هنگامی که در میانه‌ی غلیان احساسات نیازمند تکیه‌گاه هستید، چیزی را که انتخاب می‌کنید اهمیت ندارد بلکه فقط مهم است تا جای ممکن بی‌خطر و تکرارشونده باشد. گاهی در شرایطی مشابه، کارشناسان و مربیان پیشنهاد می‌کنند که بر نفس کشیدن یا حواس بدن خود متمرکز شوید. البته وقتی درگیر مرگ عزیزان، جراحت، یا بیماری مزمن هستید توجه به بدنتان باعث بدتر شدن شرایط می‌شود.
بعضی از مقالات اظهار می‌کنند که هنگامی که احساسات بر شما غلبه می‌کنند می‌توانید خود را در «جایگاه شادی» تصور کنید. در مراحل اولیه‌ی سوگواری، پیدا کردن «جایگاه شادی» بسیار سخت است. در مورد یکی از مراجعانم هر گونه احتمال تصور کردن یک جایگاه شادی با این حقیقت از بین رفته بود که او دیگر، حالا که فلج شده بود، هیچ‌گاه نمی‌توانست به‌تنهایی به آن جایگاه شادی برود؛ چه برسد به اینکه از بودن در آنجا شاد شود.
هنگامی که زندگیِ شما به طور کامل از بین می‌رود و نیاز به بازسازی دارد، دیگر هیچ چیز وجود ندارد، هیچ مکان، فعالیت یا تصور شاد و آرامش‌بخشی وجود ندارد که تحت تأثیر سوگواری قرار نگرفته باشد.
واقعیت این است که: ابزارهایی که در زمان غیر از سوگواری کارآمد هستند ضرورتاً هنگام مواجهه با سوگواری هم کارآمد نیستند.

#عيبى_ندارد_اگر_حالت_خوش_نيست
#مگان_ديواين
#سارا_ضرغامى
#آرزو_موميوند



📚

https://T.Me/Ganjine_Ketab
---------------------------------------------
📚 🎶 ☕️ 🚬 🐢

🍀 ما را به دستِ اهلش بسپارید!

#گنجینه_ی_کتاب
---------------------------------------------