در سرزمین گیلیاد، هر کسی با نظام مخالفت کند، در بیمارستان روانی بستری می‌شود. هرگونه سرکشی نارضایتی و طغیان یعنی فرد بیمار روانی‌ست و با روندی به اسم درمان، سرکوب می‌شود؛ بی‌توجهی به قوانین استبدادی گیلیاد، نپوشیدن لباس سرخ اسارت و حجاب گیلیاد و نپذیرفتن نامی غیر از نام خودت که برایت تعیین شده تا رَحِمِ دوپایی تسلیم بسازد، یعنی تو بیمار روانی هستی. نه به این معنی که تو به چیزی که انسانی و اخلاقی نمی‌دانی، اعتراض داری؛ باید در زنجیر کشیده شوی تا باورت را عوض کنی، در این لباس اسارت درآیی و سربه‌راه نظام سیاسی و خودکامگی ترسناکی به اسم دین شوی که می‌داند چطور تو را از گمراهی نجات دهد. می‌داند مسیر بهشت از کدام سو است و می‌داند که تو موجود بیمارِ نادانی هستی؛ افراد بیمارند که «بی‌منطق» یا «غیرعادی» می‌شوند.
فیلم: #سرگذشت_ندیمه، بر اساس رمان #مارگارت_اتوود، درباره شهری که زنان را به عنوان ندیمه برای فرزندآوری به اسارت گرفته و برای آنها اسم، لباس، حجاب، رفتار، آداب دینی و شرعی و حتی نوع غذاخوردن را تعیین می‌کند. «جون» به این نظام اعتراض دارد و برای درمان در بیمارستان روانی بستری شده.
✍️#گوشه
@gooshe
🔗گوشه در یوتیوب