اوایل دهه ۱۳۸۰ آغاز پژوهش‌های مرتبط با خشونت علیه زنان در «مرکز امور مشارکت زنان» در دولت اصلاحات

۱۳۹۰ تدوین پیش‌نویس اولیه لایحه با عنوان «تأمین امنیت زنان در برابر خشونت» توسط «مرکز امور زنان و خانواده» در دولت دهم.

۱۳۹۱ ارسال لایحه به کمیسیون لوایح دولت دهم؛ به دلیل ماهیت قضایی بخش‌هایی از لایحه، مسترد شد.

مرداد ۱۳۹۲ بازگشت لایحه به معاونت زنان و خانواده دولت یازدهم برای بازنگری و اصلاحات.

اسفند ۱۳۹۵ نهایی‌سازی متن لایحه با ۹۲ ماده توسط معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در دولت یازدهم.
مخالفان این لایحه آن را بر ضد "بنیان خانواده"، برگرفته از الگوهای غربی و "جرم‌انگاری‌ افراطی" می‌دانستند.

اردیبهشت ۱۳۹۶ ارسال لایحه به دولت و سپس به کمیسیون لوایح.

آذر ۱۳۹۶ ارجاع لایحه به قوه قضاییه به دلیل ماهیت قضایی بخش‌هایی از آن.

۱۳۹۷ تجمع فعالان حقوق زنان در مقابل مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۶ آذر، با درخواست تصویب قانونی جامع برای پیشگیری و منع خشونت علیه زنان.

۱۳۹۸ قوه قضاییه ایران آذرماه ۱۳۹۸ لایحه‌ای را که خود تنظیم کرده بود به دولت فرستاد. از آن تاریخ لایحه در کمیسیون لوایح دولت مانده و تکان نخورده است. البته بعد از ماجرای قتل "ناموسی" رومینا اشرفی، رییس‌جمهور دستور داد روند رسیدگی به آن سرعت گیرد.

۱۴ دی ۱۳۹۹ تصویب لایحه توسط هیأت وزیران دولت دوازدهم پس از حدود یک دهه اختلاف و بررسی. با عنوان «حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت»

۱۴۰۰ ارسال لایحه به مجلس شورای اسلامی و آغاز بررسی‌ها در کمیسیون‌های تخصصی.

۱۴۰۱ ادامه بررسی لایحه در مجلس و تشکیل کارگروه مشترک با حضور نمایندگان مجلس، معاونت پارلمانی، معاونت حقوقی دولت و وزارت دادگستری.

فروردین ۱۴۰۲ تصویب لایحه حمایت از آسیب‌دیدگی زنان و ارتقای امنیت آنان در برابر خشونت توسط مجلس شورای اسلامی.