«خودِ زندگی نخستین جرم است، جرمی علیه جهانی یکنواخت و بی‌روح که در چنبره‌ی مرگ گرفتار آمده. دومین جرم این است که انسان‌ها را استثنایی بر قاعده‌ی مرگ بپنداریم، انگار که آن‌ها صرفاً بخشی از نظمِ موجود در جهان نیستند و فرمانروایان و حاکمان آن حساب می‌شوند. جرمِ بشریت، جرمْ علیه خودِ هستی است؛ جرمی که هیچ فرصتی برای تجدید نظر در آن وجود ندارد و سرانجامش امحاست. و در نهایت، ظهورِ دین، آخرین جرم رژیم انسانی است، باور به این که انسان‌ها از سوی نیروهای والا مأموریت دارند؛ مأموریتی برای فرمان دادن، مسلط شدن و غصبِ جهان به نام پروردگار، و همچنین مأموریتی برای غلبه بر دیگر انسان‌ها و بهره‌کشی از زندگی و منابع طبیعی زمین. پس، حتی یک رژیم سکولار هم شکلی از یک پروژه‌ی دینی است: دینی بنا شده بر انکارِ خدایان؛ نوعی بی‌خدایی؛ جرمی که ناشی از چشم‌پوشی و ترکِ عمل است نه انجامِ عمل.»

◄ نقاشی:
Study from the human body, Francis Bacon, 1949.

@CineManiaa | سینمانیا