#پارت۳۱۲


بدون ذره اي خجالت...آزاد و رها...
از پشت پالتومو محکم توي


مشتش گرفته بود..دستامو روي پهلوهاش گذاشتمو


به سمت خودم کشیدمش..
بیشتر بیشتر می خواستم


بهش بچسبم... دوست داشتم یکی شم باهاش...


سرمو روي شونش گذاشتم و اون
بیشتر توي آغوشم فرو رفت...


حق داشت . دنبال یه تکیه گاه بود. دنبال یه سرپناه...


و من سراسر لذت و خوشی توي وجودم قلیان میکرد


چرا که منو تکیه گاهش براي آروم شدن فرض کرده بود...


بعد از چند دقیقه ساکت شد. انگار خودشو از بغض خالی کرده بود...