همیشه فکر می‌کردم زمان می‌تونه زخمای آدمو خوب کنه، اما حقیقت اینه که زمان هیچ کاری نمی‌کنه. فقط یاد می‌گیری با دردات زندگی کنی. اون زخما همیشه هستن، فقط کمتر بهشون نگاه می‌کنی. عادت می‌کنی به درد. مثل یه سایه که همیشه دنبالته، اما دیگه حتی برنمی‌گردی ببینیش. این اسمش درمان نیست… این فقط تسلیم شدنه.