- تو دروغ می‌گی تا از خودت محافظت کنی؟
- دروغ نیست، اعترافه. تا حالا فوکو خوندی؟
- نه این اواخر!
- دریدا چی؟ ژان بودریا؟ بارت؟
- یعنی تو به خاطر پست‌مدرنیسم، معتاد شدی؟
- من نمی‌تونم پایه نجات خودم رو شعار بذارم. من از اون آدمایی نیستم که توی ساحل پیلاتس می‌کنن و استراحت رو با معنویت اشتباه می‌گیرن. یک سال رو توی شرق گذروندم ولی روشنگری و آگاهی پیدا نکردم، به جاش محله‌‌های فقیرنشین پیدا کردم. واقعیت خیلی سخته. این نظردادن‌ها درباره همه‌‌چیز، عکس بچه‌های مرده کنار تبلیغات مراقبت‌ از پوست. کاش می‌تونستم مثل تو و مامانم باور کنم همه‌چیز از قبل تعیین‌شده و معناداره و ما توی این مسیر بین نقطه پایان و شروع قرار داریم. مثل شماها که واقعیت مقابل چشم‌تون رو فدای دروغ دلگرم‌کننده می‌کنین تا بتونین دوام بیارین. شما چطور می‌‌خواین به من کمک کنین؟