حرف‌هایی‌ست برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی‌گوییم. و حرف‌هایی‌ست برای نگفتن؛ حرف‌هایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی‌آورند. سرمایه‌ی ماورایی هر انسان به اندازه‌ی حرف‌هایی‌ هست که برای نگفتن دارد. حرف‌های بی‌تاب و طاقت‌فرسا که همچون زبانه‌های بی‌قرار آتشند و کلماتش هر یک انفجاری را به بند کشیده‌اند، کلماتی که پاره‌های بودن آدمی‌اند. اینان در جست‌وجوی مخاطب خویشند. اگر یافتند، یافته می‌شوند و در صمیم وجدان او آرام می‌گیرند؛ و اگر مخاطب خویش را نیافتند، نیستند؛ و اگر او را گم کردند، روح را از درون به حریق می‌کشانند.
✍ علی شریعتی

P1  |  P2  |  P3  |  P4
P5  |  P6  |  P7  |  P8
🚀 @Proxy_Station