رسمیت یا صمیمیت؟ رفتار معلم کجای این طیف باید قرار گیرد؟
رفتار معلم در تعامل با دانشآموزان معمولاً در طیفی میان صمیمیت و رسمیت قرار دارد که بسته به موقعیت، نیازها و اهداف آموزشی، عمل در درون این طیف ممکن است تغییر کند. معلم باید توانایی جابجایی بین این دو حالت را داشته باشد تا بتواند در موقعیتهای مختلف به بهترین نحو عمل کند. در ادامه به بررسی ویژگیهای هر کدام از این دو حالت و نحوه تعادل آنها پرداخته میشود:
۱. صمیمیت (گرمی و نزدیکی)
ویژگیها:
-برقراری ارتباطی دوستانه و انسانی با دانشآموزان
- به اشتراک گذاشتن احساسات، -شوخیهای ملایم و صحبتهای خارج از درس برای کاهش فاصله
- ابراز توجه و علاقه به دانشآموزان و تلاش برای ایجاد فضایی حمایتگر و دلسوزانه،
چالشها:
- احتمال کاهش مرزهای حرفهای و از دست دادن احترام به عنوان یک معلم،
- دشواری در مدیریت کلاس اگر صمیمیت بیش از حد باشد و موجب عدم کنترل شود.
۲. رسمیت (حفظ فاصله و حرفهای بودن)
ویژگیها:
- حفظ مرزهای حرفهای و ایجاد فضای آموزشی منظم و قابلپیشبینی
- رعایت قواعد، نظم و احترام متقابل در محیط کلاس
- برخورد جدی و قاطع در مواقع ضروری برای حفظ انضباط و توجه به اهداف آموزشی
- ارتباط از طریق زبان و رفتار رسمی و منطقی،
چالشها:
ایجاد فاصلهگذاری اجتماعی و کاهش اعتماد به معلم
احساس سردی یا بیتوجهی ممکن است در برخی دانشآموزان ایجاد شود، بهویژه برای کسانی که نیاز به حمایت عاطفی دارند.
تعادل بین صمیمیت و رسمیت
معلم باید بتواند بهطور ماهرانهای بین این دو حالت حرکت کند و به شرایط کلاسی و نیازهای دانشآموزان پاسخ دهد:
در مواقع آموزش: معلم باید بیشتر به سمت رسمیت حرکت کند تا کلاس سازمانیافته و با انضباط باقی بماند، در حالی که از صمیمیت برای جلب توجه و تعامل با دانشآموزان استفاده کند.
در مواقع مشاوره یا حمایت عاطفی: معلم میتواند از صمیمیت بیشتر استفاده کند تا دانشآموزان احساس راحتی کنند و بتوانند با او ارتباط برقرار کنند.
در مواقع ضروری: برای ایجاد نظم در کلاس، معلم باید در برخی مواقع به حالت رسمیت بازگردد تا مسئولیتپذیری و توجه دانشآموزان را جلب کند.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده
رفتار معلم در تعامل با دانشآموزان معمولاً در طیفی میان صمیمیت و رسمیت قرار دارد که بسته به موقعیت، نیازها و اهداف آموزشی، عمل در درون این طیف ممکن است تغییر کند. معلم باید توانایی جابجایی بین این دو حالت را داشته باشد تا بتواند در موقعیتهای مختلف به بهترین نحو عمل کند. در ادامه به بررسی ویژگیهای هر کدام از این دو حالت و نحوه تعادل آنها پرداخته میشود:
۱. صمیمیت (گرمی و نزدیکی)
ویژگیها:
-برقراری ارتباطی دوستانه و انسانی با دانشآموزان
- به اشتراک گذاشتن احساسات، -شوخیهای ملایم و صحبتهای خارج از درس برای کاهش فاصله
- ابراز توجه و علاقه به دانشآموزان و تلاش برای ایجاد فضایی حمایتگر و دلسوزانه،
چالشها:
- احتمال کاهش مرزهای حرفهای و از دست دادن احترام به عنوان یک معلم،
- دشواری در مدیریت کلاس اگر صمیمیت بیش از حد باشد و موجب عدم کنترل شود.
۲. رسمیت (حفظ فاصله و حرفهای بودن)
ویژگیها:
- حفظ مرزهای حرفهای و ایجاد فضای آموزشی منظم و قابلپیشبینی
- رعایت قواعد، نظم و احترام متقابل در محیط کلاس
- برخورد جدی و قاطع در مواقع ضروری برای حفظ انضباط و توجه به اهداف آموزشی
- ارتباط از طریق زبان و رفتار رسمی و منطقی،
چالشها:
ایجاد فاصلهگذاری اجتماعی و کاهش اعتماد به معلم
احساس سردی یا بیتوجهی ممکن است در برخی دانشآموزان ایجاد شود، بهویژه برای کسانی که نیاز به حمایت عاطفی دارند.
تعادل بین صمیمیت و رسمیت
معلم باید بتواند بهطور ماهرانهای بین این دو حالت حرکت کند و به شرایط کلاسی و نیازهای دانشآموزان پاسخ دهد:
در مواقع آموزش: معلم باید بیشتر به سمت رسمیت حرکت کند تا کلاس سازمانیافته و با انضباط باقی بماند، در حالی که از صمیمیت برای جلب توجه و تعامل با دانشآموزان استفاده کند.
در مواقع مشاوره یا حمایت عاطفی: معلم میتواند از صمیمیت بیشتر استفاده کند تا دانشآموزان احساس راحتی کنند و بتوانند با او ارتباط برقرار کنند.
در مواقع ضروری: برای ایجاد نظم در کلاس، معلم باید در برخی مواقع به حالت رسمیت بازگردد تا مسئولیتپذیری و توجه دانشآموزان را جلب کند.
@intrnship
کانال معلم پژوهنده