#مهدی_یراحی

به نام آزادی

من، گوهر عشقی، مادری داغدار که فرزندش را برای آزادی این سرزمین داد، امروز سکوت را خیانت می‌دانم. دوباره دستی از تاریکی بلند شد، دوباره صدایی را که از دل مردم برآمده بود، در گلو خفه کردند.

مهدی یراحی، فرزند شجاع این خاک، با آوازش حقیقت را فریاد زد. او نگفت چیزی جز آنچه میلیون‌ها ایرانی در دل دارند. اما در سرزمینی که حقیقت را جرم می‌دانند، سهمش شلاق شد. این‌ همان حکومتی است که چهل‌وچند سال است با زور و سرکوب، صدای مردم را خاموش می‌کند، اما نمی‌فهمد که صدای آزادی را نمی‌توان با زنجیر و تازیانه از بین برد.

فرزندان ایران!
این نظام ستمگر، از ترانه می‌ترسد، از صدای شما وحشت دارد، از نام “زن” در هراس است. سرکوبگران فکر می‌کنند که اگر گیسوان زنان را پنهان کنند، اگر گلوی خوانندگان را ببُرند، اگر در خیابان‌ها خون بریزند، می‌توانند این خاک را برای همیشه در تاریکی نگه دارند. اما نمی‌دانند که نور در دل شب متولد می‌شود، و هر ضربه‌ای که بر تن آزادی‌خواهان می‌زنند، جرقه‌ای برای آتش خشم مردم است.

ما فراموش نمی‌کنیم!
ما یادمان نرفته است که نوید را بردند، ژینا را کُشتند، فرزندان‌مان را در خیابان‌ها سلاخی کردند. و حالا هم به جرم خواندن، به جرم گفتن حقیقت، مهدی یراحی را شلاق زدند. این لکه ننگی دیگر بر پیشانی جمهوری اسلامی است، لکه‌ای که با هیچ سرکوبی پاک نخواهد شد.

اما بدانید:
روز حساب نزدیک است. روزی که این خاک از خون فرزندانش انتقام بگیرد. روزی که هیچ دیواری برای پنهان شدن باقی نماند.

ایران، بیدار شو!
صدای ما را نمی‌توان خاموش کرد.
ما بیشماریم.

#گوهر_عشقی