Westeros #GOT

شرح مبارزه بین کوه و افعی سرخ دورن


❍ بخش چهارم

پرنس اوبرین نزدیک‌تر آمد. «اون اسم رو بگو!» یک پایش را روی سینه‌ی او گذاشت و شمشیر بزرگ را با دو دست بالا برد. این‌که می‌خواست سرش را قطع کند یا این‌که شمشیر را در شیار نقابش فرو کند، چیزی بود که تیریون هرگز نفهمید.

دست کلگین به بالا جست و پشت زانویش را گرفت، افعی سرخ شمشیر را با ضربه‌ای وحشیانه فرود آورد، اما او نامتعادل بود و تیغه‌ی شمشیر تنها خراشی دیگر روی محافظ ساعد به‌جای گذاشت و سپس شمشیر فراموش شد؛ زمانی که دست گرگور محکم شد و پیچاند، مرد دورنی را کشید و روی خود آوار کرد. آن‌ها در میان خون و غبار به هم پیچیدند و نیزه‌ی شکسته به جلو و عقب تاب می‌خورد. تیریون با وحشت دید که کوه یک بازوی عظیم را به دور پرنس قفل کرده و محکم او را روی سینه‌ی خود می‌فشرد، درست مثل یک معشوق!

وقتی به‌قدر بوسیدن به هم نزدیک شدند، همه شنیدند که گرگور گفت: «الیا اهل دورن» صدای کلفتش در کلاه‌خود بم شده بود. «من توله‌ی جیغ جیغوش رو کشتم‌.» او دست آزادش را درون صورت بدون محافظ اوبرین فشرد و انگشتان پولادینش را در چشمان او فرو برد. «بعد بهش تجاوز کردم.» کلگین مشتش را به دهان مرد دورنی کوبید و دندان‌هایش را خُرد کرد. «بعدش این‌طوری کله‌ی کثافتش رو له کردم.» وقتی مشت عظیمش عقب کشید به نظر می‌رسید خون در هوای سرد صبح بخار می‌کند. صدای خُرد شدن تهوع‌آوری به گوش رسید. الاریا سند از وحشت شیون کرد و صبحانه‌ی تیریون از درون شکمش بیرون جوشید. او خود را در حالی یافت که روی زانو افتاده و سوسیس و بیکن و کیک سیب، به همراه دو وعده تخم‌مرغ پخته در میان پیاز و فلفل دورنی را بالا می‌آورد.

او هرگز کلمات پدرش در محکومیت خود را نشنید. شاید نیاز به حرفی نبود. من زندگی‌م رو تو دست‌های افعی سرخ گذاشتم و اون انداختش. گرچه خیلی دیر اما به یاد آورد که افعی‌ها دست ندارند. تیریون با حالتی عصبی شروع با خندیدن کرد. در نیمه‌ی راه پله‌های مارپیچ بودند که تیریون دریافت او را به اتاق برج نمی‌برند. «قراره به سلول‌های سیاه تحویلم بدید؟» آن‌ها به خود زحمت پاسخگویی ندادند. چرا نفست رو حروم یه مرده می‌کنی؟

کتاب سوم؛ یورش شمشیرها

#نقل_قول
#کتاب

@Westerosir

کدام دیالوگ‌ جیمی لنیستر در فصل اول «بازی تاج‌وتخت» کشته شدن دنریس توسط جان اسنو را آشکار می‌کند!؟

سوزاندن کینگزلندینگ توسط دنریس باعث شد که او لقب «ملکه‌ی دیوانه» را بگیرد (حداقل در بین تماشاگران)، چراکه شباهت‌های واضحی با پدرش، ایریس تارگرین دوم ملقب به پادشاه دیوانه داشت. و درست مانند او، دنریس نیز به دست فردی که به او اعتماد داشت و برای خدمت به او سوگند یاد کرده بود، کشته شد. برای تأکید بر این شباهت، یک لحظه‌ی خاص در قسمت سوم از فصل اول «بازی تاج‌وتخت» با عنوان «لرد اسنو» به‌وضوح نشان می‌دهد که انتخاب جان چقدر مهم و سرنوشت‌ساز بوده است. 

❍ تصمیم جان، او را به «قاتل ملکه» تبدیل کرد.

کشتن دنریس، جان اسنو را به قاتل ملکه تبدیل می‌کند، درست مانند جیمی که لقب «قاتل شاه» را داشت. یکی از آن‌ها عضو گارد سلطنتی بود و دیگری در برابر حاکمش زانو زده و در ارتش او خدمت می‌کرد. هر دو سوگند خورده بودند که از پادشاه یا ملکه‌ی خود محافظت کنند. اما با این حال، این دو شخصیت کاملاً متفاوت هستند.
جان اسنو، هرچند حرامزاده است، اما راستین‌ترین پسر ند استارک محسوب می‌شود و ذاتاً شرافتمند است. در مقابل، جیمی در وستروس منفور بود، مخصوصاً نزد ند، که این موضوع در یکی از گفت‌وگوهای آن‌ها کاملاً مشخص شد.

ند: «آیا شب‌ها با این فکر خودت را آرام می‌کنی؟ که تو خدمتگزار عدالتی؟ که وقتی شمشیرت را در پشت ایریس تارگرین فرو کردی، در واقع داشتی انتقام پدرم را می‌گرفتی؟» 

جیمی: «بگو ببینم، اگر به‌جای این‌که پادشاه دیوانه را از پشت خنجر بزنم، شمشیرم را در شکمش فرو می‌کردم، آیا بیشتر مرا تحسین می‌کردی؟»

البته جیمی به ایریس از پشت خنجر زد، اما جان خنجر را در شکم دنریس فرو کرد. متأسفانه برای جان، این موضوع لزوماً انتخاب او را شرافتمندانه‌تر نمی‌کند. 

❍ آیا ند استارک کشتن دنریس توسط جان اسنو را تأیید می‌کرد؟

پاسخ پیچیده است. البته تفاوت‌هایی بین این دو ماجرا وجود دارد. برای مثال، ند هیچ دلیلی برای دوست داشتن یا اعتماد به لنیسترها نداشت و پس از کشتن شاه، جیمی را دید که بی‌تفاوت بر تخت آهنین نشسته بود. در مقابل، جان از خانواده‌ی خودش بود، کسی که ند او را می‌شناخت و می‌دانست که انسان شریفی است. 
جان اسنو زندگی خود را به‌عنوان یک حرامزاده در وینترفل آغاز کرد، اما چرا ند استارک او را مشروع نکرد؟ این موضوع از نظر روایی و منطقی توضیح خاص خود را دارد. 

اما آیا ند استارک کشتن دنریس را همانند قتل ایریس می‌دید؟ مشخص نیست. احتمالاً او نسبت به جان درک بیشتری داشت تا جیمی. و اگر این کار به نفع خانواده‌اش بود، شاید می‌توانست شرافت خود را کنار بگذارد. اما ند فردی بود که در برخی شرایط نیز رحم نشان می‌داد (مثل زمانی که به سرسی فرصت فرار از «کینگزلندینگ» را داد، هرچند که این تصمیم نتیجه‌ی فاجعه‌باری داشت). 
و نکته‌ی مهم‌تر این است که ند همیشه معتقد بود کسی که حکم اعدام را صادر می‌کند، باید خودش آن را اجرا کند. جان هیچ حکمی صادر نکرد، فقط خنجری را در قلب دنریس فرو برد.

#بازی_تاج_و_تخت

#GOT
@Westerosir

شرح مبارزه بین کوه و افعی سرخ دورن


«بخش سوم»


پرنس اوبرین سپر ضربه خورده‌اش را کج کرد و شعاعی از نور کور کننده‌ی خورشید از سطح صیقلی طلا و مس به روی شیار دید باریک کلاهخود دشمنش افتاد. کلگین سپر خود را در مقابل این نور شدید بالا آورد. نیزه پرنس اوبرین همچون صاعقه جهید و فضای خالی بین زره سنگین را یافت، مفصل زیر بازو.
نوک نیزه از میان زره زنجیری و چرم پخته عبور کرد. وقتی مرد دورنی نیزه را چرخاند و بیرون کشید، گرگور ناله‌ی خفه‌ای کرد.
«الیا، بگو، الیا از دورن.» او داشت دور دشمن می‌چرخید. نیزه برای نفوذی دیگر بی‌حرکت نگه داشته شد. «بگو»

تیریون هم با خود دعا می‌کرد. بیوفت و بمیر و اینطور ادامه داد. لعنت به تو، بیوفت و بمیر.

خونی که از زیر بغل کوه می‌چکید حالا متعلق به او بود و احتمالا حالا خونریزی بسیار
شدیدتری در درون زره سینه داشت. وقتی خواست قدمی بردارد یک زانویش خم شد. تیریون تصور کرد که او در حال سقوط است.
پرنس اوبرین پشت او چرخیده بود. فریاد زد، «الیا از دورن.» سر گرگور خواست که بچرخد، اما خیلی کند و خیلی دیر. این بار نوک نیزه به پشت زانویش فرو رفت. درست از میان لایه‌ای زنجیر و چرم بین قطعات زره ران و ساق.
سپس کوه به خود پیچید و تکانی خورد و با صورت روی زمین افتاد. شمشیر سنگینش پرواز کنان از دستش خارج شد. آرام و با زحمت به پشت چرخید.

مرد دورنی سپر له شده‌اش را به کناری انداخت، نیزه را با دو دست گرفت و خرامان دور زد. پشت سرش کوه ناله‌ای کرد و روی یک آرنج خود را بالا کشید. اوبرین به چالاکی یک گربه چرخی زد و روی دشمن ساقط شده‌اش پرید. هنگامی که داشت با تمام قدرت نیزه را فرود می‌آورد، فریاد زد «ااااااااااللللللللللییییییییییاااااااااا»

صدای ناگهانی شکستن نیزه‌ی ساخته شده از چوب درخت زبان گنجشک تقریبا به شیرینی ناله‌ی خشمگین سرسی بود. برای لحظه‌ای پرنس اوبرین بال در آورده بود‌. افعی روی کوه چنبره زد. هنگامی که اوبرین برخواست، چرخید و گرد و خاک را از خود تکاند. چهار فوت از نیزه‌ی شکسته از شکم کلگین بیرون زده بود. او نیزه شکسته را کنار انداخت و شمشیر بزرگ حریفش را برداشت.

«اگه تو قبل از  اینکه اسمش رو بگی بمیری، سِر، من تمام هفت جهنم رو دنبالت میام.»

سر گرگور تلاش کرد بلند شود. نیزه از درون بدن عبور کرده و او را به زمین میخکوب کرده بود. خرناس کشان با دو دست نیزه را گرفت، اما نتوانست آن را بیرون بکشد. در زیرش حوضچه‌ای از خون در حال گسترش بود. تیریون به الاریا سند در کنارش گفت: « الان احساس بی‌گناهی بیشتری می‌کنم!»

کتاب سوم یورش شمشیرها

#نقل_قول
#کتاب

@Westerosir