برگشتن به صحنه هایی از دوران کودکی در تصورات خود یا در واقعیت به فرد کمک میکند تا رابطه پخته ای با واقعیت مورد نظر برقرار کند.


وقتی به دیدن اتاق درس کلاس سوم و نیمکت های که کودکان به زور خودشان را در آن جا میکردند راهروهایی که دویدن در آنها ممنوع بود و زمین بازی بی پایان مدرسه میرویم میبینیم که همگی کوچکتر شده اند.به همین ترتیب زخمهای روانی گذشته نیز در دوران بزرگسالی و وقتی قابل درک میشوند که فرد با بهره گیری از قدرت و دانش دوران بزرگسالی مسئولیت کودک درونش را به عهده میگیرد و به دردها و خوشی های ثبت شده در خاطراتش امکان تولدی دوباره میدهد.
تنها لازمه ورود به مسیر میانی آگاهی و تشخیص این نکته است که :

✅نمی‌دانیم که هستیم

✅هیچ نجات دهنده ای نداریم

✅و افراد دیگر در بهترین حالت در بهترین حالت فقط می‌توانند خودشان را نجات دهند



وقتی کسی رسیدن به این چهار راه اصلی را بپذیرد میتواند رشته هایی را که از گذشته تا حال او کشیده شده است را در تار و پود زندگی خود شناسایی کند.

#جیمز_هالیس
#راه_درست_زندگی_بعد_از_سی_سالگی


@sigmundfreud0098