اگر فیلم بودم خودم را خاموش می‌کردم. اگر تئاتر بودم پَرده را می‌انداختم. اگر کلمه بودم خودم را پاک می‌کردم. اما من آدمی‌ام! تنها می‌توانم پِلکم را ببندم و ادامه تصاویری را که نمی‌خواهم ببین و حرف‌هایی را که نمی‌خواهم بشنوم. در کاسه‌یِ ناآرام جُمجمه‌ام ببینم و بشنوم...
علیرضا روشن؛
علیرضا روشن؛