·⌢•｡☕️ 𝒵𝒶𝒽𝓇𝒶 ☕️｡•⌢·

...
کام همه دنیا را، بر هیچ منه #سعدی
چون با دگری باید، پرداخت به ناکامی

@Tanha

...

نگاهت میكنم، خاموش و خاموشی زبان دارد
زبانِ عاشقان، چشم است و چشم، از دل نشان دارد

@Zahra

🕌

شیخی از کودکی خردسال پرسید:
مسجد این محل کجاست فرزندم؟
کودک گفت:
انتهاى همين كوچه به چپ برويد، آن جا گنبد مسجد را خواهی دید.
شیخ گفت: احسنت فرزندم!
من هم اکنون در آنجا مجلسى دارم، بيا و به سخنانم گوش فرا ده
کودک پرسید: مجلس بحث تو چه باشد اى شيخ!
شیخ گفت: راه بهشت را به مردم نشان دهم
کودک خندید و گفت: تو راه مسجد را نميدانى چگونه می خواهی راه بهشت را به مردم نشان دهی..!

@Zahra

...

برای کلبه کوچک همسایه‌ت چراغی آرزو کن؛ آنگاه حوالی خانه توام نورانی می‌شود.

@Zahra

📙

«قارون» هرگز نمی دانست که روزی، کارت عابر بانکی که در جیب ما هست، از آن کلیدهای خزانه وی که مردهای تنومند عاجز از حمل آن بودند ما را به آسانی مستغنی میکند.

و «خسرو» پادشاه ایران نمی دانست که مبل‌های خانه ما از تخت حکومت وی راحت تر است.

و «قیصر» که بردگان وی با پر شترمرغ وی را باد می‌زدند، کولرها و اسپلیت‌هایی که درون اتاقهایمان هست را ندید.

و «هراکلیوس» پادشاه روم که مردم به وی بخاطر خوردن آب سرد از ظرف سفالین حسرت میخوردند، هیچگاه طعم آب سردی را که ما می چشیم نچشید.

و «خلیفه منصور» که بردگان وی آب سرد و گرم را باهم می آمیختند تا وی حمام کند، هیچگاه در حمامی که ما براحتی درجه حرارت آبش را تنظیم میکنیم حمام نکرد.

بگونه ای زندگی می‌کنیم که حتی پادشاهان آن عصر هم اینگونه نمی زیستند، اما باز شانس خود را لعنت میکنیم!

هر آنچه دارائیمان زیادتر میشود تنگدست تر میشویم...

@Zahra

...

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان، که خاکِ کویِ تو باشم

به وقت صبح قیامت که سر ز خاک برآرم
به گفت و گوی تو خیزم، به جست و جوی تو باشم

@Zahra

📔

چوپانى به مقام وزارت رسید. هر روز بامداد بر مى‌خاست و كلید برمى‌داشت و درب خانه پیشین خود باز مى‌كرد و ساعتى را در خانه‌ی چوپانى خود مى‌گذراند. سپس از آنجا بیرون مى‌آمد و به نزد امیر مى‌رفت.

شاه را خبر دادند كه وزیر هر روز صبح به خلوتى مى‌رود و هیچ كس را از كار او آگاهى نیست. امیر را میل بر آن شد تا بداند كه در آن خانه چیست. روزى ناگاه از پس وزیر بدان خانه در آمد. وزیر را دید كه پوستین چوپانى بر تن كرده و عصاى چوپانان به دست گرفته و آواز چوپانى مى‌خواند.

امیر گفت: «اى وزیر! این چیست كه مى‌بینم؟»
وزیر گفت: «هر روز بدین جا مى‌آیم تا ابتداى خویش را فراموش نكنم و به غلط نیفتم، كه هر كه روزگار ضعف به یاد آرد، در وقت توانگرى، به غرور نغلتد.»

امیر، انگشترى خود از انگشت بیرون كرد و گفت: «بگیر و در انگشت كن؛ تاكنون وزیر بودى، اكنون امیرى!»

@Zahra

...

واقعیت این است ۹۵ درصد افراد تا یک قدمی موفقیت میرسند اما ناگهان آن را رها میکنند! حال آنکه موفقیت همیشه در یک قدمی شکست است.
من عقیده دارم این اتفاقات از روی مصلحت و مشیت الهی رخ می‌دهند؛ زیرا رخ دادنِ عامل یا عواملی که به یکباره ما را از آنچه میخواهیم دور می‌سازد با آنکه به ظاهر منطقی به نظر می‌رسد ولی در واقعیت دستِ برتر را ندارد!

آن کس که توانگرت نمی گرداند
او مصلحت تو از تو بهتر داند

@Zahra

...

— ایمان دو نیمه دارد؛ نیمی از آن صبر و نیم دیگر آن در شکرگذاری نهفته است.

#حضرت_محمد ﷺ

@Zahra

...
غم دل با تو نگویم که نداری غم دل
با کسی حال توان گفت که حالی دارد

@Zahra

...

روزی حاکمی از وزیرش پرسید چه چیزی است که از همه چیزها بدتر و نجس تر است؟
وزیر در جواب ماند و نتوانست چیزی بگوید. از حاکم مهلت خواست و از شهر بیرون رفت تا در بیابان به چوپانی رسید که گوسفندانش را می‌چرانید.

سلام کرد و جواب گرفت.
به چوپان گفت من وزیر حاکم هستم و امروز حاکم از من سوالی پرسید و نتوانستم جواب دهم.
این بود که راه خارج از شهر را گرفتم.
اکنون این سوال را از تو میپرسم و اگر جواب صحیح دادی تو را از مال دنیا بی نیاز میکنم.

بعد هم سوال حاکم را مطرح کرد.
چوپان گفت ای وزیر پیش از اینکه جوابت را بدهم مژده ای برایت دارم. بدان که در پشت این تپه گنجی پیدا کرده ام و برداشتن آن در توان من تنها نیست.

بیا با هم آن را تصرف کنیم و در اینجا قصری بسازیم و لشکری عظیم جمع آوریم و حاکم را از تخت به زیر کشیم تو حاکم باش و من وزیرت!
وزیر تا این حرف را شنید خوشحال شد و به چوپان گفت قبول است؛ عجله کن و گنج را نشان بده.
چوپان گفت یک شرط دارد. وزیر گفت بگو شرطت چیست؟ چوپان گفت تو عمری وزیر بودی و من چوپان برای اینکه بی حساب شویم باید سه بار زبانت را به مدفوع سگ من بزنی!

وزیر پیش خود فکر کرد که کسی اینجا نیست اینکار را میکنم و چون حاکم شدم چوپان را میکشم تا ننگ پاک شود. پس سه بار زبانش را به مدفوع سگ چوپان زد و سپس به چوپان گفت برویم سراغ گنج...
چوپان به وزیر گفت: گنجی در کار نیست. من فقط جواب سوالت را دادم تا بدانی هیچ چیزی در دنیا بدتر و نجس تر از طمعکاری و خیانت نیست!

@Zahra