87. Chelsea Wolfe - She Reaches Out to She Reaches Out to She
بعد از ۵ سال دوری، چلسی ولف بازگشت بسیار خوشایند و قدرتمندی رو داشته. She Reaches Out to She Reaches Out to She با فاصله گرفتن از Sludge Metal آلبوم قبلی و رفتن با سمت فضای آلبوم‌های Abyss و Pain Is Beauty و همچنین اضافه کردن المان‌هایی از Trip Hop، جذاب و متفاوت صدا می‌ده، هرچند که گاهی یکنواخت می‌شه. اما جذابیت اصلی این آلبوم در لیریکس و کانسپت آهنگ‌هاست؛ چلسی ولف از تاریک‌ترین ترس‌ها و خاطراتش و افکار سرکوب‌شده‌ش باهامون حرف می‌زنه. آلبوم بصورت مداوم در حال پیوند حال، گذشته و آینده است و همونطور که عنوانش می‌گه، درباره ارتباط "خود" با "خود" صحبت می‌کنه؛ ارتباطی که کاهی صمیمانه است، گاهی هشداردهنده است و گاهی هم مثل کشیدن ناخن روی دیوار آزاردهنده است.
86. Magdalena Bay - Imaginal Disk
سال ۲۰۲۴ پر از آلبوم‌هایی بود که هایپ بی‌اندازه اطرافشون اونا رو از چیزی که واقعا هستن خیلی متفاوت‌تر جلوه می‌داد. دومین آلبوم Madgalena Bay تقریبا اینطور وضعیتی داره. آلبوم خوبی که توی همه لیست‌های امسال حضور داشت و گاهی حتی "بهترین آلبوم سال" خطاب شد، طوری که نوشتن از نکات مثبتش صرفا تکرار مکرراته و قطعا همه‌تون ازش خوندید. اما در بطن ماجرا، این آلبوم چیزی فراتر از یک "آلبوم ایندی‌پاپ/الکترونیکای خوب با ایده‌های جالب" نیست و اتفاقا ایرادات ساختاری عجیبی هم داره. میکس آلبوم اصلا خوب نیست! به هیچ وجه از Eq استفاده درستی نشده و این تاکید بیش از حد به Compressor باعث آشفتگی بی‌دلیل و فشردگی خیلی زیاد صداها شده. به انبوه دست‌اندرکاران آلبوم دقت کنید، هیچکدوم از صداهایی که این افراد تولید کردن به درستی شنیده نمی‌شه. نمی‌شه منکر بلندپروازی بی حد و حصر اعضای بند برای این آلبوم شد، Imaginal Disk از دیدگاه خلاقانه بیش از حد جاه‌طلبانه‌ای رنج می‌بره که هیچ‌وقت نمی‌تونه اون رو به واقعیت تبدیل کنه و در تلاش برای رسیدن بهش، خیلی از چیزهایی که در آلبوم قبلی بهش رسیده بودن رو هم در اینجا از دست دادن.
@Untunes
بعد از ۵ سال دوری، چلسی ولف بازگشت بسیار خوشایند و قدرتمندی رو داشته. She Reaches Out to She Reaches Out to She با فاصله گرفتن از Sludge Metal آلبوم قبلی و رفتن با سمت فضای آلبوم‌های Abyss و Pain Is Beauty و همچنین اضافه کردن المان‌هایی از Trip Hop، جذاب و متفاوت صدا می‌ده، هرچند که گاهی یکنواخت می‌شه. اما جذابیت اصلی این آلبوم در لیریکس و کانسپت آهنگ‌هاست؛ چلسی ولف از تاریک‌ترین ترس‌ها و خاطراتش و افکار سرکوب‌شده‌ش باهامون حرف می‌زنه. آلبوم بصورت مداوم در حال پیوند حال، گذشته و آینده است و همونطور که عنوانش می‌گه، درباره ارتباط "خود" با "خود" صحبت می‌کنه؛ ارتباطی که کاهی صمیمانه است، گاهی هشداردهنده است و گاهی هم مثل کشیدن ناخن روی دیوار آزاردهنده است.
86. Magdalena Bay - Imaginal Disk
سال ۲۰۲۴ پر از آلبوم‌هایی بود که هایپ بی‌اندازه اطرافشون اونا رو از چیزی که واقعا هستن خیلی متفاوت‌تر جلوه می‌داد. دومین آلبوم Madgalena Bay تقریبا اینطور وضعیتی داره. آلبوم خوبی که توی همه لیست‌های امسال حضور داشت و گاهی حتی "بهترین آلبوم سال" خطاب شد، طوری که نوشتن از نکات مثبتش صرفا تکرار مکرراته و قطعا همه‌تون ازش خوندید. اما در بطن ماجرا، این آلبوم چیزی فراتر از یک "آلبوم ایندی‌پاپ/الکترونیکای خوب با ایده‌های جالب" نیست و اتفاقا ایرادات ساختاری عجیبی هم داره. میکس آلبوم اصلا خوب نیست! به هیچ وجه از Eq استفاده درستی نشده و این تاکید بیش از حد به Compressor باعث آشفتگی بی‌دلیل و فشردگی خیلی زیاد صداها شده. به انبوه دست‌اندرکاران آلبوم دقت کنید، هیچکدوم از صداهایی که این افراد تولید کردن به درستی شنیده نمی‌شه. نمی‌شه منکر بلندپروازی بی حد و حصر اعضای بند برای این آلبوم شد، Imaginal Disk از دیدگاه خلاقانه بیش از حد جاه‌طلبانه‌ای رنج می‌بره که هیچ‌وقت نمی‌تونه اون رو به واقعیت تبدیل کنه و در تلاش برای رسیدن بهش، خیلی از چیزهایی که در آلبوم قبلی بهش رسیده بودن رو هم در اینجا از دست دادن.
@Untunes