خوشحالی از مرگ کسانی که کشتن کسب‌‌و‌کارشان است، یک شادی اخلاقی و عمیقا انسانی است.
امیدوارم تلف‌شدن مقیسه و رازینی، لبخندی کوچک بر لب خانواده‌هایی آورده باشد که عزیزان‌شان به حکم این دو جلاد، اعدام شدند و دل زندانیان سابق و فعلی این دو‌نفر را هم شاد کرده باشد.

البته حیف که تلف شد، کاش زنده‌گیری می‌شد تا با محاکمه‌اش بخشی مهم از اسرار جنایت کشتار ۶۷ و جنایاتی که در سال‌های طولانی قضاوت در دادگاه‌های انقلاب مرتکب شد، آشکار می‌شد.
‏امیدوارم روان ضارب محمد مقیسه (ناصریان) و علی رازینی در آرامش باشد و خانواده‌اش هم سلامت باشند.

و این سوال که چرا وقتی هیچ راه دیگری نیست، ترور کسانی که تا آخرین لحظه زندگی‌شان با آگاهی کامل به بی‌گناهی آدم‌ها، حکم قتل دولتی آن‌ها را می‌دهند کار بدی است؟
‏جایی که مکانیسم قانونی وجود ندارد، کشتن قاتلان حرفه‌ای بی‌رحم که برای قتل و اعدام تو خیز برداشته‌اند، دفاع مشروع نیست؟

‏⁧ #مقیسه⁩
‏⁧ #رازینی⁩