تو همیشه یه گوشه از قلبمی، یه جایی که هیچ‌کس نمی‌دونه و شاید خودت هم هیچ‌وقت نفهمی. انگار یه رد پای محو ازت توی وجودمه، یه چیزی که با هیچ حرف و هیچ زمانی پاک نمی‌شه. نمی‌دونم چرا هنوز اونجا موندی، شاید چون خودم نخواستم که بری، شاید هم چون هیچ‌وقت نمی‌تونستم واقعا رها کنم چیزی که تو بودی.