انالله واناالیه راجعون
معتصم وایې: په ډېري خوارۍ او کړاوونو کې تر روغتون ورسېدلم کابو دوې میاشتي په روغتون کې بستر وم او په دې وخت کې مجاهدینو را سره زیات زحمت و ایست په ځانګړې توګه دوو ملګرو هر یوه الحاج مولوی دین محمد سجاد صیب زموږ کلیوال اومولوی حبیب الله صیب چې د خاکسفید ولسوالۍ دخوست د کلي استوګن وو.
معتصم مولوي صاحب کیسې ته نور هم دوام ورکړ او ویې ویل: زما په ژوبلېدا پرته له مور او پلار څخه زموږ د کورنۍ ټول غړي خبر شوي وه، او ډېر وروسته دوی هم خبر شوي وه، په دې وخت کې یواځي ثریا سیټلایت کار کاوه نورو شبکو لا زموږ په سیمو کې فعالیت نه وو پیل کړی. دا وخت زموږ د کلي یو مخور اودینداره سپین ږیري حاجي ګل جان لالا ثریا ټلفون درلود، یو وخت ماخوستن نه بجې وې چې ږنګ راغلی د جوړ په خیر وروسته یې راته کړل: سعیداحمد یم د حاجي ګل جان زوی او ستا مور خبره درسره کوي. ماهم ورته کړل سمه ده ټلیفون ورکړه.
محترم معتصم وایې په دې وخت کې ما دخبرو جرئت د لاسه ورکړ، مور مي ښه په جرئت او زړه ورتیا خبري وکړې او ډاډ یې راکړ ځکه چې کله د امریکایانو په وړاندي جهاد شروع سو نو ماته مي مور د جهاد اجازه راکړي وه، او کله ناکله خو به یې تر خپل وسه کومک هم را سره کاوه.
او پلار مي د خبرو کولو توان نه درلود یواځي یې راته السلام علیکم وویل او نور یې ږغ ورک سو.
له دې کیسې څخه اوس تاسو اندازه ولګوئ چې د جهاد په سپیڅلې لار کې پر مجاهدینو څومره کړاوونو او زحمتونه راغلي او همدا شان زموږ مجاهد ملت په څه ډول او په ستونزمنو حالاتو کې د خپلو مجاهدینو وروڼو سره څنګ په څنګ درېدلي او خپلې مرستي او همکارۍ یې ورسره کړي.
معتصم وایې: په ډېري خوارۍ او کړاوونو کې تر روغتون ورسېدلم کابو دوې میاشتي په روغتون کې بستر وم او په دې وخت کې مجاهدینو را سره زیات زحمت و ایست په ځانګړې توګه دوو ملګرو هر یوه الحاج مولوی دین محمد سجاد صیب زموږ کلیوال اومولوی حبیب الله صیب چې د خاکسفید ولسوالۍ دخوست د کلي استوګن وو.
معتصم مولوي صاحب کیسې ته نور هم دوام ورکړ او ویې ویل: زما په ژوبلېدا پرته له مور او پلار څخه زموږ د کورنۍ ټول غړي خبر شوي وه، او ډېر وروسته دوی هم خبر شوي وه، په دې وخت کې یواځي ثریا سیټلایت کار کاوه نورو شبکو لا زموږ په سیمو کې فعالیت نه وو پیل کړی. دا وخت زموږ د کلي یو مخور اودینداره سپین ږیري حاجي ګل جان لالا ثریا ټلفون درلود، یو وخت ماخوستن نه بجې وې چې ږنګ راغلی د جوړ په خیر وروسته یې راته کړل: سعیداحمد یم د حاجي ګل جان زوی او ستا مور خبره درسره کوي. ماهم ورته کړل سمه ده ټلیفون ورکړه.
محترم معتصم وایې په دې وخت کې ما دخبرو جرئت د لاسه ورکړ، مور مي ښه په جرئت او زړه ورتیا خبري وکړې او ډاډ یې راکړ ځکه چې کله د امریکایانو په وړاندي جهاد شروع سو نو ماته مي مور د جهاد اجازه راکړي وه، او کله ناکله خو به یې تر خپل وسه کومک هم را سره کاوه.
او پلار مي د خبرو کولو توان نه درلود یواځي یې راته السلام علیکم وویل او نور یې ږغ ورک سو.
له دې کیسې څخه اوس تاسو اندازه ولګوئ چې د جهاد په سپیڅلې لار کې پر مجاهدینو څومره کړاوونو او زحمتونه راغلي او همدا شان زموږ مجاهد ملت په څه ډول او په ستونزمنو حالاتو کې د خپلو مجاهدینو وروڼو سره څنګ په څنګ درېدلي او خپلې مرستي او همکارۍ یې ورسره کړي.