خودشناسی و سبک زندگی

در ستایش مرگ

محمدامین مروتی

سپهری می گوید:
"و اگر مرگ نبود، زندگی چیزی کم داشت
و اگر مرگ نبود دست ما در پي چيزي مي گشت...."

اگر مرگ نبود، ضعف و پیری و ناتوانی و بیماری و درد، چنان عرصه را بر ما تنگ می کرد که آرزوی مرگ می کردیم.
اگر مرگ نبود، همه چیز کسل آورتر از همین که هست می شد. زیرا با افزایش عمر، همه چیز عادی و پیش پا افتاده می شود و دیگر از نگاه جادویی و پر از شگفتی کودکانه نشانی باقی نمی ماند.
اگر مرگ نبود، افزایش و ترافیک جمعیت به حدی می رسد که جای کافی برای آمدگان نمی ماند و حق شان به وسیلۀ انسان های نامیرا، پایمال می شد. اگر ما نمیریم، جا برای فرزندان مان باز نمی شود و عدالت برقرار نمی شود.

از طرف دیگر، تمهید خدا یا طبیعت این است که ما در فرزندان مان ادامه پیدا کنیم، همان گونه که پروانه در مرگ کرم. به تعبیر سهراب سپهری: " مرگ پایان کبوتر نیست....مرگ مسئول قشنگی پر شاپرک است...."

برگرفته از سخنان آلن واتس

15 دی 1403