نتایج نشست های پشت پرده در مورد افغانستان
حداقل از سال 2001 تاکنون ده ها نشست در مورد افغانستان، پشت پرده و دروازه های بسته برگزار شده که هدف، ماهیت، اشتراک کنندگان و حمایت کنندگان آن واضح نبوده و برایندی که مشخص باشد، از آنها بیرون نیامده است. در همین حال قرار است دومین نشست روند گفتمان ملی بار دیگر برگزار شود. تمیم عاصی مقام پیشین حکومت غنی، ماهیت نشست یادشده را استخباراتی دانسته و نوشته است: نفس نشست‌های پشت دروازه‌های بسته استخباراتی است. نشست‌هایی که اجندا، اشتراک‌کنندگان و برنامه‌شان شفاف و واضح نیست، اساساً اجندای سازمان‌های امنیتی و کشورهای بیگانه را پیش می‌برند.
جدا از اینکه آیا این نشست ها استخباراتی است یا خیر، یکی از مسائلی که به شدت مایوس کننده است، جنگ طلبی برخی از طرف ها برای رسیدن به قدرت است. هرچند دور اول نشست گفتمان ملی زیاد بی مفهوم نبود و مطالبی از آن بیرون آمد، ولی گروه ها و اشخاصی هستند که با برگزار نشست های بی نتیجه و سردرگم، از ادبیات کوچه بازاری و غیرقابل قبول استفاده میکنند. عده ای هنوز هم به این فکر هستند که اگر فرمان بدهند، هزاران هزار نفر از مردم افغانستان به سرک ها بیرون شده و طالبان را سرنگون خواهد کرد. در حالیکه چنین نیست و رهبران سیاسی و قومی طول حداقل سی سال گذشته امتحان خود را داده اند.
بهترین راهی که میشد یا میشود به آن امیدوار بود، بحث گفتگوها و باز کردن دروازه های مذاکره با طالبان است. چهره های سیاسی و رهبران پیشین باید به جای ادبیات بد، از ادبیات خوب استفاده کنند، از صلح بگویند و به جنگ و جنگ طلبی نه بگویند. افغانستان و افغان ها دیگر تحمیل جنگ را ندارند ودر کنار آن طالبان هم بخشی از جامعه افغانستان هستند که حذف کردن آن ناممکن است.
@HiwadNewsAgency
حداقل از سال 2001 تاکنون ده ها نشست در مورد افغانستان، پشت پرده و دروازه های بسته برگزار شده که هدف، ماهیت، اشتراک کنندگان و حمایت کنندگان آن واضح نبوده و برایندی که مشخص باشد، از آنها بیرون نیامده است. در همین حال قرار است دومین نشست روند گفتمان ملی بار دیگر برگزار شود. تمیم عاصی مقام پیشین حکومت غنی، ماهیت نشست یادشده را استخباراتی دانسته و نوشته است: نفس نشست‌های پشت دروازه‌های بسته استخباراتی است. نشست‌هایی که اجندا، اشتراک‌کنندگان و برنامه‌شان شفاف و واضح نیست، اساساً اجندای سازمان‌های امنیتی و کشورهای بیگانه را پیش می‌برند.
جدا از اینکه آیا این نشست ها استخباراتی است یا خیر، یکی از مسائلی که به شدت مایوس کننده است، جنگ طلبی برخی از طرف ها برای رسیدن به قدرت است. هرچند دور اول نشست گفتمان ملی زیاد بی مفهوم نبود و مطالبی از آن بیرون آمد، ولی گروه ها و اشخاصی هستند که با برگزار نشست های بی نتیجه و سردرگم، از ادبیات کوچه بازاری و غیرقابل قبول استفاده میکنند. عده ای هنوز هم به این فکر هستند که اگر فرمان بدهند، هزاران هزار نفر از مردم افغانستان به سرک ها بیرون شده و طالبان را سرنگون خواهد کرد. در حالیکه چنین نیست و رهبران سیاسی و قومی طول حداقل سی سال گذشته امتحان خود را داده اند.
بهترین راهی که میشد یا میشود به آن امیدوار بود، بحث گفتگوها و باز کردن دروازه های مذاکره با طالبان است. چهره های سیاسی و رهبران پیشین باید به جای ادبیات بد، از ادبیات خوب استفاده کنند، از صلح بگویند و به جنگ و جنگ طلبی نه بگویند. افغانستان و افغان ها دیگر تحمیل جنگ را ندارند ودر کنار آن طالبان هم بخشی از جامعه افغانستان هستند که حذف کردن آن ناممکن است.
@HiwadNewsAgency