پُرتال . نوروساینس . روانشناسی

🧠مطالعه از دست دادن عضله را با خطر آلزایمر مرتبط می کند

📆 4 دسامبر 2024
🏢 منبع: RSNA
🔻 خلاصه: تحقیقات جدید نشان می دهد که از دست دادن عضلات اسکلتی که از طریق اندازه عضلات تمپورالیس در MRI مغز اندازه گیری می شود، با خطر بالاتر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻مطالعه ای روی 621 فرد مسن نشان داد که آنهایی که عضلات گیجگاهی کوچکتری دارند 60 درصد بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند و در طی نزدیک به شش سال کاهش قدرت شناختی و حجم مغز را تجربه می کنند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این یافته پتانسیل استفاده از MRIهای مغزی موجود را برای ارزیابی از دست دادن عضلات و شناسایی زودهنگام افراد در معرض خطر برجسته می کند. مداخلاتی مانند فعالیت بدنی و حمایت تغذیه ای می تواند به کاهش از دست دادن عضله کمک کند و به طور بالقوه خطر زوال عقل را کاهش دهد.

🔻بر اساس مطالعه ای که امروز در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) ارائه شد، از دست دادن عضلات اسکلتی یک عامل خطر برای ابتلا به زوال عقل است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻ماهیچه های اسکلتی حدود یک سوم کل توده بدن یک فرد را تشکیل می دهند. آنها به استخوان ها متصل هستند و امکان حرکات گسترده ای را فراهم می کنند. با افزایش سن افراد شروع به از دست دادن توده عضلانی اسکلتی می کنند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻از آنجایی که از دست دادن عضلات اسکلتی مرتبط با سن اغلب در افراد مسن مبتلا به زوال عقل بیماری آلزایمر (AD) دیده می شود، این مطالعه با هدف بررسی اینکه آیا از دست دادن عضله تمپورالیس (معیاری از دست دادن عضلات اسکلتی) با افزایش خطر زوال عقل در افراد مسن مرتبط است یا خیر، انجام شد.

🔻عضله تمپورال در سر قرار دارد و برای حرکت دادن فک پایین استفاده می شود. مطالعات نشان داده اند که ضخامت و مساحت ماهیچه گیجگاهی می تواند نشانگر از دست دادن عضلات در سراسر بدن باشد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «اندازه‌گیری اندازه عضلات گیجگاهی به‌عنوان یک شاخص بالقوه برای وضعیت عمومی عضله اسکلتی، فرصتی برای تعیین کمیت ماهیچه‌های اسکلتی بدون هزینه یا بار اضافی در افراد مسن‌تر که قبلاً MRI مغز برای هر بیماری عصبی، مانند زوال عقل خفیف دارند، ارائه می‌کند. کامیار مرادی، دکتری، پژوهشگر فوق دکتری در گروه رادیولوژی و علوم رادیولوژی راسل اچ مورگان در دانشگاه جانز دانشکده پزشکی دانشگاه هاپکینز در بالتیمور.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این اولین مطالعه طولی است که نشان می دهد از دست دادن عضلات اسکلتی ممکن است در ایجاد زوال عقل نقش داشته باشد. برای مطالعه تحقیقاتی چند رشته‌ای، همکاری بین بخش رادیولوژی و نورولوژی در موسسات پزشکی جانز هاپکینز، دکتر مرادی و همکارانش از آزمایش‌های MRI مغز پایه از گروه طرح تصویربرداری عصبی بیماری آلزایمر برای تعیین کمیت از دست دادن عضلات اسکلتی در 621 شرکت‌کننده بدون زوال عقل استفاده کردند. 77 سال).
🧠 @Neuroscience_New
🔻محققان به صورت دستی عضله گیجگاهی دو طرفه را در تصاویر MRI تقسیم کردند و مجموع سطح مقطع (CSA) این عضلات را محاسبه کردند. شرکت کنندگان به دو گروه مجزا تقسیم شدند: CSA بزرگ (131 شرکت کننده) و CSA کوچک (488 شرکت کننده).
پیامدها شامل بروز بعدی زوال عقل AD، تغییر در نمرات شناختی و عملکردی، و تغییرات حجم مغز بین گروه‌ها بود. میانگین پیگیری 5.8 سال بود.
🧠 @Neuroscience_New
🔻دکتر مرلین آلبرت، نویسنده ارشد این مطالعه و پروفسور نورولوژی، گفت: «ما دریافتیم که افراد مسن با عضلات اسکلتی کوچکتر، زمانی که با سایر عوامل خطر شناخته شده تنظیم شوند، حدود 60 درصد بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند.  
🧠 @Neuroscience_New
🔻به گفته شادپور دمهری، نویسنده ارشد و استاد رادیولوژی، این مطالعه نشان می‌دهد که این تغییر عضلانی را می‌توان به طور فرصت‌طلبانه از طریق هر MRI معمولی مغز، حتی زمانی که برای اهداف دیگر انجام می‌شود، بدون تحمیل هزینه یا بار اضافی، آنالیز کرد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻دکتر آلبرت خاطرنشان کرد که تشخیص زودهنگام از طریق ام آر آی مغزی در دسترس می تواند مداخلات به موقع را برای رفع از دست دادن عضلات اسکلتی، مانند فعالیت بدنی، تمرینات مقاومتی و حمایت تغذیه ای امکان پذیر کند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻دکتر دمهری گفت: «این مداخلات ممکن است به جلوگیری یا کاهش از دست دادن عضلات کمک کند و متعاقباً خطر زوال شناختی و زوال عقل را کاهش دهد.

🖇منبع:
https://neurosciencenews.com/muscle-loss-alzheimers-28173/

ترجمه مقاله  NU508
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New
🎯 پرتال روانشناسی اینجاست

🧠تشخیص دقیق پارکینسون از طریق واکنش های مغزی عاطفی

📆 16 دسامبر 2024
🔻خلاصه: یک مطالعه جدید با تجزیه و تحلیل پاسخ های مغز به محرک های عاطفی با استفاده از EEG و AI به دقت تقریباً کاملی در تشخیص بیماری پارکینسون دست یافته است. محققان دریافتند که بیماران پارکینسونی احساسات را متفاوت پردازش می کنند، با تشخیص ترس، انزجار و تعجب دست و پنجه نرم می کنند و بیشتر بر شدت عاطفی تمرکز می کنند تا ظرفیت.
🧠 @Neuroscience_New
🔻داده های EEG از 20 بیمار و 20 کنترل سالم با استفاده از یادگیری ماشینی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و به امتیاز F1 0.97 برای دقت تشخیصی دست یافت. این پیشرفت یک روش تشخیصی غیر تهاجمی و عینی را ارائه می دهد که به طور بالقوه انقلابی در تشخیص و درمان زودهنگام بیماری پارکینسون ایجاد می کند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این یافته ها به جای تکیه بر تخصص بالینی و ارزیابی های خود بیمار، راهی عینی برای تشخیص اختلال حرکتی ناتوان کننده ارائه می دهد و به طور بالقوه گزینه های درمانی و رفاه کلی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می دهد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻تجزیه و تحلیل مغز عاطفی آن‌ها بر تفاوت در واکنش‌های عاطفی ضمنی بین بیماران پارکینسون، که عموماً اعتقاد بر این است که از اختلالات در تشخیص احساسات رنج می‌برند، و افراد سالم متمرکز است.

🔻این تیم نشان داد که می‌توانند بیماران و افراد سالم را با امتیاز F1 0.97 یا بالاتر، تنها بر اساس خوانش‌های اسکن مغزی از پاسخ‌های احساسی شناسایی کنند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این عملکرد تشخیصی تنها از داده‌های امواج مغزی با دقت بسیار نزدیک به 100% برخوردار است. امتیاز F1 معیاری است که دقت و یادآوری را ترکیب می کند، جایی که 1 بهترین مقدار ممکن است.

🔻نتایج نشان می‌دهد که بیماران پارکینسون الگوهای ادراک عاطفی خاصی را نشان می‌دهند، برانگیختگی عاطفی را بهتر از ظرفیت عاطفی درک می‌کنند، به این معنی که آنها بیشتر با شدت احساسات سازگار هستند تا خوشایند یا ناخوشایند بودن آن احساسات.
🧠 @Neuroscience_New
🔻همچنین مشخص شد که بیماران بیشتر با تشخیص ترس، انزجار و تعجب، یا اشتباه گرفتن احساسات با ظرفیت های متضاد، مانند اشتباه گرفتن غم و اندوه با شادی، دست و پنجه نرم می کنند.

🔻محققان داده های الکتروانسفالوگرافی یا EEG را ثبت کردند که فعالیت الکتریکی مغز 20 بیمار پارکینسون و 20 فرد سالم را اندازه گیری کرد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻شرکت‌کنندگان کلیپ‌های ویدئویی و تصاویری را تماشا کردند که برای تحریک واکنش‌های احساسی طراحی شده بودند.
پس از ضبط داده‌های EEG، چندین توصیفگر EEG برای استخراج ویژگی‌های کلیدی پردازش شدند و این موارد به نمایش‌های بصری تبدیل شدند، که سپس با استفاده از چارچوب‌های یادگیری ماشینی مانند شبکه‌های عصبی کانولوشن، برای تشخیص خودکار الگوهای متمایز در نحوه پردازش احساسات بیماران، تجزیه و تحلیل شدند. در مقایسه با گروه سالم
🧠 @Neuroscience_New
🔻این پردازش باعث تمایز بسیار دقیق بین بیماران و افراد سالم می شود. توصیفگرهای کلیدی EEG مورد استفاده شامل بردارهای توان طیفی و الگوهای فضایی رایج است. بردارهای توان طیفی، توزیع توان را در باندهای فرکانسی مختلف، که با حالت‌های احساسی مرتبط هستند، ضبط می‌کنند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻الگوهای فضایی متداول با به حداکثر رساندن واریانس برای یک کلاس در حالی که آن را برای کلاس دیگر به حداقل می رساند، تمایز بین طبقاتی را افزایش می دهد و امکان طبقه بندی بهتر سیگنال های EEG را فراهم می کند.
🖇منبع:
https://neurosciencenews.com/parkinsons-ai-emotion-28255/

ترجمه مقاله  NU507
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New
🎯 پرتال روانشناسی اینجاست

🧠چرا کودکان اوتیسم چهره ها را متفاوت می بینند؟

📆 9 دسامبر 2024
🏢 منبع: دانشگاه هیوستون
🔻خلاصه: کودکان مبتلا به اوتیسم در هنگام مشاهده چهره، به ویژه در مراحل اولیه پردازش بصری، الگوهای حرکتی چشمی مشخصی از خود نشان می دهند. یک مطالعه جدید نشان داد که کودکان اوتیستیک بیشتر از الگوی حرکت چشم اکتشافی استفاده می‌کنند، به جای اینکه فوراً روی ویژگی‌های صورت تمرکز کنند. این رفتار ممکن است با کاهش حساسیت بصری به نشانه های اجتماعی مرتبط باشد و با چالش های مرتبط با اوتیسم در ارتباطات اجتماعی مرتبط باشد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻هدف محققان استفاده از این یافته‌ها برای توسعه مداخلاتی است که درک چهره و تعاملات اجتماعی را برای افراد اوتیستیک بهبود می‌بخشد. این مطالعه پتانسیل فناوری ردیابی چشم تلفن همراه را برای ارزیابی تعاملات دنیای واقعی و افزایش درک چگونگی حرکت کودکان اوتیستیک در محیط های اجتماعی برجسته می کند. چنین تحقیقاتی بینش های ارزشمندی را در مورد مکانیسم های اساسی اوتیسم و ​​تأثیر آن بر زندگی روزمره ارائه می دهد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻جیسون گریفین، محقق روانشناسی دانشگاه هیوستون، که پیشگام راه‌های جدیدی برای اندازه‌گیری حرکات چشم برای درک اختلال طیف اوتیسم است، گزارش می‌دهد که کودکان مبتلا به اوتیسم به‌ویژه در مراحل اولیه پردازش بینایی، متفاوت از سایر کودکان بر روی چهره‌ها تمرکز می‌کنند.

🔻یافته‌های او ممکن است منجر به بهبود در پردازش صورت برای افرادی شود که دارای شرایط عصبی رشدی هستند.  
🧠 @Neuroscience_New
🔻برای اکثر مردم، چشم در چشم شدن با کسی در حین صحبت کردن، یک قرارداد اجتماعی مهم و در عین حال بی‌ضرر به نظر می‌رسد – که در طول مکالمه مودبانه به سختی به آن فکر می‌شود. اما برای مبتلایان به اوتیسم، که با تفاوت در ارتباطات اجتماعی، از جمله کاهش تشخیص چهره مشخص می شود، مبارزه واقعی است.  
🧠 @Neuroscience_New
🔻گریفین در روانپزشکی بیولوژیکی گزارش می‌دهد :   «در این مطالعه، هدف اصلی ما آزمایش این فرضیه بود که کودکان مبتلا به اوتیسم الگوهای حرکتی چشم‌های متفاوتی را در طول ادراک اجتماعی نشان می‌دهند.» 
گریفین از تکنیک‌های تحلیلی جدیدی برای ارزیابی و مقایسه رفتار نگاه کردن در گروه بزرگی از کودکان اوتیستیک و عصبی در هنگام مشاهده تصاویر اجتماعی استفاده کرد. آنها دریافتند که کودکان مبتلا به اوتیسم چهره‌ها را به روش‌های مختلف اولویت‌بندی می‌کنند، به‌ویژه زمانی که برای اولین بار آن‌ها را می‌بینند. 
🧠 @Neuroscience_New
🔻گریفین گفت: «تحلیل ما از وجود دو الگوی حرکت چشم که در سه سنجش ادراک اجتماعی پدیدار شد، پشتیبانی کرد.
یک الگوی متمرکز با نواحی کوچک صورت مشخص می‌شد که فوراً نگاه را به تصویر می‌کشیدند. در مقابل، یک الگوی اکتشافی با نواحی بزرگ‌تر مورد علاقه که شامل اشیاء غیراجتماعی می‌شد مشخص می‌شد و بلافاصله نگاه را به تصویر نمی‌کشید. 
🧠 @Neuroscience_New
🔻محققان دریافتند که کودکان اوتیستیک در مقایسه با الگوی حرکت متمرکز چشم، بیشتر از این روش اکتشافی استفاده می کنند. کاهش احتمال نگاه دقیق به چهره‌ها در مراحل اولیه پردازش بصری ممکن است یکی از ویژگی‌های مهم اوتیسم باشد که با علائم مرتبط با اوتیسم مرتبط است و ممکن است حساسیت بصری کمتری را به اطلاعات چهره منعکس کند.  
🧠 @Neuroscience_New
🔻این اولین تلاش گریفین در دنیای تحقیقات اوتیسم نیست. او سال‌هاست که در این کار بوده است و پنج سال از آن سال‌ها را صرف کار در تیمی برای توسعه یک بازی مداخله‌ای مبتنی بر کامپیوتر برای نوجوانان اوتیسمی کرده است. این برای تغییر حرکات چشم آنها طراحی شده است تا درک آنها از جایی که شخص دیگری به آن نگاه می کند بهبود یابد.  
🧠 @Neuroscience_New
🔻 الهامات گریفین برای تمام تحقیقات پیشگامانه اش از خانه نشات گرفت و با بزرگ شدن با یک برادر اوتیستیک تحریک شد. من و برادرم همیشه بهترین دوستان بودیم. ما با هم بزرگ شدیم، با هم دوچرخه سواری کردیم و با هم بازی های ویدیویی انجام دادیم . او در کودکی زیاد صحبت نمی‌کرد یا تماس چشمی برقرار نمی‌کرد و برای تعامل اجتماعی تلاش می‌کرد. دقیقاً یادم نیست چه زمانی می دانستم که برادرم اوتیسم دارد، اما می دانستم که برای همیشه بهترین دوستان هم خواهیم بود زیرا او برادر کوچکتر من بود.
🖇منبع
https://neurosciencenews.com/asd-facial-perception-eye-movement-28213/

ترجمه مقاله  NU506
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New

🧠 شبکه مغزی منحصر به فرد اسکیزوفرنی شناسایی شد

📆 12 دسامبر 2024
🔻 خلاصه: یک مطالعه جدید یک شبکه مغزی متمایز را شناسایی کرده است که نواحی آتروفی مرتبط با اسکیزوفرنی را به هم متصل می کند و یک دیدگاه واحد از آناتومی عصبی آن ارائه می دهد. با تجزیه و تحلیل داده های بیش از 90 مطالعه و بیش از 8000 شرکت کننده، محققان یک نقشه اتصال آتروفی ایجاد کردند که با مناطق مرتبط با اسکیزوفرنی مانند اینسولا و هیپوکامپ همپوشانی دارد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این شبکه در تمام مراحل و علائم بیماری ثابت ماند و از سایر شرایط روانپزشکی یا عصبی متمایز بود. این یافته‌ها می‌تواند درمان‌های شخصی‌سازی‌شده آینده و یک کارآزمایی بالینی را که این شبکه را با تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال هدف قرار می‌دهد، راهنمایی کند.

یک مطالعه جدید به رهبری محققان از Mass General Brigham یک شبکه مغزی منحصر به فرد را شناسایی کرده است که الگوهای مختلف آتروفی یا کوچک شدن مغز مرتبط با اسکیزوفرنی را به هم مرتبط می کند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻با ترکیب داده های تصویربرداری عصبی از مطالعات متعددی که شامل بیش از 8000 شرکت کننده بود، تیم تحقیقاتی یک الگوی ارتباطی خاص از آتروفی را یافت که در مراحل مختلف و علائم اسکیزوفرنی وجود داشت - و متمایز از شبکه های مغزی مرتبط با سایر اختلالات روانپزشکی بود.

🔻این یافته ها به راهنمایی یک کارآزمایی بالینی کمک می کند که به زودی جذب بیماران را آغاز می کند و مکان های تحریک مغز متصل به شبکه اسکیزوفرنی را ارزیابی می کند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻احمد تی مخلوف، نویسنده مسئول، از مرکز درمان مدارهای مغزی و مدیر پزشکی برنامه روان پریشی بیمارستان زنان و بریگهام، گفت: «ما به دنبال موضوعات مشترکی در میان گزارش ها در مورد چگونگی تأثیر اسکیزوفرنی بر مغز بودیم.
ما متوجه شدیم که آتروفی در نقاطی در سراسر مغز وجود دارد، اما همه آنها به یک شبکه متصل هستند. 

🔻علیرغم تلاش‌های گسترده برای حل و فصل عصب آناتومی اسکیزوفرنی، نتایج متنوع و تفاوت‌های روش‌شناختی، درک متخصصان را از مدارهای مرتبط با آتروفی مغز محدود کرده است. 
🧠 @Neuroscience_New
🔻"یک توضیح می تواند این باشد که همه در واقع از نقطه نظر متفاوتی به یک چیز نگاه می کنند. شان اچ. صدیقی، نویسنده ارشد، روانپزشک در مرکز درمانی مدارهای مغزی بریگهام، می گوید: اگر چندین نفر سعی کنند قسمت های مختلف یک فیل را با چشمان بسته احساس کنند، چیزهای مختلفی را توصیف می کنند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻رویکرد ما در این مطالعه تلاش برای بازسازی فیل بود. این تحقیق داده های 90 مطالعه مربوط به آتروفی در اسکیزوفرنی را بررسی کرد. مجموعه داده شامل 1636 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی اخیراً تشخیص داده شده، 2120 فرد مبتلا به بیماری مزمن و کمی بیش از 6000 فرد سالم است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این مطالعه همچنین نتایج 927 فرد و 580 فرد با خطر ژنتیکی یا بالینی (براساس علائم اولیه) در معرض خطر ابتلا به اسکیزوفرنی را بررسی کرد. ابتدا، محققان یک نقشه مغزی مشترک ایجاد کردند که مکان‌های گسترده آتروفی در اسکیزوفرنی را ترکیب می‌کرد. سپس، آنها از تکنیکی به نام نقشه‌برداری شبکه مختصات (CNM) برای تخمین همپوشانی بین مکان‌های آتروفی و ​​شبکه‌های عملکردی مغز استفاده کردند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻نقشه اتصال آتروفی حاصل با نواحی مغز مرتبط با اسکیزوفرنی، از جمله اینسولای دوطرفه، هیپوکامپ و قشر دوکی شکل همپوشانی داشت.
در نهایت، محققان نشان دادند که این نقشه‌ها با نقشه‌های اتصال مغزی که برای بیماران مسن یا مبتلایان به بیماری‌هایی مانند بیماری آلزایمر، اختلال افسردگی اساسی یا اختلالات مصرف مواد ایجاد شده‌اند متفاوت است - که نشان می‌دهد این شبکه مختص اسکیزوفرنی است.  
🧠 @Neuroscience_New
🔻محققان دریافتند که این شبکه در بین بیماران دارای علائم متضاد یا در مراحل مختلف اسکیزوفرنی مشابه است و با درمان های ضد روان پریشی تغییر قابل توجهی نداشته است.
بیماران در معرض خطر بالای ابتلا به اسکیزوفرنی شباهت هایی در آتروفی داشتند، اما یک الگوی اتصال منحصر به فرد در بیمارانی که به سمت بیماری بالینی پیشرفت کرده بودند وجود داشت. نویسندگان پیشنهاد می کنند که درک بیشتر الگوهای آتروفی در افراد در معرض خطر می تواند به پیش بینی احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی کمک کند.
🖇منبع
https://neurosciencenews.com/schizophrenia-brain-network-28237/

ترجمه مقاله  NU505
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New

🧠چگونه مغز رد و پذیرش جنسی زنان را تغییر می دهد

📆25 نوامبر 2024
🔻خلاصه: یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که چگونه نورون‌های پاسخ‌دهنده به پروژسترون در هیپوتالاموس شکمی قدامی (VMH) بین پذیرش و طرد جنسی در موش‌های ماده جابه‌جا می‌شوند. این نورون‌ها در طول رفتارهای طرد، مانند لگد زدن یا بوکس کردن مردان، زمانی که ماده‌ها خارج از فاز باروری خود هستند، بسیار فعال هستند. در طول باروری، این نورون‌ها سیگنال‌های بازدارنده دریافت می‌کنند و فعالیت آن‌ها را کاهش می‌دهند و امکان جفت‌گیری را فراهم می‌کنند.

🔻محققان با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته‌ای مانند اپتوژنتیک تأیید کردند که فعال کردن این نورون‌ها حتی در زنان بارور باعث طرد می‌شود، در حالی که خاموش کردن آن‌ها رفتارهای طرد را بدون تحریک پذیری کاهش می‌دهد.

🔻این سیستم عصبی دوگانه مکانیزمی قوی برای متعادل کردن رفتار جفت گیری بر اساس حالات داخلی ارائه می دهد. این یافته ها می تواند بینش هایی را در مورد رفتار جنسی انسان و اختلالات مرتبط با هیپوتالاموس ارائه دهد.

🔻سوزانا لیما، نویسنده ارشد و رئیس آزمایشگاه عصب شناسی در CF توضیح می دهد: "رد کردن جنسی فقط عدم پذیرش نیست، بلکه یک رفتار فعال است".

🔻"زنان اقدامات دفاعی مانند فرار، لگد زدن یا بوکس کردن مرد را از خود نشان می دهند. ما می‌خواستیم بفهمیم که چگونه مغز بین این دو حالت رفتاری کاملاً متفاوت تغییر می‌کند».

🔻لیما می‌گوید: «ما بر اساس آزمایش‌های تصویربرداری با وضوح پایین قبلی که فعالیت VMH را در حین پذیرش و رد پیشرفت‌های مردانه نشان می‌داد، مشکوک بودیم که VMH ممکن است یک جمعیت جداگانه از سلول‌ها را در خود جای دهد که به رد اختصاص داده شده‌اند.

🔻این تیم بر روی VMH قدامی، ناحیه ای که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است، تمرکز کردند، به ویژه روی سلول هایی که به هورمون پروژسترون پاسخ می دهند، که در طول چرخه تولید مثل در نوسان است.

🔻نیکلاس گوتیرز-کاستلانوس، نویسنده اول، می‌گوید: «این نورون‌ها برای مطالعه نحوه جابجایی مغز زنانه بین پذیرش و رد در طول چرخه ایده‌آل هستند».

🔻گوتیرز-کاستلانوس ادامه می دهد: «درک این تلنگر به ما بینشی می دهد که چگونه مغز سیگنال های محیط و بدن را برای شکل دادن به رفتار ادغام می کند.

🔻"این یک نمونه بارز از این است که چگونه همان محرک - در این مورد، یک مرد مشتاق - می تواند رفتارهای کاملاً متضاد را، بسته به وضعیت درونی زن، ایجاد کند."

🔻محققان از طریق تکنیک‌های پیشرفته‌ای مانند نورسنجی فیبر - که فعالیت مغز را در زمان واقعی با اندازه‌گیری سیگنال‌های کلسیم ردیابی می‌کند- رفتار این نورون‌های حساس به پروژسترون را در موش‌های ماده پذیرنده و غیرپذیرنده در طول تعامل با نر مشاهده کردند.

🔻نتایج قابل توجه بود: نورون های VMH قدامی در زنان غیر پذیرا بسیار فعال شدند و با اقدامات دفاعی مانند لگد زدن و بوکس ارتباط داشتند، اما در زنان پذیرا بسیار کمتر فعال بودند.

🔻بسما حسین، نویسنده اول، می‌گوید: «به نظر می‌رسد که نورون‌های پاسخ‌دهنده به پروژسترون در VMH قدامی به عنوان دروازه‌بانی برای طرد جنسی عمل می‌کنند.

🔻هنگامی که یک زن در خارج از پنجره باروری خود قرار می گیرد، این نورون ها بسیار فعال می شوند و باعث طرد می شوند. اما در طول باروری، فعالیت آنها کاهش می یابد و امکان جفت گیری را فراهم می کند.

🔻دستگیره های کنترل دوگانه مغز
چگونه این نورون ها بسته به باروری روشن یا خاموش می شوند؟ برای بررسی، این تیم آزمایش‌های الکتروفیزیولوژی را انجام دادند و فعالیت نورون‌های پاسخ‌دهنده به پروژسترون را در برش‌های مغزی اندازه‌گیری کردند.
🖇منبع:
https://neurosciencenews.com/neuroscience-sexual-rejection-28126/

ترجمه مقاله  NU504
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New

افسردگی با افزایش درد قاعدگی مرتبط است

📆 27 نوامبر 2024
🏢 منبع: Xi'an Jiaotong-University Liverpool
🔻 خلاصه: افسردگی ممکن است خطر درد قاعدگی یا دیسمنوره را از طریق مکانیسم هایی مانند اختلالات خواب افزایش دهد. با استفاده از تجزیه و تحلیل ژنتیکی، محققان دریافتند که افسردگی به جای معکوس، احتمالاً باعث درد پریود می شود، که نشان دهنده ارتباط ناشناخته بین سلامت روانی و باروری است. این مطالعه نشان می دهد که پرداختن به مشکلات خواب و سلامت روان می تواند درمان درد شدید قاعدگی را بهبود بخشد.

🔻زنان دو برابر مردان از افسردگی رنج می برند و اغلب علائم جسمی شدیدتری را تجربه می کنند. این تفاوت جنسیتی به ویژه در طول سال های باروری مشهود است و به طور چشمگیری بر زندگی صدها میلیون نفر در سراسر جهان تأثیر می گذارد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻با این حال، اگرچه ارتباط بین سلامت روان و سلامت باروری یافت شده است، اما این ارتباط هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. در مطالعه جدیدی که در  Briefings in Bioinformatics منتشر شده است ، محققان چینی و بریتانیایی دریافته‌اند که افسردگی می‌تواند شانس ابتلا به درد قاعدگی (دیسمنوره) را افزایش دهد.

🔻شوه لیو، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشجوی دکترا در دانشگاه شیان جیاتونگ-لیورپول (XJTLU)، چین، می‌گوید: «ما از یک تکنیک تخصصی به نام تصادفی‌سازی مندلی برای تجزیه و تحلیل تنوع ژنتیکی و شناسایی ژن‌های خاصی استفاده کردیم که ممکن است میانجی‌گری کند. تاثیر افسردگی بر درد قاعدگی
🧠 @Neuroscience_New
🔻«یافته‌های ما شواهد اولیه‌ای را ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد افسردگی ممکن است به جای پیامد دیسمنوره، دلیلی باشد، زیرا شواهدی پیدا نکردیم که درد پریود خطر افسردگی را افزایش می‌دهد.»
این تیم تقریباً 600000 مورد از جمعیت های اروپایی و 8000 مورد از جمعیت های آسیای شرقی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و یک پیوند قوی در هر دو مجموعه داده مشاهده کردند.

🔻آنها همچنین این احتمال را بررسی کردند که بی خوابی، که اغلب توسط افراد مبتلا به افسردگی تجربه می شود، واسطه مهمی بین افسردگی و دیسمنوره است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻ما دریافتیم که افزایش اختلالات خواب می تواند درد قاعدگی را تشدید کند. بنابراین پرداختن به مشکلات خواب ممکن است در مدیریت هر دو شرایط بسیار مهم باشد. لیو می گوید: با این حال، برای درک پیوندهای پیچیده بین این عوامل به تحقیقات بیشتری نیاز است.

🔻رویکرد کل نگر
این مطالعه بیشتر نیاز به یک رویکرد جامع را هنگام درمان سلامت روان و مسائل باروری برجسته می کند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻لیو می‌گوید: «اختلالات روانی اغلب هنگام درمان شرایطی مانند درد پریود مورد توجه قرار نمی‌گیرند. یافته های ما بر اهمیت غربالگری سلامت روان برای افرادی که از درد شدید قاعدگی رنج می برند تاکید می کند.

🔻ما امیدواریم که این بتواند به گزینه‌های درمانی شخصی‌سازی‌شده‌تر و بهبود مراقبت‌های بهداشتی منجر شود و انگ اطراف این شرایط را کاهش دهد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻"نتایج ما شواهدی از ارتباط بین سیستم عصبی ما و بقیه بدن ارائه می دهد. با کاوش و درک بهتر این روابط، می‌توانیم تفاوتی واقعی برای میلیون‌ها نفری که درد پریود و مشکلات سلامت روان را تجربه می‌کنند، ایجاد کنیم.»
🧠 @Neuroscience_New
🔻لیو توسط پروفسور جان موراروس و دکتر ژن وی از XJTLU، چین و دکتر دان کار از دانشگاه لیورپول، انگلستان نظارت می شود.

🖇منبع:
https://neurosciencenews.com/depression-menstrual-pain-28150/

ترجمه مقاله  NU503
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New

🧠التهاب مادر ممکن است خطر آلزایمر را در فرزندان شکل دهد

📆21 نوامبر 2024
🏢منبع: بریگهام و بیمارستان زنان
🔻خلاصه: فعالیت ایمنی مادر در دوران بارداری بر مدارهای حافظه در فرزندان تأثیر می‌گذارد و تأثیرات جنسی آن تا میانسالی گسترش می‌یابد. نشانگرهای ایمنی بالا مانند IL-6 و TNF-a در مادران با فعالیت نامطلوب مغز در مناطق حافظه، به ویژه در زنان یائسه، و عملکرد شناختی پایین در کودکان مرتبط بود.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این یافته ها نشان می دهد که محیط های ایمنی دوران بارداری ممکن است فرزندان را مستعد ابتلا به اختلالات حافظه مانند بیماری آلزایمر در آینده کند. محققان تاکید می‌کنند که سازگاری مغز فرصت‌هایی را برای مداخلات اولیه برای کاهش خطرات و ارتقای انعطاف‌پذیری فراهم می‌کند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻محققان دریافتند که فعالیت ایمنی مادر در دوره حیاتی رشد مغز وابسته به جنسیت در بارداری بر مدارهای حافظه بلندمدت و عملکرد فرزندان در دوران کودکی و میانسالی با الگوهای متفاوت برای مردان و زنان تأثیر می گذارد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻جیل ام. گلدشتاین، نویسنده مقاله، دکترا، MPH، بنیانگذار و مدیر اجرایی نوآوری، گفت: «پیری مغز به رشد مغز نیز مربوط می‌شود، و درک تفاوت‌های جنسی در رشد مغز برای درک تفاوت‌های جنسی در مغز سالخورده حیاتی است. مرکز تفاوت های جنسی در پزشکی بیمارستان عمومی ماساچوست و استاد روانپزشکی و پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد.
این مقاله اولین قدم به سوی بررسی منشأ جنینی بیماری آلزایمر است، که مانند بسیاری از بیماری‌های مزمن، در طول عمر ایجاد می‌شود و تحت تأثیر رشد اولیه است، به گونه‌ای که ما معمولاً در نظر نمی‌گیریم.»
🧠 @Neuroscience_New
🔻این مطالعه بر اساس یافته‌های یک گروهی است که بیش از 60 سال پیش تأسیس شد، که شامل فرزندان بالغ نزدیک به 18000 بارداری بین سال‌های 1959 تا 1966 بود که به عنوان بخشی از مطالعه خانواده نیوانگلند (NEFS) دنبال شد.
تحقیق حاضر شامل 204 فرد متولد شده در طول مطالعه بود که در معرض یک محیط ایمنی نامطلوب در رحم (یعنی سطوح بالای نشانگرهای ایمنی مانند سیتوکین‌های IL-6 و TNF-a) قرار گرفتند یا نبودند و 50 سال بعد تا میانسالی دنبال شدند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این تیم از تصویربرداری عملکردی مغز برای بررسی تأثیر این مواجهه اولیه بر نواحی مغز در مدار حافظه استفاده کرد که در گیرنده‌های سیتوکین و گیرنده‌های هورمون جنسی متراکم هستند و تفاوت‌های جنسی را در رشد و عملکرد جنین نشان می‌دهند.

🔻محققان دریافتند که افزایش سطوح IL-6 و TNF-a در مادران در دوران بارداری با تفاوت های جنسی در فعالیت نامطلوب مغز در مدار حافظه در فرزندان بعدی، به ویژه در زنان یائسه مرتبط است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻این زنان همچنین نشانگرهای بالاتری از حالت پیش التهابی را در میانسالی نشان دادند. علاوه بر این، محققان شواهدی از تأثیر این نشانگرهای ایمنی را حتی زودتر مشاهده کردند، در عملکرد شناختی کودکان در سن هفت سالگی، که نشان دهنده ارتباط بین قرار گرفتن در معرض در دوران بارداری و سلامت مغز در مراحل بعدی زندگی است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که افزایش فعالیت ایمنی مادر در دوران بارداری ممکن است به توسعه ایمنی و حساسیت به استرس در فرزندان کمک کند، که، محققان فرض کردند، ممکن است آنها را مستعد ابتلا به اختلالات حافظه، مانند AD، در مراحل بعدی زندگی، به روش‌های وابسته به جنسیت کند.

🔻با افزایش سن شرکت کنندگان، محققان به دنبال آنها برای بررسی سطوح آمیلوئید و سایر معیارهای آسیب شناسی مرتبط با AD برای بررسی بیشتر ارتباط بین ایمنی دوران بارداری و AD ادامه می دهند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻اهداف مستمر شامل درک مکانیسم هایی است که توسط آن فعالیت ایمنی مادر بر رشد مغز جنین تأثیر می گذارد، شناسایی نشانگرهای زیستی برای اختلال عملکرد حافظه در آینده در اوایل میانسالی، و درک اینکه چگونه دوره های دیگر رشد، مانند بلوغ، بر مغز پیری تأثیر می گذارد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻گلدشتاین گفت:«در حالی که فعالیت ایمنی قبل از تولد ممکن است بر رشد مغز در فرزندان تأثیر بگذارد، این به این معنی نیست که بارداری قطعی است.
"البته، قرار گرفتن در معرض محیطی بعدی کلیدی است، همانطور که در محیط رحم مهم است. "خوشبختانه، مغز به‌طور استثنایی سازگار است و ما می‌خواهیم عوامل شناختی، رفتاری و وابسته به جنس مرتبط با ریسک و تاب‌آوری را درک کنیم تا بتوانیم زودتر مداخله کنیم و عملکرد حافظه را با افزایش سن حفظ کنیم."

🖇منبع:
https://neurosciencenews.com/maternal-inflammation-alzheimers-28018/

ترجمه مقاله  NU502
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New

🧠اسپری بینی جدید می تواند پیشرفت آلزایمر را سالها به تاخیر بیندازد

📆 7 نوامبر 2024
🏢 منبع: Texas A&M
🔻 خلاصه: محققان یک اسپری درمانی بینی امیدوارکننده ایجاد کرده اند که التهاب عصبی در بیماری آلزایمر را هدف قرار می دهد و به طور بالقوه پیشرفت آن را بیش از یک دهه به تاخیر می اندازد. این درمان با استفاده از وزیکول های خارج سلولی مشتق شده از سلول های بنیادی عصبی، التهاب و تجمع پروتئین در مغز را در مدل های حیوانی آلزایمر در مراحل اولیه کاهش داد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻با تغییر فعالیت میکروگلیا - سلول های ایمنی مغز - به نظر می رسد این درمان التهاب مضر را بدون آسیب رساندن به حذف پروتئین های مضر مهار می کند. اگر در آزمایشات انسانی موفقیت آمیز باشد، این درمان می تواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را بهبود بخشد و زوال شناختی شدید در بیماران آلزایمر را به تاخیر بیندازد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻طبق مطالعه محققان کالج پزشکی دانشگاه A&M تگزاس، یک درمان جدید ممکن است پیشرفت بیماری آلزایمر را سال ها به تاخیر بیندازد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻محققان با استفاده از یک اسپری بینی برای هدف قرار دادن سلول‌های غیرتهاجمی که التهاب عصبی مزمن را تداوم می‌بخشند، متوجه کاهش التهاب در مغز و کاهش تجمع پلاک‌ها و پروتئین‌هایی شدند که تصور می‌شود با از دست دادن تدریجی نورون‌ها در مغز، مشخصه آلزایمر مرتبط است.
🧠 @Neuroscience_New
🔻آشوک کی. شتی، دکترا، پروفسور برجسته دانشگاه و دانشیار در موسسه پزشکی احیا کننده در دپارتمان می گوید: «این رویکرد مؤثر است زیرا محموله حمل شده توسط این وزیکول های خارج سلولی می تواند تغییرات نوروپاتولوژیک در مغز را کاهش دهد. زیست شناسی سلولی و ژنتیک.
🧠 @Neuroscience_New
🔻شتی، دکتر مادو ال.ان.، و همکارانشان، درمان اسپری بینی را روی یک مدل حیوانی در مراحل اولیه آلزایمر انجام دادند.
🧠 @Neuroscience_New
🔻محققان همچنین با ترکیب نتایج امیدوارکننده خود دریافتند که میکروگلیا، سلول‌های ایمنی در مغز، وزیکول‌های خارج سلولی مشتق از سلول‌های بنیادی عصبی را در داخل بینی گنجانده است.
در آلزایمر، میکروگلیا برای ایجاد التهاب و پاک کردن پلاک‌های مرتبط با آلزایمر از مغز فعال می‌شود.
🧠 @Neuroscience_New
🔻فعال‌سازی طولانی‌مدت باعث می‌شود که آنها عملکرد طبیعی خود را از دست بدهند و شروع به آسیب رساندن به نورون‌ها کنند که منجر به از دست دادن تدریجی نورون می‌شود.
🧠 @Neuroscience_New
🔻مادو می‌گوید: یافته‌ها نشان می‌دهد که مصرف وزیکول‌های خارج سلولی مشتق از سلول‌های بنیادی عصبی به طور قابل‌توجهی بیان ژن میکروگلیا را تغییر داده و پروتئین‌های مضر پیش‌التهابی متعدد را کاهش می‌دهد بدون اینکه بر توانایی میکروگلیا برای ادامه پاکسازی تجمع پروتئین مرتبط با آلزایمر تأثیر بگذارد.
🧠 @Neuroscience_New
🔻؛Shetty حق ثبت اختراع در مورد کاربرد داخل بینی وزیکول های خارج سلولی مشتق از سلول های بنیادی عصبی برای درمان آلزایمر و سایر اختلالات عصبی را ثبت کرده است. او می‌گوید تحقیقات انجام‌شده در آزمایشگاه او - که توسط مؤسسه ملی پیری تأمین می‌شود - الهام‌بخش مطالعات بیشتر بوده است، و او امیدوار است که تحقیقات موفق بتواند به درمان تغییرات مرتبط با آلزایمر و مشکلات شناختی شدید 10 تا 15 سال پس از تشخیص اولیه اشاره کند.
او می گوید: «سفر ما برای پیشبرد کاربرد این درمان برای بیماری آلزایمر تازه شروع شده است.

🖇منبع:
https://neurosciencenews.com/alzheimers-nasal-spray-27988/
ترجمه مقاله  NU501
؛--------------------------
🧠 Telegram: @Neuroscience_New
👥 Group: @PortalRavan
instagram.com/Neuroscience_New