🌹🌹
@MolaviPoet
غیبت خدا
آنچه روح انسان را به شدت دردناک و آزردهخاطر میکند غیبت خدا از جهان مخلوق خود است. گویی دیگران (انسانها) کارهای او را تصاحب کردهاند. چرا او، خالق و نظمدهنده جهانْ معرفتی بیواسطه از خودش به انسان موهبت نمیکند؟ چرا خداوند ماهیت اخلاقیاش را با حروف بزرگ بر پیشانی تاریخ ثبت نمیکند و سیل و هجوم وقایع آشفته و بیحساب آن را تحت یک نظم الهی و سلسلهمراتبی در نمیآورد. چرا در متن جامعه حداقل به مانند آنچه در آیین کفار است مقداری از وحی خود را بر انسانها عرضه نمیکند؟ چرا از آغاز زمان نور واحد ثابتی همه اقوام جهان و همه انسانها را هدایت نکرده است؟ چگونه باید رضایت و خوشنودی خدا را به دست آورد؟ چرا انکار مشیت الهی، صفات و وجود او بیهوده دانسته نشده است؟ چرا با یکیک انسانها حرف نمیزند همانگونه که با انسانهای برگزیده عهد عتیق چنین کرد؟ ما انسانها همدیگر را دیده و میشناسیم چرا اگر قادر به دیدن خدا نیستیم حداقل نسبت به او معرفت پیدا نمیکنیم؟ در مقابل، مخصوصاً او یک خدای از دیدهها پنهان است و انسان با تمام سعی و تلاش خود با تدبر در نشانههای جهانْ تنها میتواند معرفتی محدود و اجمالی از او حاصل کند. من در میان تبیینهای مختلف از چنین واقعیت چالشبرانگیزی تنها یک گزینش را فرا رو دارم: یا آفرینندهای وجود ندارد یا اینکه مخلوقات را به حال خود رها کرده است.
بخشی از سخنرانی جان هنری نیومن
📗الهیات
✍ آلیستر مک.گراث، فصل دین طبیعی_ صفحه ۱۰۶ و ۱۰۷
🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان
@MolaviPoet
غیبت خدا
آنچه روح انسان را به شدت دردناک و آزردهخاطر میکند غیبت خدا از جهان مخلوق خود است. گویی دیگران (انسانها) کارهای او را تصاحب کردهاند. چرا او، خالق و نظمدهنده جهانْ معرفتی بیواسطه از خودش به انسان موهبت نمیکند؟ چرا خداوند ماهیت اخلاقیاش را با حروف بزرگ بر پیشانی تاریخ ثبت نمیکند و سیل و هجوم وقایع آشفته و بیحساب آن را تحت یک نظم الهی و سلسلهمراتبی در نمیآورد. چرا در متن جامعه حداقل به مانند آنچه در آیین کفار است مقداری از وحی خود را بر انسانها عرضه نمیکند؟ چرا از آغاز زمان نور واحد ثابتی همه اقوام جهان و همه انسانها را هدایت نکرده است؟ چگونه باید رضایت و خوشنودی خدا را به دست آورد؟ چرا انکار مشیت الهی، صفات و وجود او بیهوده دانسته نشده است؟ چرا با یکیک انسانها حرف نمیزند همانگونه که با انسانهای برگزیده عهد عتیق چنین کرد؟ ما انسانها همدیگر را دیده و میشناسیم چرا اگر قادر به دیدن خدا نیستیم حداقل نسبت به او معرفت پیدا نمیکنیم؟ در مقابل، مخصوصاً او یک خدای از دیدهها پنهان است و انسان با تمام سعی و تلاش خود با تدبر در نشانههای جهانْ تنها میتواند معرفتی محدود و اجمالی از او حاصل کند. من در میان تبیینهای مختلف از چنین واقعیت چالشبرانگیزی تنها یک گزینش را فرا رو دارم: یا آفرینندهای وجود ندارد یا اینکه مخلوقات را به حال خود رها کرده است.
بخشی از سخنرانی جان هنری نیومن
📗الهیات
✍ آلیستر مک.گراث، فصل دین طبیعی_ صفحه ۱۰۶ و ۱۰۷
🆔 @MolaviPoet
🆑 کانال مولوی وعرفان