#مبعث (۸۴)
#مکارم_اخلاق (۱۷۴)
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند:
أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ وَ اعْتِزَامٍ مِنَ الْفِتَنِ وَ انْتِشَارٍ مِنَ الْأُمُورِ وَ تَلَظٍّ مِنَ الْحُرُوبِ وَ الدُّنْيَا كَاسِفَةُ النُّورِ ظَاهِرَةُ الْغُرُورِ عَلَى حِينِ اصْفِرَارٍ مِنْ وَرَقِهَا وَ إِيَاسٍ مِنْ ثَمَرِهَا وَ [إِعْوَارٍ] اغْوِرَارٍ مِنْ مَائِهَا قَدْ دَرَسَتْ مَنَارُ الْهُدَى وَ ظَهَرَتْ أَعْلَامُ الرَّدَى فَهِيَ مُتَجَهِّمَةٌ لِأَهْلِهَا عَابِسَةٌ فِي وَجْهِ طَالِبِهَا ثَمَرُهَا الْفِتْنَةُ وَ طَعَامُهَا الْجِيفَةُ وَ شِعَارُهَا الْخَوْفُ وَ دِثَارُهَا السَّيْفُ.
#ترجمه : «خدا پيامبر اسلام را هنگامى مبعوث فرمود كه از زمان بعثت پيامبران پيشين مدّت ها گذشته ، و ملّت ها در خواب عميقى فرو خفته بودند. فتنه و فساد جهان را فرا گرفته و اعمال زشت رواج يافته بود. آتش جنگ همه جا زبانه مى‌کشيد و دنيا، بى نور و پر از مكر و فريب گشته بود. برگ هاى درخت زندگى به زردى گراييده و از ميوه آن خبرى نبود، آب حيات فروخشكيده و نشانه هاى هدايت كهنه و ويران شده بود. پرچم هاى هلاكت و گمراهى آشكار و دنيا با قيافه زشتى به مردم مى‌نگريست، و با چهره اى عبوس و غم آلود با اهل دنيا روبرو مى‌گشت. ميوه درخت دنيا در جاهليّت فتنه، و خوراكش مردار بود، در درونش وحشت و اضطراب، و بر بيرون شمشيرهاى ستم حكومت داشت.»
📙نهج البلاغه ، خطبه ۸۹ (تصویر الحاقی)
«پیامبر خدا با مهابت و بزرگوار بود. به زیبایی و پاکیزگی آراسته بود . خوشرو و گشاده رو و خوش اندام بود. از چهارشانه بلندتر و از بلند بالا کوتاه تر . نه عیب بزرگی شکم داشت و نه نقص کوچکی آن . خوش سیما و زیبا بود. سری بزرگ داشت و مویی نه بس پیچیده و نه بسیار افتاده. چشمانی سیاه و گشاده با مژه هایی پر مو داشت . در صدایش گرفتگی‌ای بود. ریش انبوهی داشت . گونه هایش هموار و کم گوشت و دهانش گشاده بود.
گفتاری شیرین داشت. نه کم سخن بود و نه پرگو . اندامش متناسب و متعدل و سینه و شانه اش پهن بود. تنی سفید و پاکیزه داشت و از بالای سینه تا ناف خطی از مو کشیده داشت و جز آن مویی نداشت. استخوان های بند دستش کشیده و کفی گشاده و بخشنده داشت. دو پنجه دست و پایش قوی و درشت و انگشت ها کشیده و بلند. به سرعت راه می.رفت .
هنگام راه رفتن چنان بود که گویی از زمینی سراشیب فرود می‌آید . یا از روی سنگی به نشیب می‌رود. چون به طرف کسی برمی‌گشت با تمام بدن برمی‌گشت. دیده اش فرو هشته و نگاهش به زمین بیشتر بود تا آسمان . بیشتر از گوشه چشم می‌نگریست. به هر که می‌رسید ابتدا به سلام می کرد. هنگام نشستن بیشتر چنان بود که گویی زانوها را بغل کرده است . روی زمین غذا می‌خورد و هرگاه مردی او را صدا می زد : یا رسول الله، در پاسخش می‌فرمود: لبیک. هرگاه کسی دست او را می‌گرفت دست خویش را نمی‌کشید، تا آنگاه که آنکس خود دستش را رها می‌کرد . اگر کسی عبایش را می کشید ، با او کشمکش نمی‌کرد تا خود آن را رها سازد. هرگاه نیازمندی از اوحاجتی می‌خواست ، یا حاجتش را روا می‌کرد یا با سخنی دلپذیر او را روانه می‌نمود.»
📙تاریخ یعقوبی ، ج۲ ص۱۱۶
╌───┈⊰᯽⊱┈───╌
+ درباره معنای دوران فترت : اینجا و اینجا
+ مفهوم بعث و بعثت و استعمال این واژه درباره حضرت حجت ارواحنافداه : اینجا و اینجا
+ دیگر سجایای اخلاقی : اینجا
➖➖➖➖➖
@borrhan
#مکارم_اخلاق (۱۷۴)
🔸 خصوصیات زمانی آغاز دعوت خاتم پیامبران ، گوشه‌هایی از شمایل آن حضرت و نکاتی از سجایای اخلاقی ایشان (صلی الله علیه وآله)
❥༻⃘⃕࿇﷽༻⃘⃕❀༅⊹━┅┄
امیرالمومنین علی علیه السلام فرمودند:
أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ وَ طُولِ هَجْعَةٍ مِنَ الْأُمَمِ وَ اعْتِزَامٍ مِنَ الْفِتَنِ وَ انْتِشَارٍ مِنَ الْأُمُورِ وَ تَلَظٍّ مِنَ الْحُرُوبِ وَ الدُّنْيَا كَاسِفَةُ النُّورِ ظَاهِرَةُ الْغُرُورِ عَلَى حِينِ اصْفِرَارٍ مِنْ وَرَقِهَا وَ إِيَاسٍ مِنْ ثَمَرِهَا وَ [إِعْوَارٍ] اغْوِرَارٍ مِنْ مَائِهَا قَدْ دَرَسَتْ مَنَارُ الْهُدَى وَ ظَهَرَتْ أَعْلَامُ الرَّدَى فَهِيَ مُتَجَهِّمَةٌ لِأَهْلِهَا عَابِسَةٌ فِي وَجْهِ طَالِبِهَا ثَمَرُهَا الْفِتْنَةُ وَ طَعَامُهَا الْجِيفَةُ وَ شِعَارُهَا الْخَوْفُ وَ دِثَارُهَا السَّيْفُ.
#ترجمه : «خدا پيامبر اسلام را هنگامى مبعوث فرمود كه از زمان بعثت پيامبران پيشين مدّت ها گذشته ، و ملّت ها در خواب عميقى فرو خفته بودند. فتنه و فساد جهان را فرا گرفته و اعمال زشت رواج يافته بود. آتش جنگ همه جا زبانه مى‌کشيد و دنيا، بى نور و پر از مكر و فريب گشته بود. برگ هاى درخت زندگى به زردى گراييده و از ميوه آن خبرى نبود، آب حيات فروخشكيده و نشانه هاى هدايت كهنه و ويران شده بود. پرچم هاى هلاكت و گمراهى آشكار و دنيا با قيافه زشتى به مردم مى‌نگريست، و با چهره اى عبوس و غم آلود با اهل دنيا روبرو مى‌گشت. ميوه درخت دنيا در جاهليّت فتنه، و خوراكش مردار بود، در درونش وحشت و اضطراب، و بر بيرون شمشيرهاى ستم حكومت داشت.»
📙نهج البلاغه ، خطبه ۸۹ (تصویر الحاقی)
🔻درباره شمایل و سیره آن حضرت یعقوبی گزارش می‌کند:
«پیامبر خدا با مهابت و بزرگوار بود. به زیبایی و پاکیزگی آراسته بود . خوشرو و گشاده رو و خوش اندام بود. از چهارشانه بلندتر و از بلند بالا کوتاه تر . نه عیب بزرگی شکم داشت و نه نقص کوچکی آن . خوش سیما و زیبا بود. سری بزرگ داشت و مویی نه بس پیچیده و نه بسیار افتاده. چشمانی سیاه و گشاده با مژه هایی پر مو داشت . در صدایش گرفتگی‌ای بود. ریش انبوهی داشت . گونه هایش هموار و کم گوشت و دهانش گشاده بود.
گفتاری شیرین داشت. نه کم سخن بود و نه پرگو . اندامش متناسب و متعدل و سینه و شانه اش پهن بود. تنی سفید و پاکیزه داشت و از بالای سینه تا ناف خطی از مو کشیده داشت و جز آن مویی نداشت. استخوان های بند دستش کشیده و کفی گشاده و بخشنده داشت. دو پنجه دست و پایش قوی و درشت و انگشت ها کشیده و بلند. به سرعت راه می.رفت .
هنگام راه رفتن چنان بود که گویی از زمینی سراشیب فرود می‌آید . یا از روی سنگی به نشیب می‌رود. چون به طرف کسی برمی‌گشت با تمام بدن برمی‌گشت. دیده اش فرو هشته و نگاهش به زمین بیشتر بود تا آسمان . بیشتر از گوشه چشم می‌نگریست. به هر که می‌رسید ابتدا به سلام می کرد. هنگام نشستن بیشتر چنان بود که گویی زانوها را بغل کرده است . روی زمین غذا می‌خورد و هرگاه مردی او را صدا می زد : یا رسول الله، در پاسخش می‌فرمود: لبیک. هرگاه کسی دست او را می‌گرفت دست خویش را نمی‌کشید، تا آنگاه که آنکس خود دستش را رها می‌کرد . اگر کسی عبایش را می کشید ، با او کشمکش نمی‌کرد تا خود آن را رها سازد. هرگاه نیازمندی از اوحاجتی می‌خواست ، یا حاجتش را روا می‌کرد یا با سخنی دلپذیر او را روانه می‌نمود.»
📙تاریخ یعقوبی ، ج۲ ص۱۱۶
╌───┈⊰᯽⊱┈───╌
+ درباره معنای دوران فترت : اینجا و اینجا
+ مفهوم بعث و بعثت و استعمال این واژه درباره حضرت حجت ارواحنافداه : اینجا و اینجا
+ دیگر سجایای اخلاقی : اینجا
➖➖➖➖➖
@borrhan