشهای خون صدسالهها ممکن است سرنخهایی داشته باشند:
⬅️ صدسالهها که زمانی نادر محسوب میشدند، اکنون به امری عادی تبدیل شدهاند. در واقع، آنها سریعترین گروه جمعیتی در حال رشد در جهان هستند که تعدادشان از دهه ۱۹۷۰ تاکنون تقریباً هر ده سال دو برابر شده است. تحقیقات جدید نشان میدهند که کلید زندگی تا ۱۰۰ سالگی یا بیشتر ممکن است در درک بهتر پروفایلهای متابولیک افرادی باشد که به این سن صدسالگی رسیدهاند.
یک مطالعه جدید که در ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳ در مجله GeroScience منتشر شده، به بررسی ویژگیهای منحصر به فرد افرادی پرداخته است که حداقل تا ۱۰۰ سالگی زندگی میکنند. این تحقیق با تمرکز بر عملکردهای خاص بدن این افراد، پیش از رسیدن به سنین بسیار بالا انجام شده است.
⬅️اگرچه طول عمر استثنایی—که میتوان آن را به عنوان زنده ماندن بیش از ۸۵ سال تعریف کرد—نتیجه ترکیبی از عوامل مختلف از جمله ژنتیک و سبک زندگی است، محققان دریافتند که صدسالهها در مقایسه با افرادی که به سن ۱۰۰ سالگی نرسیدند، سطح پایینتری از گلوکز، اسید اوریک و کراتینین در خون خود داشتند. علاوه بر این، این تفاوتها در نشانگرهای زیستی خون از سن ۶۵ سالگی—۳۵ سال قبل از رسیدن به سن ۱۰۰ سالگی—مشاهده شد.
⬅️ شونسوکه موراتا، نویسنده اصلی مطالعه، سرپرست تیم تحقیق و پژوهشگر فوق دکتری در مؤسسه کارولینسکا گفت: «این موضوع تا حدی برخلاف توضیح تصادف محض است که چرا برخی افراد به ۱۰۰ سالگی میرسند و برخی دیگر نمی رسند». وی افزود که «کاملاً شگفتانگیز» است که مشاهده شود «تفاوتهای بین نشانگرهای زیستی خون در افراد صدساله و غیرصدساله میتواند از مدتها قبل از مرگ آنها قابل مشاهده باشد.»
⬅️ برای این مطالعه، محققان از دادههای ۴۴,۶۳۶ نفر استفاده کردند که بخشی از گروه مطالعاتی AMORIS (خطر مرگ و میر مرتبط با آپولیپوپروتئین) بودند. این افراد بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۶ آزمایشهای بالینی معمول و سرپایی را در آزمایشگاه مرکزی اتوماسیون در استکهلم، سوئد انجام داده بودند.
⬅️ از این تعداد، ۱٬۲۲۴ نفر به صد سالگی رسیدند، که از نظر آماری مشابه تعداد افرادی است که در همین بازه زمانی در استکهلم به این سن رسیدهاند. اندازهگیریهای بیومارکرهای این افراد تا پایان سال ۲۰۲۰ پیگیری شد. محققان ۱۲ بیومارکر مرتبط با التهاب، عملکرد کبد، کلیه و متابولیک، همراه با کمخونی و سوءتغذیه احتمالی را بررسی کردند.
⬅️بیومارکر یا نشانگرهای زیستی شامل اسید اوریک برای التهاب، کلسترول کل و گلوکز برای عملکرد و وضعیت متابولیک، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلبومین، گاما-گلوتامیل ترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز برای عملکرد کبد، کراتینین برای عملکرد کلیه، آهن و ظرفیت اتصال آهن برای کمخونی، و آلبومین برای تغذیه بودند.
⬅️این مطالعه نشان داد که صدسالهها— یا افرادی که به ۱۰۰ سالگی یا بیشتر میرسند — ممکن است سطوح پایینتر (اما نه خیلی پایین) گلوکز، اسید اوریک و کراتینین در خون خود در مقایسه با افرادی که عمر کوتاه تری دارند، داشته باشند. در واقع، کسانی که به ۱۰۰ سالگی میرسند، به طور کلی پروفایلهای بیومارکر نسبتاً یکنواختی دارند—یعنی به ندرت مقادیر آنها در انتهای پایین یا بالای محدودههای سالم قرار میگیرد.
⬅️بر اساس گفتههای موراتا، این مطالعه اولین پژوهشی است که به بررسی این موضوع میپردازد که کدام نشانگرهای زیستی با طول عمر در چنین جمعیت بزرگی مرتبط هستند. اما تحقیقات بسیار بیشتری برای درک کامل همه عوامل زمینهای موثر بر طول عمر مورد نیاز است.
Murata S, Ebeling M, Meyer AC, Schmidt-Mende K, Hammar N, Modig K. Blood biomarker profiles and exceptional longevity: comparison of centenarians and non-centenarians in a 35-year follow-up of the Swedish AMORIS cohort. Geroscience. Published online September 19, 2023. doi:10.1007/s11357-023-00936-w
✍️ آقای دکتر مهدی شاهمیرانی (دکترای داروسازی)
🚩🚩@TebeAtfal
آزمایشهای خون صدسالهها ممکن است سرنخهایی داشته باشند:
⬅️ صدسالهها که زمانی نادر محسوب میشدند، اکنون به امری عادی تبدیل شدهاند. در واقع، آنها سریعترین گروه جمعیتی در حال رشد در جهان هستند که تعدادشان از دهه ۱۹۷۰ تاکنون تقریباً هر ده سال دو برابر شده است. تحقیقات جدید نشان میدهند که کلید زندگی تا ۱۰۰ سالگی یا بیشتر ممکن است در درک بهتر پروفایلهای متابولیک افرادی باشد که به این سن صدسالگی رسیدهاند.
یک مطالعه جدید که در ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳ در مجله GeroScience منتشر شده، به بررسی ویژگیهای منحصر به فرد افرادی پرداخته است که حداقل تا ۱۰۰ سالگی زندگی میکنند. این تحقیق با تمرکز بر عملکردهای خاص بدن این افراد، پیش از رسیدن به سنین بسیار بالا انجام شده است.
⬅️اگرچه طول عمر استثنایی—که میتوان آن را به عنوان زنده ماندن بیش از ۸۵ سال تعریف کرد—نتیجه ترکیبی از عوامل مختلف از جمله ژنتیک و سبک زندگی است، محققان دریافتند که صدسالهها در مقایسه با افرادی که به سن ۱۰۰ سالگی نرسیدند، سطح پایینتری از گلوکز، اسید اوریک و کراتینین در خون خود داشتند. علاوه بر این، این تفاوتها در نشانگرهای زیستی خون از سن ۶۵ سالگی—۳۵ سال قبل از رسیدن به سن ۱۰۰ سالگی—مشاهده شد.
⬅️ شونسوکه موراتا، نویسنده اصلی مطالعه، سرپرست تیم تحقیق و پژوهشگر فوق دکتری در مؤسسه کارولینسکا گفت: «این موضوع تا حدی برخلاف توضیح تصادف محض است که چرا برخی افراد به ۱۰۰ سالگی میرسند و برخی دیگر نمی رسند». وی افزود که «کاملاً شگفتانگیز» است که مشاهده شود «تفاوتهای بین نشانگرهای زیستی خون در افراد صدساله و غیرصدساله میتواند از مدتها قبل از مرگ آنها قابل مشاهده باشد.»
⬅️ برای این مطالعه، محققان از دادههای ۴۴,۶۳۶ نفر استفاده کردند که بخشی از گروه مطالعاتی AMORIS (خطر مرگ و میر مرتبط با آپولیپوپروتئین) بودند. این افراد بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۶ آزمایشهای بالینی معمول و سرپایی را در آزمایشگاه مرکزی اتوماسیون در استکهلم، سوئد انجام داده بودند.
⬅️ از این تعداد، ۱٬۲۲۴ نفر به صد سالگی رسیدند، که از نظر آماری مشابه تعداد افرادی است که در همین بازه زمانی در استکهلم به این سن رسیدهاند. اندازهگیریهای بیومارکرهای این افراد تا پایان سال ۲۰۲۰ پیگیری شد. محققان ۱۲ بیومارکر مرتبط با التهاب، عملکرد کبد، کلیه و متابولیک، همراه با کمخونی و سوءتغذیه احتمالی را بررسی کردند.
⬅️بیومارکر یا نشانگرهای زیستی شامل اسید اوریک برای التهاب، کلسترول کل و گلوکز برای عملکرد و وضعیت متابولیک، آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلبومین، گاما-گلوتامیل ترانسفراز، آلکالین فسفاتاز و لاکتات دهیدروژناز برای عملکرد کبد، کراتینین برای عملکرد کلیه، آهن و ظرفیت اتصال آهن برای کمخونی، و آلبومین برای تغذیه بودند.
⬅️این مطالعه نشان داد که صدسالهها— یا افرادی که به ۱۰۰ سالگی یا بیشتر میرسند — ممکن است سطوح پایینتر (اما نه خیلی پایین) گلوکز، اسید اوریک و کراتینین در خون خود در مقایسه با افرادی که عمر کوتاه تری دارند، داشته باشند. در واقع، کسانی که به ۱۰۰ سالگی میرسند، به طور کلی پروفایلهای بیومارکر نسبتاً یکنواختی دارند—یعنی به ندرت مقادیر آنها در انتهای پایین یا بالای محدودههای سالم قرار میگیرد.
⬅️بر اساس گفتههای موراتا، این مطالعه اولین پژوهشی است که به بررسی این موضوع میپردازد که کدام نشانگرهای زیستی با طول عمر در چنین جمعیت بزرگی مرتبط هستند. اما تحقیقات بسیار بیشتری برای درک کامل همه عوامل زمینهای موثر بر طول عمر مورد نیاز است.
Murata S, Ebeling M, Meyer AC, Schmidt-Mende K, Hammar N, Modig K. Blood biomarker profiles and exceptional longevity: comparison of centenarians and non-centenarians in a 35-year follow-up of the Swedish AMORIS cohort. Geroscience. Published online September 19, 2023. doi:10.1007/s11357-023-00936-w
✍️ آقای دکتر مهدی شاهمیرانی (دکترای داروسازی)
🚩🚩@TebeAtfal