#به_حسادت_اعتراف_کنید
#نیچه دریافت که حسادت بخش بزرگی از زندگی است
اما عموما به ما می آموزند که از احساسات حسادت آمیزمان شرمنده باشیم
گویی این احساسات نشانه شرارت اند
بنابراین آنها را از خودمان و دیگران پنهان می کنیم ، تا آنجا که کسانی پیدا می شوند که گاهی ، با صداقت تمام ، می گویند که به هیچ کس حسادت نمی کنند
نیچه تاکید داشت که چنین چیزی از لحاظ منطقی ناممکن است به خصوص اگر در جهان مدرن زندگی کنیم از نگاه نیچه ، دموکراسی فراگیر و پایان عصر قدیمی ِ فئودالی _ اشرافی ، زمینی حاصلخیز برای احساسات حسادت آمیز پدید آورده اند ، زیرا در این شرایط همه تشویق می شوند که خود را با همه افراد دیگر برابر بدانند
در دوره فئودالی هرگز اتفاق نمی افتاد که یک رعیت به شهریار حسادت کند اما اکنون همه با یکدیگر مقایسه می شوند و در معرض آمیزه ای ناپایدار از جاه طلبی و بی کفایتی قرار دارند
اما نیچه بر این عقیده است که حسادت هیچ ایرادی ندارد
مسئله مهم چگونگی برخورد با آن است
بزرگی ، نتیجه کسب یادگیری از بحران های حسادت خود است نیچه حسد را نشانه ای آشفته اما مهم می دانست که خواست واقعی ِ خویشتنِ عمیق تر ما را آشکار می کند
هر چیزی که حسادت ما را بر می انگیزد جزیی از توانایی های بالقوه ما است که به زیان خود ،آنها را نادیده گرفته ایم
باید یادبگیریم که حسادت ِ خود را از منظری جرم شناسانه بررسی کنیم ، باید خاطره های خود را لحظه های حسادت در دفتری یادداشت کنیم و بعد این لحظه ها را به دقت بررسی و تحلیل کنیم تا بتوانیم خویشتن ِ بهتری برای خود در آینده ترسیم کنیم .
#ت_ز_لاوین
#نیچه دریافت که حسادت بخش بزرگی از زندگی است
اما عموما به ما می آموزند که از احساسات حسادت آمیزمان شرمنده باشیم
گویی این احساسات نشانه شرارت اند
بنابراین آنها را از خودمان و دیگران پنهان می کنیم ، تا آنجا که کسانی پیدا می شوند که گاهی ، با صداقت تمام ، می گویند که به هیچ کس حسادت نمی کنند
نیچه تاکید داشت که چنین چیزی از لحاظ منطقی ناممکن است به خصوص اگر در جهان مدرن زندگی کنیم از نگاه نیچه ، دموکراسی فراگیر و پایان عصر قدیمی ِ فئودالی _ اشرافی ، زمینی حاصلخیز برای احساسات حسادت آمیز پدید آورده اند ، زیرا در این شرایط همه تشویق می شوند که خود را با همه افراد دیگر برابر بدانند
در دوره فئودالی هرگز اتفاق نمی افتاد که یک رعیت به شهریار حسادت کند اما اکنون همه با یکدیگر مقایسه می شوند و در معرض آمیزه ای ناپایدار از جاه طلبی و بی کفایتی قرار دارند
اما نیچه بر این عقیده است که حسادت هیچ ایرادی ندارد
مسئله مهم چگونگی برخورد با آن است
بزرگی ، نتیجه کسب یادگیری از بحران های حسادت خود است نیچه حسد را نشانه ای آشفته اما مهم می دانست که خواست واقعی ِ خویشتنِ عمیق تر ما را آشکار می کند
هر چیزی که حسادت ما را بر می انگیزد جزیی از توانایی های بالقوه ما است که به زیان خود ،آنها را نادیده گرفته ایم
باید یادبگیریم که حسادت ِ خود را از منظری جرم شناسانه بررسی کنیم ، باید خاطره های خود را لحظه های حسادت در دفتری یادداشت کنیم و بعد این لحظه ها را به دقت بررسی و تحلیل کنیم تا بتوانیم خویشتن ِ بهتری برای خود در آینده ترسیم کنیم .
#ت_ز_لاوین