روزنامه‌نگاری را با یک اتفاق آغاز کرد. خبر آمد که زهرا رهنورد، استاد دانشکدۀ هنرهای زیبا که پس از انقلاب سردبیر اطلاعات بانوان شده بود، علاقه‌مندان به روزنامه‌نگاری را دعوت به کار کرده است. مصاحبۀ کاری شهلا شرکت موفقیت‌آمیز بود و او از چهار دهه پیش قدم در این راه گذاشت و دو مجلۀ دیگر را هم منتشر کرد تا امروز که یکی از خستگی‌ناپذیرترین زنان روزنامه‌نگار فمینیست در ایران است.
پس از تعطیلی نخستین مجله مدتی از کار روزنامه‌نگاری فاصله گرفت ولی چندی بعد کارش را با سردبیری هفته‌نامۀ زن روز ادامه داد. رویارویی با فراز و نشیب‌های نوشتن در‌مورد زنان او را به فکر راه انداختن مجله‌ای مستقل با مدیر‌مسئولی خودش انداخت. انتشار زنان (۱۳۷۰-۱۳۸۶) را در دفتر مشترک با مجلۀ کیان آغاز کرد و این دو در کنار هم مسیر جریان روشنفکری نوپای پس از انقلاب را دنبال کردند. زنان نسلی از زنان روزنامه‌نگار، نویسنده، پژوهشگر و فعال مدنی را گرد هم آورد و تا هنگام لغو امتیازش، شانزده سال شاخص‌ترین مجلۀ فمینیستی داخل ایران بود…
لینک ادامهٔ گفت‌وگو:
zananemrooz.com/article/من-دختر-شانزدهسالهام-را-از-دست-دادم/
پس از تعطیلی نخستین مجله مدتی از کار روزنامه‌نگاری فاصله گرفت ولی چندی بعد کارش را با سردبیری هفته‌نامۀ زن روز ادامه داد. رویارویی با فراز و نشیب‌های نوشتن در‌مورد زنان او را به فکر راه انداختن مجله‌ای مستقل با مدیر‌مسئولی خودش انداخت. انتشار زنان (۱۳۷۰-۱۳۸۶) را در دفتر مشترک با مجلۀ کیان آغاز کرد و این دو در کنار هم مسیر جریان روشنفکری نوپای پس از انقلاب را دنبال کردند. زنان نسلی از زنان روزنامه‌نگار، نویسنده، پژوهشگر و فعال مدنی را گرد هم آورد و تا هنگام لغو امتیازش، شانزده سال شاخص‌ترین مجلۀ فمینیستی داخل ایران بود…
لینک ادامهٔ گفت‌وگو:
zananemrooz.com/article/من-دختر-شانزدهسالهام-را-از-دست-دادم/