ادامه👇
من هیچ چیز معنوی در فقر نمی‌بینم. آیا فکر می‌کنی اگر کسی از سرطان رنج ببرد، چیزی معنوی در آن هست؟ کسی بیمار است و در حال مردن، آیا چیزی معنوی در این هست؟ اگر چنین است، پس تمام قدیسان بزرگ در اتیوپی زاده شده‌اند و همه روزه در آنجا می‌میرند: روزی هزار قدّیس در اتیوپی می‌میرند ـــ اگر فقر معنوی باشد، پس اتیوپی سرزمین معنویت است!
هرآنچه که به شما می‌گویم یک واحد زنده است. اگر یک بخش از آن را بپذیری، باید تمامی آن را بپذیری. نمی‌توانی انتخاب کنی؛ همه‌چیز به هرچیز مربوط است.
می‌توانم علاقه‌ی تو را به هندوستان ببینم، زیرا هندوستان در حال تبدیل شدن به یک اتیوپی دیگر است. نیمی از کشور گرسنه هستند. فرد می‌خواهد کاری بکند، ولی اگر فکر کنی که فقر چیزی معنوی است، هیچ کاری نمی‌توانی انجام دهی. نمی‌توانی هیچ کاری بکنی زیرا آنان هزاران سال است که برنامه‌ریزی شده‌اند تا گرسنگی بکشند، فقیر باشند و گدایی کنند، زیرا این یعنی داشتن یک حساب بانکی بزرگ در ملکوت الهی! آنان کار بزرگی انجام می‌دهد و تو کار آنان را مختل می‌کنی!
“این زندگی یک رویا است:” تمام ادیانی که در هندوستان برخاسته‌اند همین را موعظه کرده‌اند که زندگی یک رویا است. چه اهمیتی دارد که در رویا تو یک گدا باشی یا یک امپراطور؟ وقتی بیدار شوی درخواهی یافت که هردو فقط خواب بوده است.
هندوها می‌گویند:
دنیا توهم و مایا Maya است، پس خیلی توسط چیزهای توهمی مختل نشو! وقتی بیدار شوی درخواهی یافت که آن ثروتمند و تو در یک قایق هستید. او خواب می‌بیند که ثروتمند است و تو خواب میبینی که فقیر هستی ـــ ولی خواب دیدن همان خواب دیدن است.
این اساس تمام ادیان است:
این دنیا را انکار کن
برای همین است که تمام مذاهب با من مخالف هستند، زیرا من می‌گویم که از این دنیا لذت ببرید ــ زیرا دنیای دیگری وجود ندارد. این لحظه را خوش باش، زیرا لحظه‌ی بعد قطعی نیست. از امروز لذت ببر، زیرا فردا هرگز نمی‌آید. و اگر بدانی چگونه از این لحظه لذت ببری، آن راز را داری، آن کلید طلایی، آن کلید معجزه‌آسا را در دست داری….. زیرا هرگاه که باشی، در زمان حال هستی، هرکجا که باشی در زمان حال هستی. و اگر بدانی که درهای زمان حال و برکات آن را چگونه باز کنی، تمام راز زندگی را می‌دانی.
من دوست دارم که هندوستان مرا درک کند، ولی تقریباً غیرممکن است. من به مدت سی سال مانند تندباد در هندوستان سفر می‌کردم، سلامت خود را ازبین بردم و سعی کردم به مردم بگویم، “شما مسئول فقر خودتان هستید.” و آنان به طرف من کفش پرتاب می‌کردند، سنگ پرتاب می‌کردند؛ دوبار مسموم شدم. آنان قصد جان مرا داشتند.
بازهم مایلم روزی آنان بیدار شوند. ولی امکان زیادی وجود ندارد.
#اشو
از مرگ به جاودانگی جلد دوم
آخرین سخنان آتشین اشو در آمریکا ۱۹۸۵
برگردان: محسن خاتمی
@oshoi
من هیچ چیز معنوی در فقر نمی‌بینم. آیا فکر می‌کنی اگر کسی از سرطان رنج ببرد، چیزی معنوی در آن هست؟ کسی بیمار است و در حال مردن، آیا چیزی معنوی در این هست؟ اگر چنین است، پس تمام قدیسان بزرگ در اتیوپی زاده شده‌اند و همه روزه در آنجا می‌میرند: روزی هزار قدّیس در اتیوپی می‌میرند ـــ اگر فقر معنوی باشد، پس اتیوپی سرزمین معنویت است!
هرآنچه که به شما می‌گویم یک واحد زنده است. اگر یک بخش از آن را بپذیری، باید تمامی آن را بپذیری. نمی‌توانی انتخاب کنی؛ همه‌چیز به هرچیز مربوط است.
می‌توانم علاقه‌ی تو را به هندوستان ببینم، زیرا هندوستان در حال تبدیل شدن به یک اتیوپی دیگر است. نیمی از کشور گرسنه هستند. فرد می‌خواهد کاری بکند، ولی اگر فکر کنی که فقر چیزی معنوی است، هیچ کاری نمی‌توانی انجام دهی. نمی‌توانی هیچ کاری بکنی زیرا آنان هزاران سال است که برنامه‌ریزی شده‌اند تا گرسنگی بکشند، فقیر باشند و گدایی کنند، زیرا این یعنی داشتن یک حساب بانکی بزرگ در ملکوت الهی! آنان کار بزرگی انجام می‌دهد و تو کار آنان را مختل می‌کنی!
“این زندگی یک رویا است:” تمام ادیانی که در هندوستان برخاسته‌اند همین را موعظه کرده‌اند که زندگی یک رویا است. چه اهمیتی دارد که در رویا تو یک گدا باشی یا یک امپراطور؟ وقتی بیدار شوی درخواهی یافت که هردو فقط خواب بوده است.
هندوها می‌گویند:
دنیا توهم و مایا Maya است، پس خیلی توسط چیزهای توهمی مختل نشو! وقتی بیدار شوی درخواهی یافت که آن ثروتمند و تو در یک قایق هستید. او خواب می‌بیند که ثروتمند است و تو خواب میبینی که فقیر هستی ـــ ولی خواب دیدن همان خواب دیدن است.
این اساس تمام ادیان است:
این دنیا را انکار کن
برای همین است که تمام مذاهب با من مخالف هستند، زیرا من می‌گویم که از این دنیا لذت ببرید ــ زیرا دنیای دیگری وجود ندارد. این لحظه را خوش باش، زیرا لحظه‌ی بعد قطعی نیست. از امروز لذت ببر، زیرا فردا هرگز نمی‌آید. و اگر بدانی چگونه از این لحظه لذت ببری، آن راز را داری، آن کلید طلایی، آن کلید معجزه‌آسا را در دست داری….. زیرا هرگاه که باشی، در زمان حال هستی، هرکجا که باشی در زمان حال هستی. و اگر بدانی که درهای زمان حال و برکات آن را چگونه باز کنی، تمام راز زندگی را می‌دانی.
من دوست دارم که هندوستان مرا درک کند، ولی تقریباً غیرممکن است. من به مدت سی سال مانند تندباد در هندوستان سفر می‌کردم، سلامت خود را ازبین بردم و سعی کردم به مردم بگویم، “شما مسئول فقر خودتان هستید.” و آنان به طرف من کفش پرتاب می‌کردند، سنگ پرتاب می‌کردند؛ دوبار مسموم شدم. آنان قصد جان مرا داشتند.
بازهم مایلم روزی آنان بیدار شوند. ولی امکان زیادی وجود ندارد.
#اشو
از مرگ به جاودانگی جلد دوم
آخرین سخنان آتشین اشو در آمریکا ۱۹۸۵
برگردان: محسن خاتمی
@oshoi