#کریسمس_استاکر
#پارت_یک

لوگان


دوربین دوچشمی رو روی صورتم تنظیم می کنم و روی جعبه حمل حیوان خانگی که در دستِ اما هست زوم می‌کنم. سعی دارم ببینم داخلش چیه.
یک سگ است؟
یک موش؟ یک راکون؟
من خیلی وقت پیش یاد گرفته‌ام که فرضیه ای نسازم، چون اون هر حیون ولگردی که براش خرخر کنه رو با خودش میاره.
ماه پیش، یک روباه و که تو سطل زباله گیر افتاده بود با خود به خونه آورد.

روباه مبتلا به هاری بود و مجبور شدند اونو بکشن. اما یک هفته گریه کرد، ولی حالا دوباره برگشته سرکارش و با خوشحالی حیوان های ولگرد و رها شده رو حمع میکنه، همانطور که همیشه آماده اس برای دادن دست کمک.
واقعاً امیدوارم این یکی مریض نباشه. من از وقتی که اون گریه می‌کنه متنفرم.

وقتی اون جعبه رو روی ایوانش میزاره تا کلیدهاشو برداره، بالاخره میشه خوب ببینم. یک گربه است و قلاده به گردنش داره. این یعنی زیاد قرار نیست موندگار بشه، بخاطر اینکه اما تمام وب‌سایت‌های حیوانات گم‌شده رو زیر و رو می‌کنه تا بتونه صاحبشو پیدا کنه.
اگر صاحبش را پیدا نکنه، احتمالاً گربه رو پیش دامپزشک می‌بره تا ببینه چیپ داره یا نه. (یک وسیله الکترونیکی بسیار کوچک، که معمولاً برای شناسایی حیوانات خانگی استفاده می‌شود)
یک نفس راحت می کشم. به احتمال زیاد گربه واکسینه شده اس.
🎄🎄🎄