زنگ زدم به 116016. یه هاتلاین ملیه تو آلمان برای تمامی مصادیق خشونت علیه زنان. حتی مثلا در حد دیکپیک.
منو به یه نهاد تو شهرمون ارجاع دادن. یه خانم وکیلی همون روز درخواست کرد که برم پیشش.
بهم این نکات رو گفت:
۱) خودش و خانوادهشو از همه جا بلاک کن و جواب هیچ نامه یا ایمیلی رو نده. مهم نیست چقد تهدید آمیز. صرفا بایگانی کن و برای من بفرست.
۲) هیچکدوم از هدایایی که بهت داده به خودش پس نده. یا تو خونه نگه دار یا بده به من. گفتم حتی مثلا طلا باشه؟ گفت اگه حس بدی نمیده بهت نگه دار. وگرنه یا بده من یا بده دست پلیس.
۳) کوچکترین تهدیدی رو داکومنته کن. حتی با نرمترین لحن.
۴) به هیچ چیزی از طرفش جواب نده. هرچقد تحریک آمیز باشه. چه پیام، چه نامه و چه حتی وقتی حضورا اومده. فقط بذار و برو.
بعد من یه چیزی امضا کردم که کل امورات مربوط به این یارو رو به این خانم برونسپاری کردم. از اون روز به بعد نه خبری از یارو شد نه خانوادهش. بعدا هم خانم وکیل بهم گفت که ممنوعیت نزدیک شدن به محل زندگی و کار من تا شعاع ده کیلومتری گرفته و بیمارستانی که من کار میکنم، به جز شرایط بسیار اورژانسی که مسئولیتش با آمبولانسه، خودش دیگه حق نداره بیاد. گفت اگه میخوام دادگاهی چیزی تشکیل بدم میتونم بهش بگم. من خیلی حوصله نداشتم تا تهش برم. همین که یارو رو دیگه ریختشو نبینم برام کافی بود.
یک سنت هم برای کل این پروسه من پرداخت نکردم. نفهمیدم هم خرجشو اون یارو داد یا NGO حمایت از حقوق زنان که خودم گاهی بهشون پول اهدا میکنم.
خلاصه دو تا چیز رو در نظر بگیرید:
۱) هاتلاین 116016
۲) عدم هرگونه، و تکرار میکنم هرگونه واکنشی به استاکر
منو به یه نهاد تو شهرمون ارجاع دادن. یه خانم وکیلی همون روز درخواست کرد که برم پیشش.
بهم این نکات رو گفت:
۱) خودش و خانوادهشو از همه جا بلاک کن و جواب هیچ نامه یا ایمیلی رو نده. مهم نیست چقد تهدید آمیز. صرفا بایگانی کن و برای من بفرست.
۲) هیچکدوم از هدایایی که بهت داده به خودش پس نده. یا تو خونه نگه دار یا بده به من. گفتم حتی مثلا طلا باشه؟ گفت اگه حس بدی نمیده بهت نگه دار. وگرنه یا بده من یا بده دست پلیس.
۳) کوچکترین تهدیدی رو داکومنته کن. حتی با نرمترین لحن.
۴) به هیچ چیزی از طرفش جواب نده. هرچقد تحریک آمیز باشه. چه پیام، چه نامه و چه حتی وقتی حضورا اومده. فقط بذار و برو.
بعد من یه چیزی امضا کردم که کل امورات مربوط به این یارو رو به این خانم برونسپاری کردم. از اون روز به بعد نه خبری از یارو شد نه خانوادهش. بعدا هم خانم وکیل بهم گفت که ممنوعیت نزدیک شدن به محل زندگی و کار من تا شعاع ده کیلومتری گرفته و بیمارستانی که من کار میکنم، به جز شرایط بسیار اورژانسی که مسئولیتش با آمبولانسه، خودش دیگه حق نداره بیاد. گفت اگه میخوام دادگاهی چیزی تشکیل بدم میتونم بهش بگم. من خیلی حوصله نداشتم تا تهش برم. همین که یارو رو دیگه ریختشو نبینم برام کافی بود.
یک سنت هم برای کل این پروسه من پرداخت نکردم. نفهمیدم هم خرجشو اون یارو داد یا NGO حمایت از حقوق زنان که خودم گاهی بهشون پول اهدا میکنم.
خلاصه دو تا چیز رو در نظر بگیرید:
۱) هاتلاین 116016
۲) عدم هرگونه، و تکرار میکنم هرگونه واکنشی به استاکر