تابش یک ستاره در حال انفجار ممکن است تکامل روی زمین را تغییر داده باشد
یک عامل کیهانی تصادفی(coincidence)
پژوهشی جدید نشان می‌دهد که انفجار یک ابرنواختر در حدود تنها ۲.۵ میلیون سال پیش ممکن است بر تکامل حیات در زمین تأثیر گذاشته باشد. این انفجار، تابش‌های کیهانی قدرتمندی را به زمین فرستاده که می‌توانستند بر ژنوم موجودات زنده اثر بگذارند.
دانشمندان با بررسی رسوبات اعماق دریا، دو اوج در غلظت ایزوتوپ آهن-۶۰ را شناسایی کرده‌اند؛ یکی مربوط به ۶.۵ تا ۸.۷ میلیون سال پیش و دیگری بین ۱.۵ تا ۳.۲ میلیون سال پیش. این ایزوتوپ‌ها در انفجارهای ابرنواختری تولید و به فضا پراکنده می‌شوند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که اوج دوم احتمالاً ناشی از انفجار ابرنواختری در فاصله ۱۶۰ تا ۳۳۰ سال نوری از زمین بوده است.
این تابش‌های کیهانی می‌توانند به DNA موجودات زنده آسیب رسانده و منجر به جهش‌های ژنتیکی شوند. این جهش‌ها ممکن است به افزایش تنوع زیستی و ظهور گونه‌های جدید منجر شده باشند. به‌عنوان مثال، دریاچه تانگانیکا در آفریقا در همان دوره زمانی افزایش تنوع ویروسی را تجربه کرده است.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که رویدادهای کیهانی می‌توانند نقش مهمی در تکامل حیات روی زمین ایفا کنند. اگرچه این تابش‌ها ممکن است به انقراض‌های گسترده منجر نشده باشند، اما احتمالاً با افزایش نرخ جهش‌های ژنتیکی، به تنوع و تکامل گونه‌ها کمک کرده‌اند.
این پژوهش اهمیت درک تعاملات بین رویدادهای کیهانی و زیست‌کره زمین را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که حتی انفجارهای ستاره‌ای در فواصل دور می‌توانند تأثیرات قابل‌توجهی بر حیات و تکامل در سیاره ما داشته باشند.
سام آریامنش
🚀 @ofoghroydadd
The Astrophysical Journal Letters
یک عامل کیهانی تصادفی(coincidence)
پژوهشی جدید نشان می‌دهد که انفجار یک ابرنواختر در حدود تنها ۲.۵ میلیون سال پیش ممکن است بر تکامل حیات در زمین تأثیر گذاشته باشد. این انفجار، تابش‌های کیهانی قدرتمندی را به زمین فرستاده که می‌توانستند بر ژنوم موجودات زنده اثر بگذارند.
دانشمندان با بررسی رسوبات اعماق دریا، دو اوج در غلظت ایزوتوپ آهن-۶۰ را شناسایی کرده‌اند؛ یکی مربوط به ۶.۵ تا ۸.۷ میلیون سال پیش و دیگری بین ۱.۵ تا ۳.۲ میلیون سال پیش. این ایزوتوپ‌ها در انفجارهای ابرنواختری تولید و به فضا پراکنده می‌شوند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که اوج دوم احتمالاً ناشی از انفجار ابرنواختری در فاصله ۱۶۰ تا ۳۳۰ سال نوری از زمین بوده است.
این تابش‌های کیهانی می‌توانند به DNA موجودات زنده آسیب رسانده و منجر به جهش‌های ژنتیکی شوند. این جهش‌ها ممکن است به افزایش تنوع زیستی و ظهور گونه‌های جدید منجر شده باشند. به‌عنوان مثال، دریاچه تانگانیکا در آفریقا در همان دوره زمانی افزایش تنوع ویروسی را تجربه کرده است.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که رویدادهای کیهانی می‌توانند نقش مهمی در تکامل حیات روی زمین ایفا کنند. اگرچه این تابش‌ها ممکن است به انقراض‌های گسترده منجر نشده باشند، اما احتمالاً با افزایش نرخ جهش‌های ژنتیکی، به تنوع و تکامل گونه‌ها کمک کرده‌اند.
این پژوهش اهمیت درک تعاملات بین رویدادهای کیهانی و زیست‌کره زمین را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که حتی انفجارهای ستاره‌ای در فواصل دور می‌توانند تأثیرات قابل‌توجهی بر حیات و تکامل در سیاره ما داشته باشند.
سام آریامنش
🚀 @ofoghroydadd
The Astrophysical Journal Letters