إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (۶)

بی‌گمان کسانی که کافر شدند، برایشان برابر است که آنان را بترسانی یا نترسانی، ایمان نمی‌آورند.

تفسیر:
در اینجا منظور از «کافران» کسانی هستند که در مورد آنان کفر مقرّر شده و برای همیشه از نعمت ایمان محرومند (مانند ابوجهل، ابولهب و دیگران). در غیر این صورت، روشن است که بسیاری از کافران مسلمان شده‌اند و همچنان مسلمان می‌شوند.

خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (۷)

خداوند بر دل‌هایشان و بر گوش‌هایشان مهر نهاده است، و بر چشمانشان پرده‌ای (قرار دارد)، و برای آنان عذابی بزرگ است.

تفسیر:
خداوند بر دل‌هایشان مهر نهاده، یعنی (سخن حق را درک نمی‌کنند).
بر گوش‌هایشان مهر نهاده، یعنی (به شنیدن حق توجهی ندارند).
بر چشمانشان پرده‌ای افکنده شده، یعنی (راه حق را نمی‌بینند).

بیان حال کافران به پایان رسید، و پس از این، در چندین آیه، ویژگی‌های منافقان ذکر می‌شود.


✨*@NaBzEhSsasss*✨