کانال بازنگری

ما ایرانیان (با توجه به اعتقادات رسمی و رایجی که در باره فرزند امام حسن عسکری: "از نمردن و به پرده غیبت رفتن و امتداد عمرش و سپس ظهور و قیام و حاکمیتِ وی" داریم) قطعاً جزو شیعیان واقفی به شمار می‌آییم که به شدت از سوی ائمه اطهار محکوم شده‌اند.

گفتنی است در روایات، گزارش دیگر و غیر مشهوری در باره مهدی موعود وجود دارد که عاری از اکثر موضوعات باورنکردنی و عجیب‌غریبی است که در رأی مشهور وجود دارد.

توجه
تا چندی به استراحت و رسیدگی به کارهای شخصی و سامان‌بخشی به پژوهش‌های در دست اقدامم می‌پردازم و موقتاً (همچو چند سال پیش،) با خوانندگان کانال بازنگری خداحافظی می‌کنم

به امید دیداری دوباره
امیر ترکاشوند، یکم آذر ۱۴۰۳
https://t.me/baznegari/1499

وعدۀ مهدی (ع) به شیخ مفید در سال ۴۱۰ برای ظهورِ عنقریب

(تصریح قائم به وقوع نشانه‌های ظهور در جمادی الاولِ سال ۴۱۰)

امیر ترکاشوند ۱۴۰۳/۰۸/۲۹


سال ۴۱۰ هجری قمری بود و سنّ مفروض قائم در آن هنگام به ۱۵۵ سال (حدود ۱۵۰ سال شمسی) می‌رسید و طبیعتاً در میان شیعیانِ منتظر ،از آن‌جا که سنّ وی از عمر طبیعی بسیار فراتر رفته بود و از قیام و ظهور وی هم خبری نشده بود، پرسش‌ها و ابهامات و تردیدهایی جدی در اذهان پیرامون وعدۀ ظهور پیش می‌آمد؛ در همین اثنا و چالش بود که نامه‌ای از سوی مهدی/قائم به دست شیخ مفید رسید و در خلال آن وعده داده بود که در همین جمادی الاولِ امسال پس از رخ دادن حوادثی کیهانی و زمینی و سپس تحولاتی سیاسی، از غیبت به در آمده و قیام خواهد کرد.

بخش‌هایی از این نامه را در زیر می‌خوانیم:


《در يادكرد متن نامه‌اى كه در چند روز پايانى صفر سال ۴۱۰ از سوى ناحيه مقدّسه به شيخ مفيد رسيد و رساننده آن گفته كه آن را از ناحيه چسبيده به حجاز آورده است-: به برادر استوارگام، دوستدار رشيد، شيخ مفيد ... ...
ما مراقبت از شما را فرو نمى‌نهيم و شما را از ياد نمى‌بريم و اگر چنين نبود، سختى‌ها به شما مى‌رسيد و دشمنان، شما را از بيخ و بن بر مى‌كندند! از خداوند بزرگ باشُكوه، پروا كنيد و ما را در دستگيرى‌تان از فتنه‌اى پشتيبانى كنيد كه بر سرتان آمده و هر كس كه اجَلش نزديك شده، در آن هلاك و هر كه به آرزويش رسيد، از آن دور نگاه داشته مى‌شود، و آن فتنه، "نشانه حركت ما" و خبر كردن شما براى قيام كردن به امر و نهى ماست [:وهِيَ أمارَةٌ لِأزوفِ‌ حَرَكَتِنا (أي لقرب قيامنا) ومُباثَّتِكُم بِأَمرِنا ونَهيِنا]، و خداوند، تمام كننده نور خويش است، هر چند مشركان را ناخوش آيد. به تقيّه چنگ زنيد تا از آتش افروخته جاهلى- كه تعصّب اموى در آن مى‌دمد و طايفه ره‌يافته را مى‌ترساند-، در امان بمانيد. من، نجات كسى را كه در اين فتنه، به راه‌ها و جاهاى نهان نرود و در گريز از آنها، راه‌هاى پسنديده را بپويد، ضمانت مى‌كنم. هنگامى كه ماه جمادى اوّلِ سال جارى رسيد، به آنچه در آن رخ مى‌دهد دقّت كنيد و براى آنچه پس از آن روى مى‌دهد، از خواب، بيدار و آماده شويد. به زودى نشانه‌اى آشكار از آسمان براي‌تان پديدار مى‌شود و مانند همان نيز از زمين پيدا مى‌شود [: إذا حَلَّ جُمادَى الاولى‌ مِن سَنَتِكُم هذِهِ فَاعتَبِروا بِما يَحدُثُ فيهِ، وَاستَيقِظوا مِن رَقدَتِكُم لِما يَكونُ فِي الَّذي يَليهِ. سَتَظهَرُ لَكُم مِنَ السَّماءِ آيَةٌ جَلِيَّةٌ، ومِنَ الأَرضِ مِثلُها بِالسَّوِيَّةِ] و در سرزمين خاور، چيزى حزن‌آور و مضطرب كننده به وجود مى‌آيد و پس از آن، گروه‌هايى بر عراق چيره مى‌شوند كه از اسلام بيرون‌اند و با بدرفتارى‌شان، روزىِ آن ديار، اندك و تنگ مى‌شود و اين اندوه با نابودى طاغوتى از اين شرورها، برطرف مى‌شود و نيكانِ باتقوا به هلاكت او شاد مى‌شوند و آنان كه از هر سو آهنگ حج دارند، با فراوانى و همدلى به آنچه آرزو دارند، مى‌رسند و ما براى آسان كردن حجّ آزاد و همدلانه آنها كارى مى‌كنيم كه با نظم و هماهنگى به انجام رسد. پس هر يك از شما بايد كارى كند كه به محبّت ما نزديك شود و از آنچه او را به ناپسندى و ناخشنودىِ ما نزديك مى‌كند، بپرهيزد كه امر ما، ناگهانى و بى آمادگى است و هنگامى است كه توبه سودى نمى‌بخشد و پشيمانى از گناه، كسى را از كيفر ما رهايى نمى‌بخشد [: فَإِنَّ أمرَنا بَغتَةٌ فَجأَةٌ حينَ لا تَنفَعُهُ تَوبَةٌ ولا يُنجيهِ مِن عِقابِنا نَدَمٌ عَلى‌ حَوبَةٍ]. خداوند، راه درست را به شما الهام مى‌كند و به رحمتش، لطف خويش را همراهتان مى‌نمايد》:

(منبع: دانشنامه امام مهدى بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، محمدی ری‌شهری، ج ۴ ص ۴۳۶ تا ۴۳۹): "اینجا" تا "اینجا"


گفتنی است این نامه با این‌که مشهور است که از سوی حضرت مهدی به شیخ مفید نوشته شده ،و اتفاقاً بسیار هم در محافل مذهبی از آن استقبال می‌شود و نقش مهمی در تداوم اعتقاد به مهدیِ موجود ایفا کرده، اما معلوم نیست واقعیت داشته باشد و یعنی این‌که گفته شد که مهدی (ع) در سال ۴۱۰ به شیخ مفید نامه نوشت و از وقوع علائم ظهور در ماه جمادی الاولِ همان سال پرده برداشت که در پی‌اش بزودیِ زود قیام و ظهورش رخ خواهد داد، از اساس زیر سؤال است؛ هر چند دلبستگی منتظران به توقیعات قائم به شیخ مفید بسیار زیاد است، و باز هر چند جمادی الاولِ آن سال آمد و رویدادی آسمانی و زمینی (: صیحه آسمانی و خسف بیداء) به نشانه ظهور پیش نیامد!
https://t.me/baznegari/1498

شگفتانۀ صادق (ع)

امیر ترکاشوند ۱۴۰۳/۰۸/۲۹


این سخن امام جعفر صادق به قدری انسانی، زیبا و در راستای "درک کنش‌ها و رفتارهای متفاوت آحاد بشری" است که چاره‌ای جز ترجمۀ مو به موی آن ندیدم:

《اگر مردم پی می‌بردند که خدای تعالی چگونه آنان را [گوناگون و در مراتب شخصیتی و استعدادیِ متفاوت] آفریده است در این صورت هیچ‌کس، دیگری را سرزنش و ملامت نمی‌کرد [زیرا اگر او هم مانند آن یکی آفریده شده بود همان کارِ سرزنش‌آمیز را می‌کرد]. خدا جزءها (مشخصه‌ها، فاکتورها، استعدادها، توانایی‌ها)یی را آفرید و آن را به ۴۹ جزء رساند و هر جزء را نیز به ده بخش کوچکتر تقسیم کرد سپس آن اجزاء [که با زیرمجموعه‌های فرعی‌اش ۴۹۰ جزء می‌شود] را میان خلق تقسیم کرد: در یکی فقط یک‌دهمِ جزء را قرار داد و در دیگری فقط دو دهمِ جزء را تا [بلکه؟] برسد به یک جزء کامل؛ و در دیگری یک جزء و یک‌دهمِ جزء و در آن یکی یک جزء و دو دهمِ جزء و در سومی یک جزء و سه‌دهمِ جزء قرار داد تا برسد به آن وسیله به دو جزء تمام؛ سپس به همین ترتیب به رفیع‌ترین‌شان ۴۹ جزء [تمام و کمال] رسید. "بنابراین کسی که" بیش از یک‌دهمِ جزء در او تعبیه نشده، طبیعتاً قادر نیست همانند کسی باشد که دارای دو دهمِ جزء است! همچنین واجدِ دو دهمِ جزء همانند واجد سه‌دهمِ جزء نیست. نیز کسی که یک جزء کامل را دارد طبیعتاً نمی‌تواند همانند کسی که دارای دو جزء کامل است باشد. اگر مردم می‌دانستند که خدا انسان‌ها را به این ترتیب [ِ متنوع و متفاوت] خلق کرده، در آن صورت هیچ‌کس دیگری را به باد سرزنش نمی‌گرفت》:

سمعت أباعبدالله يقول لو علم الناس كيف خلق الله تبارك وتعالى هذا الخلق لم يلم أحد أحدا ـ فقلت أصلحك الله فكيف ذاك فقال إن الله تبارك وتعالى خلق أجزاء بلغ بها تسعة وأربعين جزءا ثم جعل الأجزاء أعشارا فجعل الجزء عشرة أعشار ثم قسمه بين الخلق فجعل في رجل عشر جزء وفي آخر عشري جزء حتى بلغ به جزءا تاما وفي آخر جزءا وعشر جزء وآخر جزءا وعشري جزء وآخر جزءا وثلاثة أعشار جزء حتى بلغ به جزءين تامين ثم بحساب ذلك حتى بلغ بأرفعهم تسعة وأربعين جزءا فمن لم يجعل فيه إلا عشر جزء ـ لم يقدر على أن يكون مثل صاحب العشرين وكذلك صاحب العشرين لا يكون مثل صاحب الثلاثة الأعشار وكذلك من تم له جزء لا يقدر على أن يكون مثل صاحب الجزءين ولو علم الناس أن الله عز وجل خلق هذا الخلق على هذا لم يلم أحد أحدا
(کافی کلینی چاپ اسلامیه ج۲ ص۴۴ ح ۱)

عیب کسان منگر و احسان خویش

این یادداشت را صمیمانه به خوانندگان کانال بازنگری تقدیم می‌کنم.
https://t.me/baznegari/1497

انتظار قائم در ۹۰۰ سال پیش

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۳/۰۸/۲۸

ابن بابا کاشانی که حدود ۹۰۰ سال پیش می‌زیسته می‌گوید برخی از همشهریانم هر روز صبح علی‌الطلوع خود را به شمشیر و سلاح تجهیز کرده و سوار اسب می‌شوند و از خانه‌های خود به سمت بیرون شهر می‌روند تا بلکه قائم ظهور کند و اینان پا در رکابش شوند! (انگار هر روز به آنان الهام می‌شود که امروز دیگه حتما میاد) و چون آفتاب برآید، دستِ خالی باز می‌گردند و می‌گویند: امروز هم نیامد:

(... وألّف أحمد بن عليّ ابن بابه القاشاني كتابا ذكر فيه فرق الشيعة ، فلمّا انتهى إلى الإمامية وذكر المنتظر قال: من العجب أن في بلادنا قوما، وأنا شاهدتهم على هذا المذهب، ينتظرون صباح كلّ يوم طلوع القائم عليهم، ولا يقنعون بالانتظار بل يركبون خيلهم متوشّحين بالسيوف شاكين السلاح، ويخرجون من مساكنهم إلى خارج البلد مستقبلين للإمام، كأنّهم قد أتاهم بريد أخبرهم بوروده، فإذا طلع النهار عادوا متأسّفين وقالوا: اليوم أيضا ما جاء! -آثار البلاد و اخبار العباد زکریا قزوینی ج ۱ ص ۴۳۲-).

پس این بساط (گره زدن زندگی و سیاست به ظهور قائم) از نهصد سال پیش هم وجود داشته؛ آن‌هم با چه خلوص بیشتری.

گمانم اما اگر این‌همه عزم و تلاش و خلوص را از همان زمان صرف پیشرفت بر اساس عقول و داشته‌های خدادادی می‌کردند اینک پس از ۹۰۰ سال به تمام اهداف ظهور رسیده بودند.

از حق نگذریم آنان باز اینقدر معرفت داشتند که دستِ‌کم سایر مردم شهر را وادار به همراهی با خود در راه و سیاست‌شان نکنند اما امروزه برخی سیاست‌های آخرالزمانی گریبان عموم مردم را چه بخواهند چه نخواهند گرفته است.
https://t.me/baznegari/1496

شگفتانۀ رضوی

اگر خدا بنا داشت عُمر احدی از بنی‌آدم را بدلیل نیاز مردم به او، دراز کند باید عمر رسول خدا را کش می‌داد (امام رضا)

قلت للرضا: جعلت فداک قوم قد وقفوا على أبیک یزعمون أنه لم‌یمت، قال، قال: کذبوا و هم کفار بما أنزل الله عز وجل على محمد، ولو کان الله یمد فی أجل أحد من بنی آدم لحاجة الخلق إلیه لمد الله فی أجل رسول‌الله (اختیار معرفة الرجال شیخ طوسی ج ۲ ص ۷۵۹ ح ۸۶۷).


امیر ترکاشوند، ۱۴۰۳/۰۸/۲۵
https://t.me/baznegari/1493

شگفتانۀ قرآن

بندگان منِ خدا [نه همچو بردگانِ حلقه‌به‌گوشِ اربابان و نه همچو ذوب‌شدگان در ولایتِ فرمانروایان، بلکه] کسانی‌اند که [حتی] اگر به آیات ربوبی! و نشانه‌های منِ پروردگارشان متذکر گردند و با آن پند و اندرز داده شوند اما آنان آن آیات را (از سر جهل) کر و کورانه نمی‌پذیرند


وَعِبادُ الرَّحْمنِ ... الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا بِآياتِ رَبِّهمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيها صُمًّا وَعُمْيانًا
سوره فرقان آیه ۷۳ (فرقان میان پروردگار خلّاق با اربابان غیر خلاق یعنی همین)

امیر ترکاشوند ۱۴۰۳/۰۸/۲۲
https://t.me/baznegari/1490

شگفتانۀ علی (ع)

اگر دو درۀ پهناور و بلند، پُر از زر و سیم داشته باشم کمترین چیزی از آن دو را به کعبه! اهدا نمی‌کنم چرا که نصیب تولیت و پرده‌داران می‌گردد نه نیازمندان

لو کان لی وادیان یسیلان ذهبا و فضة ما اهدیت الی الکعبة شیئا لأنه یصیر الی الحجبة دون المساکین. "اینجا"

امیر ترکاشوند ۱۴۰۳/۰۸/۱۹
https://t.me/baznegari/1489

نتایج باور نکردنی از گزارش دینوری

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۳/۰۸/۱۸

@baznegari

ترجمه اخبار الطوال دینوری ج ۱ ص ۲۶:
《... گويند نخستين كس كه به ديدار امام حسن آمد و بر آنچه پيش آمده بود اعتراض كرد و حضرت را به بازگشت به جنگ فراخواند حجر بن عدى بود كه گفت «اى پسر رسول خدا دوست داشتم پيش از آنكه اين اتفاق را ببينم مرده بودم، شما ما را از عدل و دادگرى به جور در آوردى و ما حقى را كه در آن بوديم رها كرديم و به باطل در آمديم كه همواره از آن می‌گريختيم و خود را خوار و زبون ساختيم و پستى را كه شايسته ما نيست پذيرفتيم». سخن حجر بر امام حسن (ع) دشوار آمد و باو فرمود «من ديدم ميل و رغبت بيشتر مردم بر صلح است و جنگ را خوش نمی‌دارند و دوست نمی‌دارم آنان را به كارى كه ناخوش دارند مجبور كنم و براى اين صلح كردم كه شيعيان مخصوص ما از كشته شدن محفوظ بمانند و مصلحت ديدم اين جنگها را به هنگام ديگرى موكول كنم و خداوند متعال را هر روز شانى است». گويد، حجر از حضور امام حسن بيرون آمد و با عبيدة بن عمرو نزد امام حسين رفتند و گفتند «اى اباعبدالله، خوارى را در برابر عزت خريديد و چيز اندک را پذيرفتيد و چيز فراوان را رها كرديد، فقط امروز پيشنهاد ما را بپذير و سپس تمام روزگار با ما مخالفت كن، حسن (ع) و عقيده اش را درباره صلح رها كن، شيعيان خود را از مردم كوفه و ديگر نواحى جمع كن و من و اين دوستم را به سرپرستى مقدمه لشكر بگمار تا بدون اينكه پسر هند متوجه باشد ناگاه او را با شمشيرها فروكوبيم» امام حسين فرمود «ما بيعت كرده و پيمان بسته‌ايم و راهى براى شكستن بيعت ما نيست» 》: "اینجا"




نتایج باور نکردنی:
۱- سخنان تند و رو در رو علیه امام! امری عادی بوده و امام نیز خود را موظف به پاسخ دادن می‌دانست.
۲- شیعیان تلاش برای جایگزین کردن رهبری جدید به جای امام مستقر را حق خود می‌دانستند و این اقدام آنان هیچ پیگرد و احضار و بازداشت و محاکمه‌ای در پی نداشت.
۳- جنگ و صلح منوط به رضایت مردم است و حتی امام! نیز نباید به جنگی بپردازد که مردم از آن ناخشنودند.
۴- در انتخاب میان علاقه انقلابیون و مجاهدان به جنگ از یکسو و مردمِ ناخشنود از جنگ از سوی دیگر، باید نظر مردم را ملاک قرار داد




متن اصلی (الاخبار الطوال ج ۱ ص ۲۲۰):
《قالوا : وكان أول من لقي الحسن بن علي رضي الله عنه، فندمه على ما صنع، ودعاه إلى رد الحرب حجر بن عدي، فقال له (يا بن رسول الله، لوددت أني مت قبل ما رأيت، أخرجتنا من العدل إلى الجور، فتركنا الحق الذي كنا عليه، ودخلنا في الباطل الذي كنا نهرب منه، وأعطينا الدنية من أنفسنا، وقبلنا الخسيسة التي لم تلق بنا). فاشتد على الحسن رضي الله عنه كلام حجر، فقال له (إني رأيت هوى عظم الناس في الصلح، وكرهوا الحرب، فلم أحب أن أحملهم على ما يكرهون، فصالحت بقيا على شيعتنا خاصة من القتل، فرأيت دفع هذه الحروب إلى يوم ما، فإن الله كل يوم هو في شأن). قال: فخرج من عنده، ودخل على الحسين رضي الله عنه مع عبيدة بن عمرو، فقالا: (أباعبدالله، شريتم الذل بالعز، وقبلتم القليل، وتركتم الكثير، أطعنا اليوم، واعصنا الدهر، دع الحسن وما رأى من هذا الصلح، واجمع إليك شيعتك من أهل الكوفة وغيرها، وولني وصاحبي هذه المقدمة، فلا يشعر ابن هند إلا ونحن نقارعه بالسيوف). فقال الحسين: (أنا قد بايعنا وعاهدنا، ولا سبيل إلى نقض بيعتنا).》: "اینجا"

توجه
هنگامی که در خیابان اصلی تهرانپارسِ تهران که پس از انقلاب به نام حجر بن عدی نامگذاری شد قرار می‌گیرید بدانید که او با وجودی که چنان انتقادات و تعابیر تندی علیه امام حسن به کار برد و حتی درصدد به روی کار آوردن امام حسین به جای او بود ولی همچنان بسیار ارجمند شناخته می‌شود.
https://t.me/baznegari/1488

آخرالزمان
آخر الزمان یعنی پایان زمانِ مقرّر دنیا! یعنی استقبال از پایان جهان!! یعنی پیش به سوی انقراض!!!
همین رو می‌خواید؟ اگر دچار شوک شدید و گمان می‌کنید معنای دیگری دارد خب بگویید
امیر ترکاشوند، ۱۴۰۳/۰۸/۱۷
@baznegari

روایت آخرالزمانی را چندان جدی نگیرید!
(ایرانیان، دلخوش به آن روایات نباشند)
امیر ترکاشوند، ۱۴۰۳/۰۸/۱۷
زیرا مطابق آن روایات، کشتار و قلع و قمع فقط نصیب یهودی‌ها (که امروزه بر اسرائیلی‌ها متمرکز کرده‌ایم و برخی دلخوش به آن‌اند) نمی‌شود بلکه تمام اقوام سرزمین‌مان ایران! مشخصاً: فارس‌ها، کردها، ترک‌ها، شمالی‌ها و... را علاوه بر هندوهای بی‌آزار و رومی‌ها/غربی‌ها را نیز در برگرفته و این اقوام را هم با شمشیرهایی که اگر به کوه زده شود دو نصف می‌کند را کشتار می‌کند!!! و تنها راه نجات این اقوام (از یهود و هندو و رومی و فارس و کرد و ترک و دیلمی و... گرفته تا به ویژه عرب‌ها) اعتراف به ولایت او و اعتقادت ابلاغی وی است:
《... لهم سيوف من حديد غير هذا الحديد، لو ضرب أحدهم بسيفه جبلا لقده حتى يفصله، ويغزو بهم الامام الهند والديلم والكرد والروم وبربر وفارس، وبين جابرسا إلى جابلقا وهما مدينتان واحدة بالمشرق وواحدة بالمغرب لا يأتون على أهل دين إلا دعوهم إلى الله عزوجل و إلى الاسلام والاقرار بمحمد والتوحيد و ولايتنا أهل البيت، فمن أجاب منهم ودخل في الاسلام تركوه وأمروا عليه أميرا منهم، ومن لم يجب ولم يقر بمحمد ولم يقر بالاسلام ولم يسلم قتلوه حتى لا يبقى بين المشرق والمغرب وما دون الجبل أحد إلا آمن》 (بحار ج ۵۷ ص ۳۳۳).
به نظرم اگر از تمرکز بر روایات آخرالزمانی و تنظیم سیاست‌ها بر آن اساس چشم‌پوشی کنیم و زندگی را بر پایه آموزه‌های محتوایی دین و بر پایه عقول و رسول درون پیش بریم زیان نمی‌کنیم.
https://t.me/baznegari/1485

کسی نگاه نمی‌دوخت
   همه عادی بودند و باشخصیت
      تبریک به داشتن چنین مردمی

که به روشنی آیت اخلاقی قرآن (: یغضّوا من ابصارهم و یغضضن) را معنا بخشیدند

امیر ترکاشوند، ۱۴۰۳/۰۸/۱۴
https://t.me/baznegari/1484