۸۶ درصد ادعاهای رهبر ایران دروغ و نادرست است
در اسلام دروغ جزءکبائر و گناهان بزرگ شمرده شده است. قرآن کریم دروغگویان را بیمارانی می‌داند که همواره با دروغگویی بر مرض خود می‌افزایند و در نهایت به عذاب دردناکی مبتلا می‌شوند «فی قلوبهم مرض فزادهم الله مرضـا و لهم عذاب الیم بما کانوا یکذبون (بقره، ۱۰)؛
در روايات اسلامي دروغ به عنوان كليد همه مفاسد و زشتی‌ها و گناهان شمرده شده و از امام عسكرى نقل شده است که: جُعِلَتِ الْخَبَائِثُ فِي بَيْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتَاحُهُ الْكَذِبُ (بحارالانوار، ج۶۹، ص۲۶۳)؛ همه پليدى ها را در خانه‌اى نهادند که كليد آن، دروغ است. و امام علی می‌فرماید مؤمن کسی است كه راستگويى را هر چند به زيانش باشد بر دروغگويى که به سودش باشد، ترجيح دهد؛ اَلايمانُ أَن تُؤثِرَ الصِّدقَ حَيثُ يَضُرُّكَ عَلَى الكَذِبِ حَيثُ يَنفَعُكَ (نهج البلاغه، حكمت ۴۵۸).
با این وجود، در حکومت دینی ایران دروغگویی به یک اصل تبدیل شده و گویا اصلا گناهی به نام دروغ وجود ندارد. علاوه بر مسئولان حکومتی که از صدر تا ذیل به راحتی و بدون هیچ شرم و حیایی دروغ می‌گویند، حتی رهبر ایران که طرفدارنش او را ولی فقیه واجب الاطاعه و مجتهد جامع‌الشرایط می‌پندارند، نیز در اظهارتش به فراوانی ادعاهای دروغ و ناراست می‌کند. برای مثال، بررسی برخی اظهارات علنی آقای خامنه‌ای در یک بازه زمانی شش ساله، (از سوم فروردین ۱۳۹۷ تا ۱۹ آذر ۱۴۰۳) توسط سایت فکت‌نامه (اینجا) نشان می‌دهد از ۴۳ ادعای وی تنها ۱۳ درصد (۶ مورد) درست و نیمه درست بوده است. در مقابل، ۶۵ درصد (۲۸ مورد) ادعاهایش دروغ و نادرست بوده‌اند و اگر ادعاهای گمراه کننده را به آن بیفزاییم، 86درصد ادعاهای بررسی شده‌اش با واقعیت منطبق نبوده‌اند.
این حجم ادعاهای دروغ و نادرست از یک سو باعث بی‌اعتمادی جهانیان و حتی مردمان خودمان به اظهارات حاکمان ایران شده است؛ و از سوی دیگر، از قبح دروغگویی به کلی از میان رفته و از باب الناس علی دین ملوکهم، دروغگویی در سالهای پس از انقلاب به شدت در میان مردم رواج یافته است. چیزی که نتیجه آن بی‌اعتمادی فراگیر و از بین رفتن سرمایه اجتماعی است.
#فرهیختگان راهی به رهایی
در اسلام دروغ جزءکبائر و گناهان بزرگ شمرده شده است. قرآن کریم دروغگویان را بیمارانی می‌داند که همواره با دروغگویی بر مرض خود می‌افزایند و در نهایت به عذاب دردناکی مبتلا می‌شوند «فی قلوبهم مرض فزادهم الله مرضـا و لهم عذاب الیم بما کانوا یکذبون (بقره، ۱۰)؛
در روايات اسلامي دروغ به عنوان كليد همه مفاسد و زشتی‌ها و گناهان شمرده شده و از امام عسكرى نقل شده است که: جُعِلَتِ الْخَبَائِثُ فِي بَيْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتَاحُهُ الْكَذِبُ (بحارالانوار، ج۶۹، ص۲۶۳)؛ همه پليدى ها را در خانه‌اى نهادند که كليد آن، دروغ است. و امام علی می‌فرماید مؤمن کسی است كه راستگويى را هر چند به زيانش باشد بر دروغگويى که به سودش باشد، ترجيح دهد؛ اَلايمانُ أَن تُؤثِرَ الصِّدقَ حَيثُ يَضُرُّكَ عَلَى الكَذِبِ حَيثُ يَنفَعُكَ (نهج البلاغه، حكمت ۴۵۸).
با این وجود، در حکومت دینی ایران دروغگویی به یک اصل تبدیل شده و گویا اصلا گناهی به نام دروغ وجود ندارد. علاوه بر مسئولان حکومتی که از صدر تا ذیل به راحتی و بدون هیچ شرم و حیایی دروغ می‌گویند، حتی رهبر ایران که طرفدارنش او را ولی فقیه واجب الاطاعه و مجتهد جامع‌الشرایط می‌پندارند، نیز در اظهارتش به فراوانی ادعاهای دروغ و ناراست می‌کند. برای مثال، بررسی برخی اظهارات علنی آقای خامنه‌ای در یک بازه زمانی شش ساله، (از سوم فروردین ۱۳۹۷ تا ۱۹ آذر ۱۴۰۳) توسط سایت فکت‌نامه (اینجا) نشان می‌دهد از ۴۳ ادعای وی تنها ۱۳ درصد (۶ مورد) درست و نیمه درست بوده است. در مقابل، ۶۵ درصد (۲۸ مورد) ادعاهایش دروغ و نادرست بوده‌اند و اگر ادعاهای گمراه کننده را به آن بیفزاییم، 86درصد ادعاهای بررسی شده‌اش با واقعیت منطبق نبوده‌اند.
این حجم ادعاهای دروغ و نادرست از یک سو باعث بی‌اعتمادی جهانیان و حتی مردمان خودمان به اظهارات حاکمان ایران شده است؛ و از سوی دیگر، از قبح دروغگویی به کلی از میان رفته و از باب الناس علی دین ملوکهم، دروغگویی در سالهای پس از انقلاب به شدت در میان مردم رواج یافته است. چیزی که نتیجه آن بی‌اعتمادی فراگیر و از بین رفتن سرمایه اجتماعی است.
#فرهیختگان راهی به رهایی