بمان -
با طراوت ابر سپید دی،
همچون برفی که بی‌وقفه می‌بارد بر زمین.
در میان سکوت زمستانی، صدای تو،
چون نغمه‌ای از آرامش و مهر است.

ضرباهنگ فروزنده سحر،
و نشاط سپیدار در باد،
همچون فرشته‌ای از آسمان،
با بال‌هایی از سپیدی و لطافت می‌آید.

بخوان -
شعرم، که دو ضربان حیات است،
کلماتی که از دل سرخ انار می‌جویند،
و بیتی که تاجدار است،
در آغوش زمستان، چون گنجی پنهان.

ثانیه‌ها در گذر،
چون جویبارهای یخی،
و ردپای پرندگان در برف،
سرودی از عشق و تداوم می‌سرایند.

آه عنقا،
آهنگ زمستان را ببین،
که با برفی آرام و بی‌صدا،
آرامش را به دل‌ها می‌آورد.

پس «آسوده بخواب» -
کنار شعله‌های گرم،
و دیوان حافظ،
که عشق را به سادگی نگاشت،
اما به پیچیدگی‌های زندگی نیاندیشید.

آسوده بخواب،
زیرا که ما بیداریم،
در آغوش زمستانی‌ات،
با دل‌هایی گرم و مطمئن.

-س.ماه‌زاده
#سارینا_احمدزاده