شگفتانۀ صادق (ع)
امیر ترکاشوند ۱۴۰۳/۰۸/۲۹
این سخن امام جعفر صادق به قدری انسانی، زیبا و در راستای "درک کنش‌ها و رفتارهای متفاوت آحاد بشری" است که چاره‌ای جز ترجمۀ مو به موی آن ندیدم:
《اگر مردم پی می‌بردند که خدای تعالی چگونه آنان را [گوناگون و در مراتب شخصیتی و استعدادیِ متفاوت] آفریده است در این صورت هیچ‌کس، دیگری را سرزنش و ملامت نمی‌کرد [زیرا اگر او هم مانند آن یکی آفریده شده بود همان کارِ سرزنش‌آمیز را می‌کرد]. خدا جزءها (مشخصه‌ها، فاکتورها، استعدادها، توانایی‌ها)یی را آفرید و آن را به ۴۹ جزء رساند و هر جزء را نیز به ده بخش کوچکتر تقسیم کرد سپس آن اجزاء [که با زیرمجموعه‌های فرعی‌اش ۴۹۰ جزء می‌شود] را میان خلق تقسیم کرد: در یکی فقط یک‌دهمِ جزء را قرار داد و در دیگری فقط دو دهمِ جزء را تا [بلکه؟] برسد به یک جزء کامل؛ و در دیگری یک جزء و یک‌دهمِ جزء و در آن یکی یک جزء و دو دهمِ جزء و در سومی یک جزء و سه‌دهمِ جزء قرار داد تا برسد به آن وسیله به دو جزء تمام؛ سپس به همین ترتیب به رفیع‌ترین‌شان ۴۹ جزء [تمام و کمال] رسید. "بنابراین کسی که" بیش از یک‌دهمِ جزء در او تعبیه نشده، طبیعتاً قادر نیست همانند کسی باشد که دارای دو دهمِ جزء است! همچنین واجدِ دو دهمِ جزء همانند واجد سه‌دهمِ جزء نیست. نیز کسی که یک جزء کامل را دارد طبیعتاً نمی‌تواند همانند کسی که دارای دو جزء کامل است باشد. اگر مردم می‌دانستند که خدا انسان‌ها را به این ترتیب [ِ متنوع و متفاوت] خلق کرده، در آن صورت هیچ‌کس دیگری را به باد سرزنش نمی‌گرفت》:
سمعت أباعبدالله يقول لو علم الناس كيف خلق الله تبارك وتعالى هذا الخلق لم يلم أحد أحدا ـ فقلت أصلحك الله فكيف ذاك فقال إن الله تبارك وتعالى خلق أجزاء بلغ بها تسعة وأربعين جزءا ثم جعل الأجزاء أعشارا فجعل الجزء عشرة أعشار ثم قسمه بين الخلق فجعل في رجل عشر جزء وفي آخر عشري جزء حتى بلغ به جزءا تاما وفي آخر جزءا وعشر جزء وآخر جزءا وعشري جزء وآخر جزءا وثلاثة أعشار جزء حتى بلغ به جزءين تامين ثم بحساب ذلك حتى بلغ بأرفعهم تسعة وأربعين جزءا فمن لم يجعل فيه إلا عشر جزء ـ لم يقدر على أن يكون مثل صاحب العشرين وكذلك صاحب العشرين لا يكون مثل صاحب الثلاثة الأعشار وكذلك من تم له جزء لا يقدر على أن يكون مثل صاحب الجزءين ولو علم الناس أن الله عز وجل خلق هذا الخلق على هذا لم يلم أحد أحدا
(کافی کلینی چاپ اسلامیه ج۲ ص۴۴ ح ۱)
عیب کسان منگر و احسان خویش
این یادداشت را صمیمانه به خوانندگان کانال بازنگری تقدیم می‌کنم.
https://t.me/baznegari/1497
امیر ترکاشوند ۱۴۰۳/۰۸/۲۹
این سخن امام جعفر صادق به قدری انسانی، زیبا و در راستای "درک کنش‌ها و رفتارهای متفاوت آحاد بشری" است که چاره‌ای جز ترجمۀ مو به موی آن ندیدم:
《اگر مردم پی می‌بردند که خدای تعالی چگونه آنان را [گوناگون و در مراتب شخصیتی و استعدادیِ متفاوت] آفریده است در این صورت هیچ‌کس، دیگری را سرزنش و ملامت نمی‌کرد [زیرا اگر او هم مانند آن یکی آفریده شده بود همان کارِ سرزنش‌آمیز را می‌کرد]. خدا جزءها (مشخصه‌ها، فاکتورها، استعدادها، توانایی‌ها)یی را آفرید و آن را به ۴۹ جزء رساند و هر جزء را نیز به ده بخش کوچکتر تقسیم کرد سپس آن اجزاء [که با زیرمجموعه‌های فرعی‌اش ۴۹۰ جزء می‌شود] را میان خلق تقسیم کرد: در یکی فقط یک‌دهمِ جزء را قرار داد و در دیگری فقط دو دهمِ جزء را تا [بلکه؟] برسد به یک جزء کامل؛ و در دیگری یک جزء و یک‌دهمِ جزء و در آن یکی یک جزء و دو دهمِ جزء و در سومی یک جزء و سه‌دهمِ جزء قرار داد تا برسد به آن وسیله به دو جزء تمام؛ سپس به همین ترتیب به رفیع‌ترین‌شان ۴۹ جزء [تمام و کمال] رسید. "بنابراین کسی که" بیش از یک‌دهمِ جزء در او تعبیه نشده، طبیعتاً قادر نیست همانند کسی باشد که دارای دو دهمِ جزء است! همچنین واجدِ دو دهمِ جزء همانند واجد سه‌دهمِ جزء نیست. نیز کسی که یک جزء کامل را دارد طبیعتاً نمی‌تواند همانند کسی که دارای دو جزء کامل است باشد. اگر مردم می‌دانستند که خدا انسان‌ها را به این ترتیب [ِ متنوع و متفاوت] خلق کرده، در آن صورت هیچ‌کس دیگری را به باد سرزنش نمی‌گرفت》:
سمعت أباعبدالله يقول لو علم الناس كيف خلق الله تبارك وتعالى هذا الخلق لم يلم أحد أحدا ـ فقلت أصلحك الله فكيف ذاك فقال إن الله تبارك وتعالى خلق أجزاء بلغ بها تسعة وأربعين جزءا ثم جعل الأجزاء أعشارا فجعل الجزء عشرة أعشار ثم قسمه بين الخلق فجعل في رجل عشر جزء وفي آخر عشري جزء حتى بلغ به جزءا تاما وفي آخر جزءا وعشر جزء وآخر جزءا وعشري جزء وآخر جزءا وثلاثة أعشار جزء حتى بلغ به جزءين تامين ثم بحساب ذلك حتى بلغ بأرفعهم تسعة وأربعين جزءا فمن لم يجعل فيه إلا عشر جزء ـ لم يقدر على أن يكون مثل صاحب العشرين وكذلك صاحب العشرين لا يكون مثل صاحب الثلاثة الأعشار وكذلك من تم له جزء لا يقدر على أن يكون مثل صاحب الجزءين ولو علم الناس أن الله عز وجل خلق هذا الخلق على هذا لم يلم أحد أحدا
(کافی کلینی چاپ اسلامیه ج۲ ص۴۴ ح ۱)
عیب کسان منگر و احسان خویش
این یادداشت را صمیمانه به خوانندگان کانال بازنگری تقدیم می‌کنم.
https://t.me/baznegari/1497