وضعیت فعلی سوریه و افغانستان برمیگردد به قوم گرایی و مذهب گرایی، به اینکه خودشان را «یکی» و یک تبار و ملت نمیدانستند(هزاره پشتون تاجیک، کرد عرب، سنی، شیعه و..). برمیگردد به سست بودن احساسات ملی گرایانه، برمیگردد به بیخبری از تاریخشان. به آنها یاد ندادند که تاریخ و هویت شما وجه اشتراکات شما بر روی حال و آینده تاثیر میگذارد.
چیزی به نام «کنار کشیدن و تاثیر نگذاشتن و تاثیر نپذیرفتن» وجود ندارد.
ملی گرایی در یک سطح مناسب، با گفتن از وجه اشتراک مردم و احترام به وجوهی که در آن اختلاف است و افتخار به هر دو ، یکدیگر را مثل اعضای یک خانواده دیدن به طوری که درد او درد شما باشد و شادی او شادی شما، و دو دستی میهن و مردم میهن را چسبیدن و گفتن از تاریخ و تمدن و فداکاریهایی که در آن پدران و مادران ما شانه به شانه هم علیه مهاجمان خارجی ایستادند، و گفتن از فراز و نشیب های تاریخمان و گفتن از این که آینده ما به یکدیگر گره خورده چنانکه در گذشته نیز چنین بوده و گفتن از اینکه شرایط فرزند تو با شرایط فرزند من در گروی وضعیت این کشور در حال و آینده است و پس ما یکی هستیم و پس ما ایرانی هستیم و در کل احساسات ملی گرایانه - به جز هزاران فایده، میتواند به کار همچین روزی بیاید که اگر یک دیکتاتوری حاکم شود و یا جنگی پیش بیاید، تسلیم نشویم و از خانواده و وطن و آرمانهای مشترکمان دفاع کنیم. ملی گرایی میتواند به درد روزی بخورد که اگر اسیر یک دیکتاتوری شدیم در کنار هم به اعتراض علیه آن دیکتاتوری بپردازیم.
ما کم نبوده نیستیم، ما از جمله مللی هستیم که تاریخ و شکل تمدن انسانی را برای همیشه تغییر دادیم و تاثیر خودمان را گذاشتیم و ما ملتی در گوشه نبوده ایم و مرتبا در مرکز رویداد های بزرگ بوده ایم.
دین یا ملی گرایی؛ این دو هر کدام مثل یک چسبی مردم را کنار یکدیگر قرار میدهند.
ما دین را کنار گذاشتیم و به دنبال سکولاریزم هستیم. اگر فردا گروهی به کشور هجوم بیاورند همین ملی گرایی است که باعث میشود شانه به شانه هم در برابر گروه مهاجم بجنگیم و از دارایی های خود دفاع کنیم. ملی گرایی میگوید شما تبار یکسانی دارید علی رغم اینکه متفاوت لباس میپوشید و زبانتان فرق میکند، میگوید سوار یک کشتی هستید و آینده شما به یکدیگر گره خورده است و خانهی مشترکی دارید که باید از آن پاسداری کنید.
ملی گرایی و گفتن از تاریخ و شکل دادن یک هویت منجسم و واحد در امروز بسیار مهم است، اگر حرکت بزرگ و موثری علیه رژیم حاکم صورت نگرفته یکی از دلایل مهمش قومگرایی است. قومگرایی باید منسوخ شود و باید خواسته خود را در قالب ایرانی بودن فریاد بزنیم نه در قالب اینکه ما فارس هستیم یا کرد و آذری و غیره.
امروز باید با هر گونه قومگرایی مقابله شود و نباید تنها وجه اختلاف بین مردم یعنی زبان را پیراهن عثمان کرد در حالی که فرهنگ و تبار و گذشته و حال و آینده مشترکی داریم.
ما قوم محروم نداریم، اقلیت محروم و فقیر نداریم، ایرانی محروم و فقیر داریم.
نوشته مرتبط ☀️
@ofoghroydadd
چیزی به نام «کنار کشیدن و تاثیر نگذاشتن و تاثیر نپذیرفتن» وجود ندارد.
ملی گرایی در یک سطح مناسب، با گفتن از وجه اشتراک مردم و احترام به وجوهی که در آن اختلاف است و افتخار به هر دو ، یکدیگر را مثل اعضای یک خانواده دیدن به طوری که درد او درد شما باشد و شادی او شادی شما، و دو دستی میهن و مردم میهن را چسبیدن و گفتن از تاریخ و تمدن و فداکاریهایی که در آن پدران و مادران ما شانه به شانه هم علیه مهاجمان خارجی ایستادند، و گفتن از فراز و نشیب های تاریخمان و گفتن از این که آینده ما به یکدیگر گره خورده چنانکه در گذشته نیز چنین بوده و گفتن از اینکه شرایط فرزند تو با شرایط فرزند من در گروی وضعیت این کشور در حال و آینده است و پس ما یکی هستیم و پس ما ایرانی هستیم و در کل احساسات ملی گرایانه - به جز هزاران فایده، میتواند به کار همچین روزی بیاید که اگر یک دیکتاتوری حاکم شود و یا جنگی پیش بیاید، تسلیم نشویم و از خانواده و وطن و آرمانهای مشترکمان دفاع کنیم. ملی گرایی میتواند به درد روزی بخورد که اگر اسیر یک دیکتاتوری شدیم در کنار هم به اعتراض علیه آن دیکتاتوری بپردازیم.
ما کم نبوده نیستیم، ما از جمله مللی هستیم که تاریخ و شکل تمدن انسانی را برای همیشه تغییر دادیم و تاثیر خودمان را گذاشتیم و ما ملتی در گوشه نبوده ایم و مرتبا در مرکز رویداد های بزرگ بوده ایم.
دین یا ملی گرایی؛ این دو هر کدام مثل یک چسبی مردم را کنار یکدیگر قرار میدهند.
ما دین را کنار گذاشتیم و به دنبال سکولاریزم هستیم. اگر فردا گروهی به کشور هجوم بیاورند همین ملی گرایی است که باعث میشود شانه به شانه هم در برابر گروه مهاجم بجنگیم و از دارایی های خود دفاع کنیم. ملی گرایی میگوید شما تبار یکسانی دارید علی رغم اینکه متفاوت لباس میپوشید و زبانتان فرق میکند، میگوید سوار یک کشتی هستید و آینده شما به یکدیگر گره خورده است و خانهی مشترکی دارید که باید از آن پاسداری کنید.
ملی گرایی و گفتن از تاریخ و شکل دادن یک هویت منجسم و واحد در امروز بسیار مهم است، اگر حرکت بزرگ و موثری علیه رژیم حاکم صورت نگرفته یکی از دلایل مهمش قومگرایی است. قومگرایی باید منسوخ شود و باید خواسته خود را در قالب ایرانی بودن فریاد بزنیم نه در قالب اینکه ما فارس هستیم یا کرد و آذری و غیره.
امروز باید با هر گونه قومگرایی مقابله شود و نباید تنها وجه اختلاف بین مردم یعنی زبان را پیراهن عثمان کرد در حالی که فرهنگ و تبار و گذشته و حال و آینده مشترکی داریم.
ما قوم محروم نداریم، اقلیت محروم و فقیر نداریم، ایرانی محروم و فقیر داریم.
نوشته مرتبط ☀️
@ofoghroydadd