انقدر خستم که دیگه توان هیچ چیز رو ندارم، حتی برای یه بحث ساده. انگار یه وزنه سنگین روی شونه‌هامه و هر حرف، هر صدای بلند، هر اختلاف، فقط سنگین‌ترش می‌کنه. کلافه‌ام، مثل یه پیچک که دور قلبم پیچیده و نمی‌ذاره نفس بکشم.
تنها چیزی که می‌خوام، یه لحظه آرامشه…
یه جایی که بشه ساکت موند، بدون دعوا، بدون بحث، بدون هیچ صدای اضافه‌ای.
واقعا حوصله هیچی رو ندارم… فقط بذارید ساکت باشم.