🔴«اینجا و جای دیگر»
🔺کارگردان: ژان‌لوک گدار و آن‌ماری میه‌ویل
🔺زیرنویس: نقطه نظرات سوسیالیستی (S.P.O.V)
🔺زمان : 53 دقیقه
🔻«اینجا و جای دیگر» فیلمی به کارگردانی ژان‌لوک گدار و آن‌ماری میه‌ویل و محصول سال‌های پرآشوب شکست جنبش مسلحانۀ فلسطین (1970 تا 1975) است. این فیلم را توبه‌نامۀ گدار از مواضع مائوییستی پیشینش طی سال‌های فعالیت در گروه ژیگا ورتوف قلمداد می‌کنند.
روایت فیلم حول قصۀ ساخته‌شدن خود فیلم می‌چرخد. در 1970، ادارۀ اطلاعات سازمان «فتح» به گدار و ژان‌پیر گورن مأموریت می‌دهد، فیلمی دربارۀ انقلاب فلسطین بسازند. گروه برای تصویربرداری از فداییان فتح، راهی اردوگاه‌های پناهندگان فلسطینی در اردن، لبنان و سوریه می‌شوند. چند ماه بعد، وقتی به فرانسه برمی‌گردند تا راش‌ها را ظاهر کنند و برای نمایش آنها به فداییان فتح، مجدداً به اردوگاه‌ها بازگردند، واقعۀ سپتامبر سیاه در اردن و کشتار هزاران چریک جبهۀ خلق برای آزادی فلسطین و سازمان فتح در بمباران‌های هوایی، ادامۀ ساخت فیلم براساس طرح قبلی را بلاموضوع می‌کند. در این میان، گدار و گورن که تحت تعقیب موساد هستند، به سبب تشدید اختلافات، به همکاری‌شان در قالب گروه ژیگا ورتوف پایان می‌دهند. چند سال بعد، گدار مصالح تهیه‌شده برای ساخت فیلم فلسطینی را دستمایۀ انتقادازخویش می‌کند و به همراه همسرش میه‌ویل، فیلمی در انتقاد از مشی سیاسی گروه ژیگا ورتوف و «توریسم انقلابی»اش در مواجهه با مسئلۀ فلسطین می‌سازد.
بازگشت دوبارۀ مسئلۀ فلسطین به صدر جدال‌های نظری، پس از رویداد «طوفان الاقصی»، فرصتی مغتنم است تا با نقد دوبارۀ انحرافات «چپ» در برخورد با مسئلۀ فلسطین، به سهم خود گامی به سوی تبلور موضع صحیح کمونیستی برداریم. در این راه، آشنایی با مواضع چپ «انقلابی» اروپایی (چپ غالباً ضداقتدارگرا و ضدشورویِ سال‌های اوج شکوفایی جنبش مسلحانه)، در چارچوب متنی که مضمونش انتقاد از خویش است، بی‌شک خالی از لطف نیست.
#اینجا_و_جای_دیگر #فلسطین #گدار
🎞باهم ببینیم.
________
https://t.me/SocialistPointOfView
🔺کارگردان: ژان‌لوک گدار و آن‌ماری میه‌ویل
🔺زیرنویس: نقطه نظرات سوسیالیستی (S.P.O.V)
🔺زمان : 53 دقیقه
🔻«اینجا و جای دیگر» فیلمی به کارگردانی ژان‌لوک گدار و آن‌ماری میه‌ویل و محصول سال‌های پرآشوب شکست جنبش مسلحانۀ فلسطین (1970 تا 1975) است. این فیلم را توبه‌نامۀ گدار از مواضع مائوییستی پیشینش طی سال‌های فعالیت در گروه ژیگا ورتوف قلمداد می‌کنند.
روایت فیلم حول قصۀ ساخته‌شدن خود فیلم می‌چرخد. در 1970، ادارۀ اطلاعات سازمان «فتح» به گدار و ژان‌پیر گورن مأموریت می‌دهد، فیلمی دربارۀ انقلاب فلسطین بسازند. گروه برای تصویربرداری از فداییان فتح، راهی اردوگاه‌های پناهندگان فلسطینی در اردن، لبنان و سوریه می‌شوند. چند ماه بعد، وقتی به فرانسه برمی‌گردند تا راش‌ها را ظاهر کنند و برای نمایش آنها به فداییان فتح، مجدداً به اردوگاه‌ها بازگردند، واقعۀ سپتامبر سیاه در اردن و کشتار هزاران چریک جبهۀ خلق برای آزادی فلسطین و سازمان فتح در بمباران‌های هوایی، ادامۀ ساخت فیلم براساس طرح قبلی را بلاموضوع می‌کند. در این میان، گدار و گورن که تحت تعقیب موساد هستند، به سبب تشدید اختلافات، به همکاری‌شان در قالب گروه ژیگا ورتوف پایان می‌دهند. چند سال بعد، گدار مصالح تهیه‌شده برای ساخت فیلم فلسطینی را دستمایۀ انتقادازخویش می‌کند و به همراه همسرش میه‌ویل، فیلمی در انتقاد از مشی سیاسی گروه ژیگا ورتوف و «توریسم انقلابی»اش در مواجهه با مسئلۀ فلسطین می‌سازد.
بازگشت دوبارۀ مسئلۀ فلسطین به صدر جدال‌های نظری، پس از رویداد «طوفان الاقصی»، فرصتی مغتنم است تا با نقد دوبارۀ انحرافات «چپ» در برخورد با مسئلۀ فلسطین، به سهم خود گامی به سوی تبلور موضع صحیح کمونیستی برداریم. در این راه، آشنایی با مواضع چپ «انقلابی» اروپایی (چپ غالباً ضداقتدارگرا و ضدشورویِ سال‌های اوج شکوفایی جنبش مسلحانه)، در چارچوب متنی که مضمونش انتقاد از خویش است، بی‌شک خالی از لطف نیست.
#اینجا_و_جای_دیگر #فلسطین #گدار
🎞باهم ببینیم.
________
https://t.me/SocialistPointOfView